Εν μέσω ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων τρίβουμε τα μάτια μας με όσα συμβαίνουν σε τούτο εδώ τον τόπο. Σε κάποιον άλλο τόπο όμως, οι πολίτες αν και μαστίζονται κι αυτοί από τις σύγχρονες τάσεις για ανεργία λιτότητα και λοιπές «όμορφες» καταστάσεις, μπορούν να απολαμβάνουν κάποιες στιγμές χαλάρωσης σε μια πανέμορφη πίστα, όπως αυτή της Valencia. Γιατί εκεί υπάρχει πίστα, ενώ εδώ…
Θα πει κανείς βέβαια, εδώ δε ξέρουμε αν θα έχουμε € σε λίγες ώρες, αλλά εμπιστεύομαι το πολιτικό ένστικτο του Έλληνα και ασχολούμαι με σοβαρά θέματα. Κι ένα πολύ σοβαρό θέμα είναι η μοτοσυκλετιστική αλληλεγγύη, που για ακόμη μια φορά έκανε την εμφάνισή της.
Μπορεί η αφορμή να είναι ο αξεπέραστος χαμός ενός μοναδικού αναβάτη, του Marco Simoncelli, αλλά όπως κι αυτός θα ήθελε, ο χώρος του MotoGP ποιεί τιμή στη μνήμη του, με όποιον τρόπο βρίσκει ο καθένας. Έτσι στο Brno, εκατοντάδες μοτοσυκλετιστές μάρσαραν πένθιμα, η πίστα του Misano μετονομάζεται σε πίστα Marco Simoncelli, δρόμοι σε όλες σχεδόν τις πόλεις της Ιταλίας παίρνουν το όνομά του, ενώ graffities με την αμίμητη αφάνα του αλλά και το νούμερο 58 έχουν γεμίσει άπειρα σημεία σε όλο τον κόσμο. O Hiroshi Aoyama, ο ομόσταυλος στην San Carlo Gresini, θα αναγράφει στην RCV του «Ciao Marco, uno dei noi» (γειά σου Μαρκο, ένας από μας), ο Valentino θα έχει ένα ειδικά σχεδιασμένο κράνος για την περίσταση, ο Loris Capirossi αλλάζει νούμερο στον τελευταίο του αγώνα, αντί του δικού του 65, τρέχει με το αλησμόνητο 58, αριθμό που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όλοι οι αναβάτες του πρωταθλήματος θα φέρουν προς τιμή του Supersic. Εκείνο που θα τον ικανοποιούσε πάντως, είναι αυτό που ο πατέρας του ο Paolo Simoncelli ζήτησε, όπως κάθε αληθινός μηχανόβιος άλλωστε, να μαζευτούν οι μοτοσυκλέτες και των τριών κατηγοριών και να μαρσάρουν συνεχόμενα για ένα λεπτό….
Στον τελευταίο για τη φετινή σεζόν αγώνα, αυτόν της Valencia, η σκιά του νεαρού, εν δυνάμει πρωταθλητή στη μνήμη μας, πέφτει βαριά επάνω στους υπόλοιπους αναβάτες. Έτσι στις πρώτες ελεύθερες δοκιμές αδιάφορη παραμένει μια ακόμη εκπληκτική εμφάνιση του Stoner, η δεύτερη θέση του Pedrosa και οι δύο επόμενες για τα εργοστασιακά ducati. Στις δεύτερες με τη βροχή αδιάκοπη, ο Alvaro Bautista της Rizla Suzuki, έκανε μια εντυπωσιακή εμφάνιση και πήρε τον πρώτο χρόνο. Ακολούθησαν οι Nicky Hayden, Randy De Puniet και Karel Abraham. Πράγματι εντυπωσιακό! Απλά δε ρίσκαρε κανένα από τα «πρώτα» ονόματα. Θα περιμένουμε τις αυριανές εξελίξεις, για τα χρονομετρημένα, ώστε να μπορέσουμε να έχουμε μια καλύτερη εικόνα…
