Πώς τα φέρνει ώρες-ώρες η κουφάλα η ιστορία με τις περίεργες συμπτώσεις.
Περίοδος 2010-2011, τελευταία αγωνιστική, Αλ Ταβόν – Αλ Ουάχντα. Υπό προϋποθέσεις η ισοπαλία βόλευε και τις δυο, έπρεπε όμως να ξέρουν και τα αποτελέσματα των άλλων παιχνιδιών. Οι ενδιαφερόμενες ήταν πολλές και η ομοσπονδία είχε δώσει ρητές εντολές, άπαντα τα παιχνίδια να αρχίσουν και να τελειώσουν την ίδια ώρα!
Σε κάποιο φόρουμ της εποχής είχαμε στήσει πηγαδάκι και ανάλογα κατά που πήγαινε το λάιβ βαράγαμε κι εμείς στο δόξα πατρί! Ξαφνικά διαπιστώσαμε ότι στη Μπουράιντα το ρόλόι γυρνούσε πιο αργά. Κι όταν στα υπόλοιπα γήπεδα σήμανε F.T. εκεί ο ήλιος έδειχνε ακόμη 78’! Το ματς τελείωσε όπως άρχισε (0-0) και όλοι έφυγαν πανηγυρίζοντες. Η Γουάχντα είχε εξασφαλίσει την παραμονή και η άλλη τη συμμετοχή της στο τουρνουά των τεσσάρων τζαμιών.
Προσωρινά βέβαια διότι το θέμα πήρε διαστάσεις, έφτασε στο πειθαρχικό και ο πέλεκυς έπεσε σκληρός. Η δικαιολογία ότι: «οι παίκτες προσευχόταν στην ανάπαυλα και δεν κατάλαβαν πως πέρασε η ώρα» δεν έπιασε. Μείον τρεις βαθμοί εις εκάστην και ελάτε του χρόνου με τον κηδεμόνα σας.
Εδώ η τελική βαθμολογία εκείνης της χρονιάς:
http://www.futbol24.com/national/Saudi-Arabia/Saudi-Professional-League/2010-2011/
Σήμερα, προτελευταία αγωνιστική, οι πρωταγωνιστές εκείνου του επεισοδίου ξαναπαίζουν μεταξύ τους με το ίδιο ακριβώς κίνητρο, ενώ οι ομάδες που τις κυνηγούν (Φατάχ και Νατζράν αντίστοιχα) παίζουν κι αυτές μεταξύ τους. Ταβόν και Φατάχ στοχεύουν στην τέταρτη θέση ενώ Ουάχντα και Νατζράν παλεύουν για την παραμονή. Είναι προφανές ότι το αυτί τους θα βρίσκεται και στο άλλο παιχνίδι, αλλά και στο παιχνίδι της Ράεντ με την Αλ Αχλί. Αν κάποια από τις Ράεντ, Νατζράν χάνει, τότε η Ουάχντα σώνεται και μαθηματικά, άρα παύει να έχει ενδιαφέρον. Αν χάνει η Φατάχ, τότε η Ταβόν γίνεται αυτομάτως αδιάφορη. Όπως και να ‘χει, αν είναι να το πάνε στο περίμενε να δούμε, τότε θα πρέπει να πηγαίνουν όπως και τότε στο λάου-λάου, δηλαδή 0-0 στο ημίχρονο (U 0,5)