ΜΑΝΩΛΗ ΤΑ ΦΩΤΑ ΣΟΥ...ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΩ ΕΧΩ ΘΕΜΑ ΜΕΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΤΑΜΠΕΛΕΣ
Πάω στον αγώνα της Βαγιαδολίδ. Με προβληματίζουν τα παρακάτω. Καταρχήν στη σεγούντα φοβαμαι τα μεγάλα σερί. Οι τρεις σερί νίκες εντός της Βαγιαδολίδ είναι σερί (τι να πει καποιος για τη Νουμάνθια ε?. Πλησιάζει το χαμπέρι της). Όπως και οι τρεις σερί ήττες της Αλκορκόν είναι σερί. Η Αλκορκόν στην αρχή δεν έτρωγε γκολ και τώρα σε τρεις αγώνες άρπαξε καμια δεκαριά. Τι έπαθε? Η Βαγιαδολίδ έρχεται από μία ξεγυρισμένη 4αρα, που της είπε να μην πάρουν τα μυαλά της αέρα. Πως αν πας αεράτος παιζοντας τελείως ανοιχτά με ομάδες τύπου Ράγιο, ο πισινός σου θα κοκκινησει από το ξύλο. Προφανώς τα στραπάτσα που πάθανε ανησύχησαν τους προπονητές. Τι να περιμένω σήμερα? Οτι η Αλκορκόν θα κατέβει αερα πατερα ξανά στην άμυνα? Οτι η Βαγιαδολίδ θα είναι πέρα δώθε ξανα σα μπουλούκι? Δεν είναι λογικό προκειμένου μην έρθει καταστορφή να είναι επιφυλακτικές και ιδίως η Αλκορκόν? Αυτές οι σκέψεις με μαγκώνουν στον αγώνα στοιχηματικά. Οι απουσίες είναι εκατέρωθεν συνεπώς δεν κρίνω οτι κάπου επηρεάζουν. Μένει να διαλέξω σημείο και αναγκαστικά θα πάω με την έδρα, λόγω προϊστορίας, λόγω ποιότητας ομάδων και λόγω στόχων. Και αφού παίρνω το ρίσκο ας το πάρω ως απόδοση λίγο μεγαλύτερο. Αν είναι να στραβώσει το ματς δεν θα έχει νόημα οτι κυνήγησα το παραπάνω.