Επανερχόμαστε ξανά στα γνωστά λημέρια της Σκανδιναβίας και συγκεκριμένα στην Σουηδία, όπου στο πρόγραμμα υπάρχει το εξ αναβολής παιχνίδι μεταξύ της Μπράγκε και της Χάλμσταντ.
Μετά από 15 μέρες διακοπής οι ομάδες επιστρέφουν στην δράση. Η διαφορά δυναμικής μεταξύ των δύο ομάδων είναι εμφανής, αν σκεφτεί κανείς μόνο το γεγονός πως η μία ομάδα (Χάλμσταντ) πάει για την άνοδο ενώ η άλλη πάει για την σωτηρία (Μπράγκε). Πριν από την διακοπή, η Χάλμσταντ τρέχει ένα σερί εννέα αγώνων χωρίς ήττα με τα δύο τελευταία να είναι ισοπαλίες. Η μία με την Λαντσκρόνα εκτός έδρας που δεν το λες και άσχημο αποτέλεσμα και το πιο πρόσφατο το Χ με την Φάλκενμπεργκ στο τοπικό ντέρμπυ όπου έμεινε στο 1-1 μετά από χαλάρωση στα τελευταία λεπτά όπου και δέχθηκε την ισοφάριση στο 89' σε ένα παιχνίδι που άξιζε πέρα για πέρα τη νίκη.
Από την άλλη μεριά η Μπράγκε είναι σε μια άσχηε κατάσταση και παλεύει όπως και πέρσι για την σωτηρία. Πριν την διακοπή είχε την ευκαιρία να πάρει μια ανάσα αλλά στο παιχνίδι εκτός έδρας με την ουραγό Βάρβναμο έχασε με 3-0 σε μια απογοητευτική εμφάνιση που προκάλεσε το ξέσπασμα του προπονητή προς τους ποδοσφαιριστές. Η άμυνα δείχνει πάρα πλύ ευάλωτη και είναι το αδύνατο σημείο της ομάδας καθώς στην επίθεση εύκολα ή δύσκολα λύσεις βρίσκει.
Ένα θεωρητικό πλεονέκτημα της Μπράγκε είναι ο τεχνητός χλοοτάπητας, πράγμα που όμως μέχρι τώρα δεν έχει δείξει να επιβαρύνει την Χάλμσταντ όταν ταξιδεύει μακρυά από το σπίτι της. Καμία αξιοπιστία δεν εμπνέει η Μπράγκε και ότι και να έκανε ο προπονητής κατά την διακοπή, θαύματα δεν μπορεί να κατάφερε. Την Χάλμσταντ την έχω εμπιστευθεί ξανά και με δικαίωσε πράγμα που νομίζω ότι θα κάνει και σήμερα καθώς είναι από τα παιχνίδια που τα έχει και ειδικά όταν πας για άνοδο δεν γίνεται να πετάς βαθμούς που οι ανταγωνιστές σου θα πάρουν. ρίσκο στο διπλό.