Εθνική Ελλάδος γεια σου,
έχασες την λεβεντιά σου.
Πουν τα γιούρια, τα ταμπούρια,
Στα Φερόε τρως αγγούρια!
Με κορνέδες και Κονέδες,
όλο φράντζες σαν βαλέδες.
Τι περίμενες καημένη;
Να - γελάει η οικουμένη!
Έχασες, δις από τους ψαράδες,
ξυλοκόπους και σκαφτιάδες.
Ποιος να βρει δικαιολογία;
Θα μας ρίξουν στα θηρία!
Τα δικά σου τα μοντέλα,
κάνουν για την πασαρέλα.
Θέλει άντερα το τόπι,
και όχι τατουάζ την Πόπη!
Αλλά και οι μανατζαρέοι,
τούτοι είναι οι πιο ωραίοι.
Μοσχοπουλάνε τα στειλιάρια,
τα παλτά και τα ταγάρια!
Δεν μπορούν τα παλληκάρια,
Και ας τους βγάζατε λιοντάρια.
Άμοιροι, μοιραίοι, μικροί,
Άμπαλοι, νωθροί, αργοί!
Αλλά και ο συνταξιούχος κόουτς,
τι να κάνει ο καημένος;
Κάπου σε ένα γηροκομείο,
είχε αράξει ξεχασμένος!
Ποιους να βάλει, ποιους να αφήσει;
Ποιον μπορεί να αποκλείσει;
Αφού κατάντησε και η εθνική,
να παίζουν, για να κάνουν τα παλτά μεταγραφή.
Στο λαγούμι σου Ελληνάκο,
άντε πάρε έναν υπνάκο,
δεν θα ρθει η σωτηρία,
απ την μπάλα και απ τα αστεία!
