Αθήνα, 5 Σεπτεμβρίου του σωτήριου έτους 2015. Σάββατο χωρίς παιχνίδια της Serie A, τέσσερις μέρες μετά το κλείσιμο και του φετινού mercato στη Ιταλία. Φαινομενικά, καλή ευκαιρία αρχικά για ριλάξ και εν συνεχεία για συγκέντρωση στην πρεμιέρα της Serie B, που λαμβάνει χώρα αύριο, αφού επιτέλους εδέησαν να οριστικοποιήσουν τον κατάλογο των ομάδων.
Όμως, με αφορμή ακριβώς αυτό το τέλος του mercato, εγώ θέλω να εκτονωθώ. Κι αφού έχω το ελεύθερο από αυτό το βήμα, λέω να τα χώσω κατά ριπάς σε δύο ομάδες που προξένησαν το γέλιο με τις κινήσεις τους τις τελευταίας ημέρες του Αυγούστου: τη Μίλαν και την αγαπημένη μου Γιουβέντους.
ΜΙΛΑΝ
Μετά από κινήσεις που κόστισαν σχεδόν όσα χρήματα είχαν δαπανηθεί τα τελευταία τρία χρόνα συνολικά, αλλά και με δεδομένη την πολύ άσχημη εμφάνιση και ήττα από τη Φιορεντίνα στην πρεμιέρα, δύο ήταν οι στόχοι των rossoneri: οπωσδήποτε ένας δημιουργικός μέσος και, αν ήταν δυνατό, κάποιο μπαμ τύπου Ιμπραήμοβιτς, πράγμα σίγουρα όχι εύκολο. Σε κάθε περίπτωση, θα περίμενε κανείς κινήσεις ουσιαστικές, που θα προσέθεταν στην ομάδα, ειδάλλως δεν θα είχαν κανέναν λόγο να γίνουν. Αντ’αυτών, στο Μιλανέλο κατέφθασαν:
- Ο μέσος της Τζένοα Γιουράι Κούτσκα, που διαθέτει καλά στοιχεία, αλλά δεν έχει καμία, μα καμία σχέση με αυτό που έψαχνε η ομάδα και δεν μπορεί να δώσει ούτε ο αμυντικογενής Ντε Γιονγκ, ούτε ο ντεφορμέ (ή παρηκμασμένος;) Μοντολίβο. Ο Σλοβάκος κατά 99% δεν θα είναι καν ενδεκαδάτος. Οπότε, ποιος ο λόγος που προστέθηκε σε ένα ρόστερ που δεν έλειπε η ποσότητα, αλλά συγκεκριμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά;Μάλλον πρέπει να τον αναζητήσουμε στην πρεμούρα των κολλητών Αντριάνο Γκαλιάνι και Ενρίκο Πρετσιόζι (πρόεδρος Τζένοα), που δεν είχαν κάνει κανένα νταραβέρι φέτος και δεν μπορούσαν να σπάσουν την παράδοση. Μποριέλο, Αμέλια, Παπασταθόπουλος, Μπόατενγκ, Καλάτζε, Ελ Σααραουί, Κονστάν, Ατσέρμπι, Αντονίνι, Μάτρι και Αντονέλι είναι οι πιο γνωστοί μόνο από τους παίκτες που έχουν ανταλλάξει οι δύο σύλλογοι την τελευταία οκταετία. Ε, τι διάολο! Να πάνε χαμένες και τόσες όμορφες βραδιές μεταξύ τύρου και αχλαδιού στο θέρετρο Φόρτε ντέι Μάρμι; Δεν κάνει. Κούτσκα, λοιπόν, στη Μίλαν. Διότι... έτσι.
- Ο... Μάριο Μπαλοτέλι. Σιωπή.
ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ
Στο πρό δύο εβδομάδων κείμενό μου είχα κάνει αναφορά στην απρονοησία της διοίκησης ως προς την κάλυψη των κενών που άφησαν οι αποχωρήσεις των μέσων Πίρλο και Βιδάλ. Απρονοησία, που, σε συνδυασμό με τον τραυματισμό του Μαρκίζιο, είχε ως αποτέλεσμα να εμφανιστεί στα δύο πρώτα παιχνίδια η τετράκις πρωταθλήτρια με play maker τον απλά φιλότιμο εργάτη Σιμόνε Παντοϊν. Το πρωί της 31ης Αυγούστου, μετά δηλαδή και την δεύτερη ήττα στη Ρώμη (1-2 αντί.... 0-5), η τορινέζικη αθλητική εφημερίδα Tuttosport κυκλοφόρησε με τίτλο: «ΣΟΚ ΓΙΟΥΒΕ» και υπότιτλο: «Πρώτη φορά ξεκίνημα πρωταθλήματος με δύο ήττες. Η διοίκηση έχει μια μέρα για να παρέμβει στο mercato».
Τι να κάνει, λέει; Να παρέμβει αποφασιστικά στο mercato τις τελευταίες ώρες; Μα, εδώ σπατάλησε βδομάδες και βδομάδες μη ξέροντας τι θέλει και πως να το αποκτήσει και θα τα διόρθωνε όλα στην τούρλα της Δευτέρας; Μόνο να σκάσω στα γέλια μπορούσα, ενθυμούμενος τα πεπραγμένα του Μπέπε Μαρότα στη μεταγραφική περίοδο:
- Ξέροντας ότι ήθελε και μέσο και δεκάρι, έχασε ένα ολόκληρο μήνα ασχολούμενος με τον Μάριο Γκέτσε.
- Αφού την έφαγε κατακούτελα, έχασε έναν ακόμα μήνα ασχολούμενος με τον Γιούλιαν Ντράξλερ.
- Μην έχοντας καλύψει τα κενά στη μεσαία γραμμή, πήγε και έδωσε 26 εκατομμύρια για τον αριστερό μπακ της Πόρτο Άλεξ Σάντρο. Χωρίς να αμφισβητώ την αξία του παίκτη, υποχρεούμαι να σημειώσω το εξής: τέτοια κίνηση κάνεις όταν είσαι πλήρης και γαϊδουροδεμένος από παντού, οπότε ψάχνεις ακόμα και σε αυτή τη θέση το παραπάνω. Έχοντας αφήσει τέτοιες τρύπες στο κέντρο, πως δαπανάς τόσο μεγάλο μέρος του μπάτζετ για θέση που τέλος πάντων έχεις τον Εβρά; Είναι σαν να έχουν σπάσει τα υδραυλικά του σπιτιού, να μπάζει νερά απ’ όλες τις μπάντες και ο ιδιοκτήτης να χαλάει 20.000 Ευρώ σε καινούργιες κουρτίνες.
- Μετά από ένα δίμηνο που κατάλαβε ότι δεν τον πάνε οι Γερμανοί και τα δεκάρια, κι ενώ ο Μαξ Αλέγκρι συνέχιζε να πιέζει για κάποιον εκ των Ίσκο ή Μικταριάν, ξαφνικά ανακοίνωσε τον πλάγιο επιθετικό της Τσέλση Χουάν Γκιγιέρμο Κουαδράδο! Καλός παίκτης, αλλά δεν έχει καμία σχέση με δεκάρι, ούτε μπορεί να παίξει ικανοποιητικά στον ρόμβο! Απλά βρέθηκε διαθέσιμος και αποκτήθηκε. Σαν να λέμε ότι έχω ένα καλό ψυγείο, πάω στο κατάστημα να αγοράσω πλυντήριο, αλλά με σαγηνεύει ένα όμορφο νέο ψυγείο και αγοράζω αυτό. Καλό το καινούργιο ψυγείο, αλλά στο τέλος της μέρας βρίσκομαι με δύο ψυγεία και ακόμα χωρίς πλυντήριο…
- Ενεργοποίησε τάχιστα την προπαγάνδα πως η ομάδα εγκαταλείπει τα σχέδια για ρόμβο και θα χτιστεί βάσει και του Κουαδράδο στο 4-3-3 ή στο 3-5-2 με τον Κολομβιανό, όπως κάποιες φορές στη Φιορεντίνα, στα δεξιά. Δεκτό, αρκεί να ξέρει κανείς που πατάει.
- Μετά το χαστούκι στη Ρώμη και υπό το κράτος πανικού για τις άμεσες κινήσεις που έπρεπε να γίνουν, επανήλθε στην αναζήτηση δεκαριού και κουβάλησε στο Βινόβο τον 30χρονο παρηκμασμένο Βραζιλιάνο Ερνάνες, προκαλώντας γενική θυμηδία. Τελικά, αφού εγκαταλείπεται ο ρόμβος, τι το ήθελε το ούτε καν υψηλής κλάσεως δεκάρι; Ή, αντίστροφα, αφού αγόρασε δεκάρι, προς τι η προγενέστερη αγορά του Κουαδράδο; Ποιος δουλεύει ποιον; Ο Μαρότα όλο τον κόσμο της Γιουβέντους; Ή ο Μαρότα τον Αλέγκρι, θέλοντας να απενοχοποιηθεί την ύστατη ώρα για το δεκάρι που δεν κατάφερε να φέρει; Και σαν να μην έφταναν αυτά, επειδή τώρα «πρέπει» να δικαιολογηθούν όλες αυτές οι κινήσεις και να χωρέσουν στην ενδεκάδα Κουαδράδο και Ερνάνες, ανακαλύφθηκε το 4-2-3-1 με Μαρκίζιο-Πογκμπά μπροστά από την άμυνα και Κουαδράδο, Ερνάνες, Ντυμπάλα στην τριάδα. Συγχαρητήρια! Πρώτον διότι έτσι μένει σταθερά έξω ένας εκ των Μάντζουκιτς ή Μοράτα και δεύτερον, και κυριότερον, διότι όταν ονομάζεις σταρ της ομάδας τον Πογκμπά και διακηρύττεις ότι αυτή θα είναι η χρονιά του, ευελπιστώντας να τον πουλήσεις πάνω από 100 εκατομμύρια σε ένα χρόνο, τότε απλά δεν μπορείς να φυλακίζεις το ταλέντο του τόσο πίσω, μετατρέποντάς τον σε νεροκουβαλητή του…. Ερνάνες. Του Ερνάνες, ρε, του Ερνάνες…..
- Α, ναι! Μέσα σ’ὀλα., εδέησε να πάρει και παίκτη για τη μεσαία γραμμή. Είναι ο 21χρονος Μάριο Λεμινά, που κατά πως φαίνεται δεν έχει καμία ελπίδα για τη βασική ενδεκάδα.
Πιθανά συμπεράσματα:
- Ή εγώ είμαι βλαμμένος και μιζερογκρίνιαρος.
- Ή ο Μαρότα είναι πολύ καλός μόνο όταν του κλείνουν την κάνουλα του μπάτζετ. Εξ ου και θριάμβευσε με επιλογές ελεύθερων (Μπαρτζάλι, Πίρλο, Πογκμπά) ή σχετικά φθηνών (Λιχτστάινερ, Βιδάλ, Τέβεζ), ενώ τα έκανε μαντάρα το 2010-11 ξοδεύοντας ένα σκασμό λεφτά για Κράσιτς και Κουαλιαρέλα.
- Ή για κάποιο λόγο και χωρίς να λείπει η υπονόμευση εκ των έσω πρέπει η κυριαρχία της Γιούβε να τελειώσει εδώ.
Ως γνήσιος φίλος της Γηραιάς Κυρίας εύχομαι ολόψυχα να ισχύει η πρώτη εκδοχή. Δεν θα αργήσουμε να το διαπιστώσουμε. Ο καιρός γαρ εγγύς.
