Με μάτια ανοιχτά και κλειστά..

""......Η αρχή του αιφνιδιασμού: <<Η τέχνη του πολέμου δεν είναι τίποτα παραπάνω από την τέχνη του να αυξάνουμε τις πιθανότητες που είναι υπέρ μας>> - Ναπολέων.

Σύμφωνα με τον Κλαούζεβιτς <<ο αιφνιδιασμός βρίσκεται στα θεμέλια όλων των [στρατιωτικών] δραστηριοτήτων ανεξαιρέτως>> και είναι το πλέον αποτελεσματικό από τα μέσα που έχει στη διάθεση του ο στρατηγός, προκειμένου να πετύχει είτε φυσική είτε ηθική υπεροχή. <<Χωρίς αυτόν, γράφει, δεν μπορεί να νοηθεί κανονικά η υπεροχή στο αποφασιστικό σημείο>>. Πού είναι όμως το αποφασιστικό σημείο;

Καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας η θέση του έχει παραμείνει σταθερή· είναι η θέληση του διοικητή, όπως αυτή εκφράζεται στο σχέδιο του, σε συνδυασμό με τη θέληση των στρατιωτών του να το εκτελέσουν. Όλα τα άλλα αποφασιστικά σημεία θα πρέπει να συνδέονται με αυτό τον τελικό στόχο, επειδή δεν είναι τίποτα περισσότερο από εφαλτήρια προς αυτόν. Συνεπώς το ερώτημα <<Πού θα πρέπει να αναζητηθεί το αποφασιστικό σημείο;>> δεν προκύπτει· το ερώτημα είναι: <<Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος, για να επιτευχθεί υπεροπλία δυνάμεως ενάντια στη θέληση του εχθρού;>>

Υπάρχουν δύο απαντήσεις στο ερώτημα αυτό: Το να κάνει κανείς κάτι που ο εχθρός δεν μπορεί να εμποδίσει και το να κάνει κάτι που ο εχθρός δεν υποψιάζεται. Το πρώτο μπορεί να συγκριθεί με το να αιφνιδιάσει κανείς έναν άνθρωπο που έχει τα μάτια του ανοιχτά, ενώ το δεύτερο με το να αιφνιδιάσει κανείς έναν άνθρωπο που έχει τα μάτια του κλειστά. Στον Γρανικό, στην Ισσό και στα Άρβηλα οι Πέρσες έπεσαν θύματα του πρώτου τύπου αιφνιδιασμού, επειδή δεν ήταν προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες εφόδους του ιππικού του Αλεξάνδρου. Στις Περσίδες Πύλες και στη μάχη του Υδάσπη ο Αριοβαρζάνης και ο Πώρος, αντίστοιχα, έπεσαν θύματα, επειδή τα μάτια τους ήταν κλειστά. Παρότι η μάχη των Περσίδων Πυλών ήταν ένας ελιγμός που σκαρώθηκε στα γρήγορα, ενώ ο Υδάσπης ήταν μία μεθοδικά προετοιμασμένη επιχείρηση, και οι δύο στηρίζονταν σε έναν κοινό παράγοντα, το να κρατηθεί η προσοχή του εχθρού και, συνεπώς, η θέληση του, στραμμένη προς μία κατεύθυνση, άλλη από αυτήν όπου θα επιδιωκόταν ο αιφνιδιασμός. Σε όλους αυτούς τους αιφνιδιασμούς, είτε η προσέγγιση ήταν άμεση και ορατή είτε έμμεση και αόρατη, ο Αλέξανδρος παρέλυσε τη θέληση του εχθρού του διαλύοντας το σχέδιο του. Θα πρέπει όμως να έχει κανείς κατά νου ότι στον πόλεμο της εποχής του Αλεξάνδρου η θέληση του στρατηγού διοικητή ήταν πολύ περισσότερο κάτι που ανήκε προσωπικά σ' αυτόν απ' ό,τι σήμερα, που ο στρατηγός μοιράζεται τις ευθύνες του με το Γενικό του Επιτελείο και σε μικρότερο βαθμό με τους υφιστάμενους διοικητές του· συνεπώς, η εν λόγω θέληση ήταν πολύ πιο ευαίσθητη στην εποχή του Αλεξάνδρου.

Όπως θα περίμενε κανείς, οι μικροί πόλεμοι του Αλεξάνδρου είναι γεμάτοι αιφνιδιασμούς, επειδή -τότε όπως και τώρα-, παρότι οι πολεμιστές των διαφόρων φυλών είναι ειδήμονες σε ενέδρες και τεχνάσματα, η έλλειψη πειθαρχίας και υποταγής στην εξουσία που τους διακρίνει τους καθιστά ιδιαίτερα επιρρεπείς σε αιφνιδιασμούς......""


Το απόσπασμα αποτελεί μεταφορά (διά πληκτρολογήσεως) από το βιβλίο του J.F.C. Fuller "Η ιδιοφυής στρατηγική του Μεγάλου Αλεξάνδρου" {2004}. Το απόσπασμα ουδεμία σχέση έχει με τις επιλογές στο τέλος αλλά έχει πολλά να προσφέρει στην "κατηγορία" που ανήκει η εδώ στήλη. Ο J.F.C. Fuller υπήρξε ανώτατος βρετανός επιτελάρχης και ένας από τους σημαντικότερους αναλυτές του 20ού αιώνα στους τομείς της στρατιωτικής ιστορίας, της στρατηγικής και των διεθνών σχέσεων. Όσο για τον Μέγα Αλέξανδρο, επειδή ζούμε σε περίεργους καιρούς ιστορικής γνώσης και μνήμης, να υπενθυμίσω πως πρόκειται για τον μεγαλύτερο στρατηλάτη όλων των εποχών, έναν άνθρωπο που ήταν ικανός για τα μεγαλύτερα επιτεύγματα και τα μεγαλύτερα σφάλματα.

Καλή σας μέρα.


Επιλογές

Μονό
Notodden FK vs Tromsdalen UIL : [2 (draw no bet) @ 1.90] με 150 μονάδες



(03/10/2012) Κάβα: 12.000 μονάδες.

(08/10/2012) Υπόλοιπο: 12.151 μονάδες

(14/10/2012) Υπόλοιπο: {12.001} μονάδες