Χαζεύοντας το κουπόνι της ημέρας φυσικά δεσπόζει το Τσάμπιονς λιγκ το οποίο έχω αρχίσει να βαριέμαι. Δε ξέρω ρε παιδιά αλλά αυτό το πανηγύρι όπου πάμε να πείσουμε για τις ομαδάρες και πέστε με τα μούτρα και τζογάρετε τα άντερα και τα συκώτια σας με αποξενώνει έτσι όπως γίνετε.
Θα μου πεις τι παίζουμε αφού δεν έχει πολλές επιλογές. Θα πω συμφωνώ.
Πήγα λοιπόν στα βραδινά ματσάκια και βλέπω στο Περού αυτή την ομάδα που λέγετε Σπόρτινγκ Κριστάλ. Αυτή ρε είναι όνομα πως κατάντησε έτσι?
Σήμερα λοιπόν πάει σε ένα καφενείο που λέγετε Κοντολάο. Ναι όλες αυτές τις λέω καφενεία διότι έτσι είναι. Αν εξαιρέσουμε τις μεγάλες ομάδες της χώρας, δεν διαφέρουν σε τίποτα από τη Βίλα του Μανώλη (όχι αυτή που μένει) και από τη κάθε Βίλα.
Η Κριστάλ λοιπόν πάει σε μία έδρα που έχει καλή συμπεριφορά 3-1-0, όταν η δικία της είναι για πέταμα 0-2-2.
Κοιτώντας αντιπάλους στα 5 τελευταία, βλέπω η Κριστάλ να έπαιξε με δυνατότερους σε σχέση με τη Κοντολάο που έπαιξε με την συνομοταξία της, δηλαδή τα υπόλοιπα καφενεία.
Λέω λοιπόν πως γύρω στις 7 το πρωί που θα σηκωθώ, θα δω το διπλό της Κριστάλ να πάει καλά η υπόλοιπη μέρα.