Διάβασα με μεγάλο ενδιαφέρον το άρθρο του Greenbook σχετικά με τα στημένα (‘’στημένα’’) παιχνίδια και τους Κινέζους και θέλω να συμπληρώσω μερικά πράγματα.
Η UEFA σε συνεργασία με το γνωστό ανταλλακτήριο, δίνει alert σε περίπτωση που υπάρχει υπερβολικός τζίρος σε κάποιον αγώνα. Και μπορεί ένας τζίρος της τάξης των 10 μυρίων σε εγγλέζικο αγώνα της Premier League να είναι νορμάλ, όμως σε Β’ Ελλάδας κάτι ύποπτο συμβαίνει.
Η απορία όμως που γεννάται είναι η ακόλουθη. Για να ποντάρει κάποιος παίχτης ένα σημείο, πρέπει κάποιος άλλος να το δεχτεί. Δηλαδή όταν λέμε ότι στον άσσο παίχτηκε ένα μύριο σε σύνολο 1.010.000 ευρώ, αυτό σημαίνει ότι υπήρχαν παίχτες που δέχτηκαν να παίξουν κόντρα τον άσσο στον συνολικό τζίρο. Με άλλα λόγια το ανταλλακτήριο δε λειτουργεί σαν μπουκ. Απλώς χρησιμεύει να ξεφορτωθούν ασύμφορα πακέτα διάφοροι μπουκ.
Ένα άλλο σημείο αρκετά ενδιαφέρον είναι το ποιος στήνει ή ‘’στήνει’’ τα παιχνίδια.
Απ’ όλες τις υποθέσεις που έφτασαν στη Δικαιοσύνη, αποδείχτηκε ότι οι μπουκ ΔΕΝ ήταν αυτοί που έστηναν. Αντιθέτως, ήταν αυτοί που έπεσαν θύματα από τα στησίματα. Ο μπουκ έχει τη σιγουριά της γκανιότας, η οποία μέσα στο χρόνο θα του δώσει ένα 10% κέρδος επί του τζίρου του, (στη χειρότερη περίπτωση). Δε χρειάζεται να στήσει τίποτε και κανέναν, αν κι εφ’ όσον μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο. Εκείνο που μπορεί να κάνει όμως, είναι να πάει και να ξεφορτώσει το ανεπιθύμητο πακέτο (των παιχτών του), στο γνωστό ανταλλακτήριο και μάλιστα με κέρδος.
Πώς γίνεται αυτό;
Παράδειγμα το τελευταίο παιχνίδι της Chelsea με την Wigan. Ο άσσος στους διάφορους μπουκ κυμαινόταν από 1,10 μέχρι 1,12. Στο ανταλλακτήριο έπαιζε κοντά στο 1,15. Έστω ότι ένας μπουκ μάζευε ένα μύριο στοίχημα στον άσσο. Θα έπρεπε να πληρώσει πίσω στους παίχτες 100 χιλιάρικα. Βάζοντας όμως όλο το ποντάρισμα στο ανταλλακτήριο, ναι μεν θα γυρίσει στους παίχτες τα 100 χιλιάρικα, αλλά θα πάρει κι αυτός ένα πενηντάρι για πάρτη του.
Μια άλλη κομπίνα είναι το reverse στήσιμο, που είχε πετυχημένη εφαρμογή στον αγώνα Αιγάλεω-Ζαλγκίρις για το Ιντερτότο της περιόδου 2005-06. Εκεί ξεκινάει το στήσιμο με ειδήσεις ότι το Αιγάλεω θα δοκιμάσει πιτσιρικάδες παίχτες. Η τιμή του διπλού ξεκίνησε από 2,50 κι έπεσε στο 1,30. Ξαφνικά το Σάββατο το πρωί, την ημέρα του παιχνιδιού, κάποιος βγήκε και μάζευε τον άσσο σε τιμές 7,00 και 8,00, για να πέσει ο άσσος στο 1,40 λίγα λεπτά πριν τον αγώνα.
Ο αγώνας έληξε 3-1 υπέρ του Αιγάλεω.
Πριν κλείσω αυτό το μικρό σημείωμα, να υπενθυμίσω τον απαράβατο νούμερο ένα κανόνα του τζόγου. Για να κερδίσεις εσύ λεφτά, κάποιος άλλος πρέπει να χάσει.
Γι’ αυτό λοιπόν, χαμηλά τη μπάλα.
Υ.Γ. Θέλω να συγχαρώ τον συναγωνιστή Greenbook, για τα πολύ ενημερωτικά και ουσιώδη άρθρα του.
Ierofantis
Η UEFA σε συνεργασία με το γνωστό ανταλλακτήριο, δίνει alert σε περίπτωση που υπάρχει υπερβολικός τζίρος σε κάποιον αγώνα. Και μπορεί ένας τζίρος της τάξης των 10 μυρίων σε εγγλέζικο αγώνα της Premier League να είναι νορμάλ, όμως σε Β’ Ελλάδας κάτι ύποπτο συμβαίνει.
Η απορία όμως που γεννάται είναι η ακόλουθη. Για να ποντάρει κάποιος παίχτης ένα σημείο, πρέπει κάποιος άλλος να το δεχτεί. Δηλαδή όταν λέμε ότι στον άσσο παίχτηκε ένα μύριο σε σύνολο 1.010.000 ευρώ, αυτό σημαίνει ότι υπήρχαν παίχτες που δέχτηκαν να παίξουν κόντρα τον άσσο στον συνολικό τζίρο. Με άλλα λόγια το ανταλλακτήριο δε λειτουργεί σαν μπουκ. Απλώς χρησιμεύει να ξεφορτωθούν ασύμφορα πακέτα διάφοροι μπουκ.
Ένα άλλο σημείο αρκετά ενδιαφέρον είναι το ποιος στήνει ή ‘’στήνει’’ τα παιχνίδια.
Απ’ όλες τις υποθέσεις που έφτασαν στη Δικαιοσύνη, αποδείχτηκε ότι οι μπουκ ΔΕΝ ήταν αυτοί που έστηναν. Αντιθέτως, ήταν αυτοί που έπεσαν θύματα από τα στησίματα. Ο μπουκ έχει τη σιγουριά της γκανιότας, η οποία μέσα στο χρόνο θα του δώσει ένα 10% κέρδος επί του τζίρου του, (στη χειρότερη περίπτωση). Δε χρειάζεται να στήσει τίποτε και κανέναν, αν κι εφ’ όσον μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο. Εκείνο που μπορεί να κάνει όμως, είναι να πάει και να ξεφορτώσει το ανεπιθύμητο πακέτο (των παιχτών του), στο γνωστό ανταλλακτήριο και μάλιστα με κέρδος.
Πώς γίνεται αυτό;
Παράδειγμα το τελευταίο παιχνίδι της Chelsea με την Wigan. Ο άσσος στους διάφορους μπουκ κυμαινόταν από 1,10 μέχρι 1,12. Στο ανταλλακτήριο έπαιζε κοντά στο 1,15. Έστω ότι ένας μπουκ μάζευε ένα μύριο στοίχημα στον άσσο. Θα έπρεπε να πληρώσει πίσω στους παίχτες 100 χιλιάρικα. Βάζοντας όμως όλο το ποντάρισμα στο ανταλλακτήριο, ναι μεν θα γυρίσει στους παίχτες τα 100 χιλιάρικα, αλλά θα πάρει κι αυτός ένα πενηντάρι για πάρτη του.
Μια άλλη κομπίνα είναι το reverse στήσιμο, που είχε πετυχημένη εφαρμογή στον αγώνα Αιγάλεω-Ζαλγκίρις για το Ιντερτότο της περιόδου 2005-06. Εκεί ξεκινάει το στήσιμο με ειδήσεις ότι το Αιγάλεω θα δοκιμάσει πιτσιρικάδες παίχτες. Η τιμή του διπλού ξεκίνησε από 2,50 κι έπεσε στο 1,30. Ξαφνικά το Σάββατο το πρωί, την ημέρα του παιχνιδιού, κάποιος βγήκε και μάζευε τον άσσο σε τιμές 7,00 και 8,00, για να πέσει ο άσσος στο 1,40 λίγα λεπτά πριν τον αγώνα.
Ο αγώνας έληξε 3-1 υπέρ του Αιγάλεω.
Πριν κλείσω αυτό το μικρό σημείωμα, να υπενθυμίσω τον απαράβατο νούμερο ένα κανόνα του τζόγου. Για να κερδίσεις εσύ λεφτά, κάποιος άλλος πρέπει να χάσει.
Γι’ αυτό λοιπόν, χαμηλά τη μπάλα.
Υ.Γ. Θέλω να συγχαρώ τον συναγωνιστή Greenbook, για τα πολύ ενημερωτικά και ουσιώδη άρθρα του.
Ierofantis
