Μέχρι και άθλος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η μεγάλη εμφάνιση του Ολυμπιακού στη σειρά με την Μοντεπασκι, η οποία τέλειωσε με θριαμβευτές τους κόκκινους του Ντούσαν Ίβκοβιτς.
Πάθος, ενέργεια, πείσμα και πάνω από όλα πίστη είναι μερικά από τα στοιχεία που έδωσαν την μεγάλη πρόκριση στον Ολυμπιακό. Σαφώς και αρχικά κανείς δεν τους υπολόγιζε. Λίγο το χαμηλό κεφάλαιο που είχε επενδύσει η διοίκηση, λίγο το ρόστερ του Οκτώβρη, που μόνο ελκυστικό δεν ήταν, κατάφεραν να μας πείσουν όλους ή σχεδόν όλους, ότι το ταβάνι της ομάδας έφτανε το πολύ ως τη δεύτερη φάση. Κι όμως ο Ντούντα και οι παίχτες του είχαν διαφορετική άποψη.
Οι κατάλληλες προσθήκες, η εμφανής δουλειά που γινόταν καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν και η ατομική βελτίωση πολλών αθλητών, οδήγησαν σε αυτόν τον θρίαμβο. Ο Ολυμπιακός δηλώνει παρόν για 3η φορά τα τελευταία χρόνια σε τελική φάση της Euroleague. Αυτή τη φορά όμως έχει κάτι που δεν είχε τις προηγούμενες φορές. Έχει πολλούς Έλληνες και μάλιστα με ενεργό ρόλο και μερίδιο στην επιτυχία.
Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ο Ολυμπιακός σόκαρε τη Σιένα, όπως τον είχε σοκάρει αυτή πέρυσι. Και η αλήθεια είναι ότι δεν θα έχανε με κανέναν τρόπο αυτή την πρόκριση. Προσωπικά δεν περίμενα να εμφανιστεί τόσο ισοπεδωτικός ούτε να παρουσιάσει τέτοια ψυχή. Αλλά το έκανε και ξόρκισε τα φαντάσματα παίρνοντας το άιμα του πίσω. Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο...
Ο Ολυμπιακός το βράδυ της Παρασκευής εκδικήθηκε αρχικά τον αντίπαλο που πέρσι τον είχε πικράνει, αλλά πολύ περισσότερο εκδικήθηκε όλους εκείνους (με εμένα μέσα) που τον απαξίωσαν κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Αυτά τα παιδιά, που πάνω τους χτίζεται μια ομάδα και γίνονται ο κορμός της, σήμερα πρέπει να νιώθουν περήφανα, γιατί κατάφεραν με τη δουλειά τους να φτάσουν ως το τέλος. Αγωνιστικά και πνευματικά άντεξαν στην πίεση και πλέον είναι ένα βήμα από τον τελικό. Απέναντι τους η Μπαρσελόνα.
Το 2010 ήταν στον τελικό. Τον είχε "σκορπίσει". Τώρα στον ημιτελικό της Πόλης οι νεαροί του Ντούντα έχουν μια μεγάλη ευκαιρία. Και νομίζω ότι μετά τη νίκη επί της Σιένα, ο Ολυμπιακός δεν είχε όρεξη για δείπνο... Το κρύο πιάτο της εκδίκησης, ας το γευτεί στις 11 του Μάη...
Καλή τύχη
