Bolton Wanderers - Walsall Μπορεί να μην καθίσταται ανάμεσα στα πιο «λαμπερά» παιχνίδια που έχει να προσφέρει ο τρίτος γύρος του Κυπέλλου Αγγλίας, όντας μονομαχία μεταξύ μιας κάτω του μετρίου ομάδας που κυριολεκτικά χαροπαλεύει στην Τσάμπιονσιπ και μιας μεσαίας ομάδας της Λιγκ 1 που ως επί το πλείστον στοχεύει στο να αποφύγει αντίστοιχα μπλεξίματα (βάση υλικού, ένα άνετο πλασάρισμα στο μέσον του βαθμολογικού πίνακα μοιάζει η πλέον φυσιολογική εξέλιξη), εντούτοις ίσως πρόκειται για ένα από τα πιο πλούσια όσον αφορά τα ρεπορτάζ και το γενικότερο background.
Ξεκινώντας με την πλευρά της Μπόλτον, τα πρόσκαιρα χαμόγελα που έφεραν η νίκη επί της Ρόδεραμ (2-1) αλλά και η λευκή ισοπαλία απέναντι στην Στόουκ διαδέχτηκε η κατήφεια έπειτα από το κάκιστο ποδαρικό της για το 2019, όταν και κυριολεκτικά διασύρθηκε στο KCOM Stadium από την Χαλ με το ντροπιαστικό 6-0, στην πιο βαριά ήττα της προπονητικής καριέρας του Φιλ Πάρκινσον. Η εικόνα διάλυσης που επέδειξε (ειδικά μετά το 2-0) σε συνδυασμό με την αδυναμία της να πραγματοποιήσει έστω ένα σουτ προς την αντίπαλη εστία ουσιαστικά προσγείωσαν εκ νέου την Μπόλτον στην ωμή πραγματικότητα, μιας που την θέλει να αναζητά πρακτικά ένα θαύμα ώστε να καταφέρει στο τέλος να παραμείνει στην κατηγορία.
Για τον ίδιο τον Φιλ Πάρκινσον βέβαια, η κατάσταση αυτή δεν είναι πρωτόγνωρη. Άλλωστε, όταν αναλάμβανε πέρσι τις τύχες της ομάδας, το έργο του ήταν σχεδόν το ίδιο δύσκολο, ωστόσο παρά τα διάφορα προβλήματα (κυρίως οικονομικά) που βασάνιζαν και συνεχίζουν να ταλανίζουν την ομάδα, ο στόχος της παραμονής υλοποιήθηκε. Φέτος όμως, με τα προβλήματα να παραμένουν βουνό και την Μπόλτον να διαθέτει ένα από τα φτωχότερα ποιοτικά ρόστερ, το φάσμα του υποβιβασμού είναι πιο ορατό από ποτέ, με τις εταιρίες στοιχημάτων μάλιστα να την προσφέρουν ως δεύτερο υποψήφιο φαβορί πίσω από την Ίπσουιτς .
Κάπως έτσι και στον απόηχο της βαριάς ήττας από την Χαλ βγήκαν στην επιφάνεια – ανεπίσημα πάντως – οι πρώτοι ψίθυροι που θέτουν θέμα προπονητή. Σε ότι έχει να κάνει με την πλευρά των φίλων της ομάδας, ο Φιλ Πάρκινσον εξακολουθεί να χαίρει εμπιστοσύνης, με το μεγαλύτερο ποσοστό να επιθυμεί την παραμονή του στο τιμόνι της ομάδας ενόσω, όπως προαναφέραμε, από πλευράς διοίκησης δεν έχει τεθεί επισήμως θέμα. Αυτό ωστόσο που προκαλεί εντύπωση είναι η χρονική συγκυρία κατά την οποία είδε το φως της δημοσιότητας μια άλλη είδηση, η οποία έχει να κάνει με ορισμένα χρωστούμενα προς τον Φιλ Πάρκινσον (συν τους συνεργάτες του) από την περσινή σεζόν και πιο συγκεκριμένα κάποια πριμ που είχαν υποσχεθεί έπειτα από την υλοποίηση του στόχου της παραμονής και τα οποία μέχρι σήμερα δεν έχουν καταβληθεί.
Όπως, λοιπόν, γίνεται εύκολα αντιληπτό, το κλίμα στην ομάδα είναι ιδιαίτερα οριακό. Αφενός υπάρχει το αγωνιστικό κομμάτι με την ομάδα να πάσχει, αφετέρου τα διάφορα θέματα των τελευταίων ημερών όσον αφορά το πρόσωπο του Πάρκινσον αν μη τι άλλο αποπροσανατολίζουν και μέσα σε όλα, υπάρχει και το...κύπελλο. Μην παρεξηγηθώ, ο συγκεκριμένος θεσμός είναι υπόθεση ιερή και ΔΕΝ υπάρχουν αδιάφορες ομάδες, ωστόσο στην περίπτωση της Μπόλτον δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως αποτελεί πολυτέλεια την στιγμή που αντιμετωπίζει τόσα προβλήματα και με το φάσμα του υποβιβασμού όπως προαναφέραμε πιο ορατό από ποτέ.
Κι αν νομίζατε ότι τελειώσαμε με τα περί Μπόλτον, κάνετε λάθος διότι το βράδυ της Πέμπτης ήρθε ακόμη ένα...χαστούκι, με την είδηση ότι η ομάδα μπαίνει σε εμπάργκο, δημιουργώντας παράλληλα μια αβεβαιότητα αναφορικά με την συμμετοχή τουλάχιστον τριών βασικών της παικτών που αποκτήθηκαν στην τρέχουσα σεζόν. Ο λόγος για τον επιθετικό Κρίστιαν Ντόιτζ που απέκτησε με την μορφή δανεισμού από την Φόρεστ Γκριν, τον τερματοφύλακα Ρέμι Μάθιους που επίσης πήρε δανεικό από την Νόριτς αλλά και τον έμπειρο μέσο Γκάρι Ονίλ, με τον οποίο αναμενόταν επέκταση του συμβολαίου στο τέλος της τρέχουσας σεζόν. Εν ολίγοις, τα οικονομικά προβλήματα που ταλαιπωρούν την ομάδα έρχονται να την...δαγκώσουν για ακόμη μια φορά, κάνοντας το έργο του Πάρκινσον ακόμη πιο δύσκολο εφόσον τελικά δεν επιτραπεί η συμμετοχή των παικτών που μόλις προαναφέραμε – η τελική απόφαση για την συμμετοχή τους ή όχι αναμενόταν το βράδυ της Παρασκευής.
Στην αντίπερα όχθη, βέβαια, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς ρόδινα. Μπορεί η Γουόλσολ να μην αντιμετωπίζει το ίδιο σοβαρά αγωνιστικά ή οικονομικά προβλήματα, υπάρχει ωστόσο μια γενική δυσαρέσκεια στην οπαδική της βάση, με τους φίλους της ομάδας να ετοιμάζουν διάφορες μορφές διαμαρτυρίας προς την διοίκηση της ομάδας και κυρίως τον ιδιοκτήτη Τζεφ Μπόσνερ, με βασικότερη αιτίαση κατά αυτούς την έλλειψη φιλοδοξιών. Πρόκειται για μια ιστορία όχι τωρινή αλλά που έχει ξεκινήσει από πέρσι, με τους φίλους της ομάδας να θεωρούν πως η ομάδα έχει παραμείνει στάσιμη τα τελευταία χρόνια, όντας ως συνήθως είτε εν μέσω μάχης παραμονής είτε κάνοντας απλά ένα πλασάρισμα κάπου στο μέσον της βαθμολογίας. Επιπλέον, ο κόσμος διαμαρτύρεται για τις όχι καλύτερες συνθήκες που επικρατούν εντός γηπέδου όσον αφορά την εξυπηρέτηση τους, η οποία θεωρούν ότι δεν συνάδει με τα χρήματα που ξοδεύουν για να δούνε την ομάδα τους από κοντά. Για να καταλάβετε, έχει τεθεί ζήτημα μέχρι και για τις...τουαλέτες του γηπέδου ενώ μια ακόμη πτυχή του όλου ζητήματος έχει να κάνει με το πολύ ακριβό ενοίκιο που πληρώνει η ομάδα - μιλάμε ουσιαστικά για μια αλυσίδα καταστάσεων. Κάπως έτσι, φημολογείται νέα διαμαρτυρία το Σάββατο κατά την διάρκεια του αγώνα της ομάδας τους κόντρα στην Μπόλτον, με τους φίλους της ομάδας να ανεμίζουν σημαίες της Κύπρου.
Κοντολογίς, έχουμε ένα ματς κυπέλλου μεταξύ Μπόλτον και Γουόλσολ, αλλά με το παιχνίδι καθεαυτού να έχει περάσει σχεδόν σε δεύτερη μοίρα...
Επί του αγωνιστικού, μπορεί τις ομάδες να χωρίζει μια κατηγορία, οι διαφορές τους ωστόσο θα έλεγα πως είναι σχεδόν μηδαμινές. Η μεν Μπόλτον φέτος σκοράρει συνήθως κατόπιν σχετικής...αίτησης, η δε Γουόλσολ έχει δείξει κατά διαστήματα δείγματα ομάδας ικανότατης για ζημιές, ειδικά αν την πάρεις αψήφιστα. Θυμίζω, για παράδειγμα, πως για να φτάσει εδώ έβγαλε εκτός συναγωνισμού την Σάντερλαντ με διπλό μέσα στο Stadium of Light (0-1) ενώ γενικότερα φέτος – ίσως κι επειδή στο πρωτάθλημα το ταβάνι είναι συγκεκριμένο – τα κύπελλα τα κοιτάζει αρκετά ζεστά, έχοντας ηττηθεί μονάχα μια φορά σε σύνολο επτά αναμετρήσεων.
Εκτιμώ, λοιπόν, πως η Γουόλσολ έχει άριστες τύχες να πάρει την νίκη-πρόκριση απέναντι σε μια ευάλωτη Μπόλτον και ειδικότερα αν καταφέρει να σκοράρει πρώτη, γεμίζοντας με ακόμη περισσότερο άγχος μια ομάδα έτσι κι αλλιώς εύθραυστη. Είτε τελικά παίξουν οι τρεις παίκτες για την Μπόλτον που αναφέραμε παραπάνω είτε όχι, η άποψη μου παραμένει η ίδια, αφήστε που έτσι κι αλλιώς θεωρώ πως η «στάμπα» του φαβορί δεν της ταιριάζει όντας κυρίως μαθημένη σε παιχνίδι αναμονής και πολύ λιγότερο σε παιχνίδι πρωτοβουλίας και δημιουργίας. Επιλογή μου, λοιπόν, το διπλό στο 4,02 της goalbet.
