Μετά από 2,5 περίπου μήνες αποτοξίνωσης και αποχής από τα αγωνιστικά δρώμενα να μαστε και πάλι στις επάλξεις. Λίγο νωρίτερα από το προγραμματισμένο για χάρη της γαλανόλευκης ομάδας που μας έχει γεμίσει ελπίδες για κάτι ΜΕΓΑΛΟ σε αυτό το τουρνουά.
Θα ξεκινήσω από την τυπικά γηπεδούχο Βραζιλία που ομολογώ δεν με εντυπωσίασε στο πρώτο ματς με αντίπαλο τη Νέα Ζηλανδία. Έμπειρη ομάδα αλλά πλέον και γερασμένη αφού τα βασικά ατού (Βαρεχάο 37, Γκαρσία 39, Χουέρτας 36, Μπαρμπόσα 37, Μαρκίνιος 35) της είναι πάνω από τα 35. Με τους ελλιπείς Νεοζηλανδούς τα βρήκαν σκούρα στο πρώτο ημίχρονο και χρειάστηκε ένα ξέσπασμα στην τρίτη περίοδο για να καθαρίσουν το παιχνίδι. Άμυνα με τα μάτια αφού δέχτηκαν 94 πόντους ενώ στην επίθεση τους 102 πόντους καλύτερα να τους ξεχάσουν γιατί η Εθνική μας στην άμυνα δεν αστειεύεται.
Από την άλλη η Εθνική μας, εντυπωσίασε στο πρώτο παιχνίδι (όπως αναμενόταν άλλωστε) με το Μαυροβούνιο και με άμυνα από ατσάλι καθάρισε εύκολα το παιχνίδι από το πρώτο ημίχρονο αφού οι αντίπαλοι κατάφεραν να σκοράρουν μόλις 16 πόντους. Το δεύτερο ημίχρονο ήταν τυπική διαδικασία και μοιράζοντας το χρόνο σε όλους τους παίχτες απλά συντηρούσε τη διαφορά. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο Γιάννης χρειάστηκε να παίξει μόλις 16 λεπτά με τον Παπαπέτρου να αγωνίζεται τα περισσότερο από όλους παίζοντας σχεδόν 26 λεπτά.
Συνοψίζοντας θεωρώ ότι αυτή η Βραζιλία δεν έχει καμία τύχη απέναντι στην Εθνική μας. Το μόνο που πρέπει να προσέξουμε είναι να μην κάνουμε άσκοπα φάουλ καθώς οι Βραζιλιάνοι είναι πολύ εύστοχοι σε αυτό τον τομέα και θα τους δίνουμε το δικαίωμα να μένουν κοντά στο σκορ.
Το σημείο που επιλέγω είναι ...Ελλάδα (-9.5 & Under 163.5 pts) σε απόδοση 2.40 στον stoiximan.