Το ποσοστό ανάμεσα στους πολίτες που έχει μία ασθενή έστω σχέση με το στοίχημα ή με τα αριθμοπαιχνίδια είναι περίπου το 25%.
Όλοι οι υπόλοιποι όμως είναι εναντίον και σίγουρα ένα γκάλοπ που θα συμμετείχαν όλοι και όχι μόνο οι στοιχηματάκηδες θα το έδειχνε αυτό. Θα πουν "μπράβο Νεπάλ, μπράβο Κατμαντού", που τα απαγορεύουν εκεί ως γνωστόν.
Γιατί γίνεται αυτό ;
Γίνεται επειδή υπάρχει κίνδυνος απώλειας περιουσίας και κίνδυνος εθισμού.
Αυτό πιστεύουν αν και η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική.
Θα ξεκινήσω από την ιστορία του στοιχήματος.
Στην αρχαιότητα στοιχηματάρχες ήταν οι Αιγύπτιοι οι οποίοι είχαν εφεύρει το κίνο και την τράπουλα.
Οι Αιγύπτιοι διοργάνωναν κάτι κλεφτοπαίχνιδα και οι αυτοκράτορες της Ρώμης τους κυνήγαγαν.
Τόσο οι ειδωλολάτρες αυτοκράτορες όσο και οι χριστιανοί έστελναν κάθε τόσο τις λεγεώνες να επιβάλουν την τάξη.
Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για να εκλείψουν τα τυχερά παιχνίδια.
Τον 18ο αιώνα υπήρχαν και τα καζίνο του Μονακό και ιππόδρομος στην Αγγλία που έπαιζαν.
Στη σημερινή εποχή υπάρχουν βέβαια τα πάντα όλα, στην Ευρώπη τουλάχιστον, αλλά είναι κλεφτοπαίχνιδα αφού το κράτος επιτρέπει στους μπουκ να κλέβουν.
Αυτοί που είναι περισσότερο εναντίον του στοιχήματος είναι οι:
- ταλιμπάν, Αγιατολάχ Χομεϊνί, bible belt
- κουμούνια για ευνόητους λόγους (αν και είναι αποδέκτες βαλιτσακίων από τον ΟΠΑΠ)
Στη χώρα μας αυτές οι δύο μεγάλες κατηγορίες έχουν εκφυλισθεί σε τσατσουλίνια των μπουκ, του ΟΠΑΠ και του Μελισσανίδη.
Στόχος τους δεν είναι να "προστατέψουν". Είναι αφ' ενός να βάλουν ... φόρους στο ήδη από τη μάνα του φορολογημένο στοίχημα αλλά και να γίνουν αποδέκτες των βαλιτσακίων.
Τι ισχύει όμως στην πραγματικότητα και γιατί ;
Για την "απώλεια περιουσίας" και για τον "εθισμό" ισχύει ότι αυτά υπάρχουν σαν κίνδυνοι σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα.
Όταν λέμε σε κάθε, εννοούμε σε κάθε.
Απομονώνεται όμως το στοίχημα και κατηγορείται γι αυτά.
Γιατί απομονώνεται ;
Διότι το στοίχημα δεν είναι βέβαια μία παραγωγική δραστηριότητα. Δεν εντάσσεται σ' αυτές.
Το στοίχημα δεν είναι όπως οι πατάτες.
Η αγοραπωλησία πατατών μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια περιουσίας και εθισμό. Δεν πιάνεται όμως.
Η αγοραπωλησία πατατών μπορεί να γίνεται τίμια, μπορεί να γίνεται με καπέλο από τους πατατέμπορους, μπορεί να γίνεται και με σομπρέρο. Αλλά και πάλι δεν πιάνεται.
Η αγοραπωλησία πατατών είναι ένα κοινωνικό έργο - προσφέρουμε την πατάτα στο λαό.
Το στοίχημα είναι ένα παιχνίδι ελπίδας.
Δίνει μία διέξοδο στην ελπίδα.
Με ένα εκατομμυριάκι δραχμές που δεν ήταν ούτε αδύνατο, ούτε εξόχως απίθανο αγόραζες μία γκαρσονιέρα στο πεδίο του Άρεως και ξέφευγες από το νοίκι.
Τι γίνεται όμως ;
Γίνεται ότι μπουκ - παγκόσμια συνωμοσία 666 - Σύριζα και ΚΚΕ θέλουν να μας στερήσουν και αυτήν ταύτην την ελπίδα.
Αυτό γίνεται.
Όλοι οι υπόλοιποι όμως είναι εναντίον και σίγουρα ένα γκάλοπ που θα συμμετείχαν όλοι και όχι μόνο οι στοιχηματάκηδες θα το έδειχνε αυτό. Θα πουν "μπράβο Νεπάλ, μπράβο Κατμαντού", που τα απαγορεύουν εκεί ως γνωστόν.
Γιατί γίνεται αυτό ;
Γίνεται επειδή υπάρχει κίνδυνος απώλειας περιουσίας και κίνδυνος εθισμού.
Αυτό πιστεύουν αν και η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική.
Θα ξεκινήσω από την ιστορία του στοιχήματος.
Στην αρχαιότητα στοιχηματάρχες ήταν οι Αιγύπτιοι οι οποίοι είχαν εφεύρει το κίνο και την τράπουλα.
Οι Αιγύπτιοι διοργάνωναν κάτι κλεφτοπαίχνιδα και οι αυτοκράτορες της Ρώμης τους κυνήγαγαν.
Τόσο οι ειδωλολάτρες αυτοκράτορες όσο και οι χριστιανοί έστελναν κάθε τόσο τις λεγεώνες να επιβάλουν την τάξη.
Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για να εκλείψουν τα τυχερά παιχνίδια.
Τον 18ο αιώνα υπήρχαν και τα καζίνο του Μονακό και ιππόδρομος στην Αγγλία που έπαιζαν.
Στη σημερινή εποχή υπάρχουν βέβαια τα πάντα όλα, στην Ευρώπη τουλάχιστον, αλλά είναι κλεφτοπαίχνιδα αφού το κράτος επιτρέπει στους μπουκ να κλέβουν.
Αυτοί που είναι περισσότερο εναντίον του στοιχήματος είναι οι:
- ταλιμπάν, Αγιατολάχ Χομεϊνί, bible belt
- κουμούνια για ευνόητους λόγους (αν και είναι αποδέκτες βαλιτσακίων από τον ΟΠΑΠ)
Στη χώρα μας αυτές οι δύο μεγάλες κατηγορίες έχουν εκφυλισθεί σε τσατσουλίνια των μπουκ, του ΟΠΑΠ και του Μελισσανίδη.
Στόχος τους δεν είναι να "προστατέψουν". Είναι αφ' ενός να βάλουν ... φόρους στο ήδη από τη μάνα του φορολογημένο στοίχημα αλλά και να γίνουν αποδέκτες των βαλιτσακίων.
Τι ισχύει όμως στην πραγματικότητα και γιατί ;
Για την "απώλεια περιουσίας" και για τον "εθισμό" ισχύει ότι αυτά υπάρχουν σαν κίνδυνοι σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα.
Όταν λέμε σε κάθε, εννοούμε σε κάθε.
Απομονώνεται όμως το στοίχημα και κατηγορείται γι αυτά.
Γιατί απομονώνεται ;
Διότι το στοίχημα δεν είναι βέβαια μία παραγωγική δραστηριότητα. Δεν εντάσσεται σ' αυτές.
Το στοίχημα δεν είναι όπως οι πατάτες.
Η αγοραπωλησία πατατών μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια περιουσίας και εθισμό. Δεν πιάνεται όμως.
Η αγοραπωλησία πατατών μπορεί να γίνεται τίμια, μπορεί να γίνεται με καπέλο από τους πατατέμπορους, μπορεί να γίνεται και με σομπρέρο. Αλλά και πάλι δεν πιάνεται.
Η αγοραπωλησία πατατών είναι ένα κοινωνικό έργο - προσφέρουμε την πατάτα στο λαό.
Το στοίχημα είναι ένα παιχνίδι ελπίδας.
Δίνει μία διέξοδο στην ελπίδα.
Με ένα εκατομμυριάκι δραχμές που δεν ήταν ούτε αδύνατο, ούτε εξόχως απίθανο αγόραζες μία γκαρσονιέρα στο πεδίο του Άρεως και ξέφευγες από το νοίκι.
Τι γίνεται όμως ;
Γίνεται ότι μπουκ - παγκόσμια συνωμοσία 666 - Σύριζα και ΚΚΕ θέλουν να μας στερήσουν και αυτήν ταύτην την ελπίδα.
Αυτό γίνεται.
Τελευταία επεξεργασία:
