Το 1878 ιδρύθηκε μια ομάδα στην Αγγλία ονόματι Έβερτον η οποία είχε έδρα ένα γήπεδο στο Άνφιλντ από το 1884. Ιδιοκτήτης του γηπέδου ήταν κάποιος κύριος Τζον Όρελ ο οποίος το 1891 παραχώρησε τα διακαιώματα του γηπέδου σε έναν άλλον κύριο Τζον, τον Τζον Χούλντινγκ. Ο νέος ιδιοκτήτης λοιπόν ανέλαβε και την προεδρεία της Έβερτον με αρκετά φιλόδοξα σχέδια για την ομάδα του.
Όμως, επειδή τελικά τις "πατέντες" εμείς οι Έλληνες τις μάθαμε από τους"ευγενείς Ευρωπαίους" ο νέος ιδιοκτήτης, μάλλον για να επιβραβεύσει την...τσέπη του, κάλεσε σε γενική συνέλευση τα μέλη της Έβερτον για να τους ανακοινώσει πως... αυξάνει το ετήσιο ενοίκιο του γηπέδου (του) από 100 λίρες σε 250 λίρες!
Τα μέλη αντέδρασαν, άρχισαν να διαμαρτύρονται, τα "γαλλικά της Σορβώνης" αντικατέστησαν την καθομιλουμένη γλώσσα του Νησιού και στο τέλος της συνέλευσης, "πήραν" την ομάδα και εγκατέλειψαν το Άνφιλντ. Δεν ήταν μακρυά ένα παρόμοιο γήπεδο στο Γκούντισον Παρκ και εγκαταστάθηκαν εκεί!
Σε ένα άδειο γήπεδο λοιπόν και με μόνο τρεις παίκτες που παρέμειναν εκεί, παίζοντας πασούλες και το κλασικό "κορόιδο", ο κύριος Χούλντινγκ (πρώην πρόεδρος της Έβερτον πλέον) έβαλε αγγελία στις εφημερίδες και προσέλαβε... δεκατρείς Σκωτσέζους άγνωστους ποδοσφαιριστές και...διόρισε έναν προπονητή, και αυτός Τζον (πήξανε τότε στους Τζον) τον Σκωτσέζο επίσης κύριο Τζον Μακ Κένα.
Αμέσως ίδρυσε μια ποδοσφαιρική ομάδα με τον τίτλο Έβερτον Αθλέτικ και κατέθεσε επίσημα τα χαρτιά στην Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Μετά από κάποιες εβδομάδες αναμονής, η Ομοσπονδία αρνήθηκε να αναγνωρίσει την νέα αυτή ομάδα με αυτό το όνομα και έτσι ο Πρόεδρος της αναγκάστηκε να την δηλώσει με ένα όνομα αναγκαστικής λύσης... Λίβερπουλ Φουτμπολ Κλαμπ!
Και τέλος πάντων, για να γιορτάσουν την ίδρυση της ομάδας έστω με αυτό το...όνομα... έκλεισαν ένα φιλικό αγώνα! Μπήκαν στο γήπεδο φορώντας μπλε φανέλες με λευκά σορτσάκια και κάλτσες για να αντιμετωπίσουν στο πρώτο παιχνίδι της ομάδας, φιλικό, την γνωστή μας Ρόδεραμ!
Οι Σκωτσέζοι δεν καταλάβαιναν τίποτα, όργωναν το γήπεδο, διέλυσαν την συμπαθή αντίπαλο τους με 7-1. Και το πρώτο ιστορικό γκολ της Λίβερπουλ το πέτυχε ο Μάλκομ Μακ Βιν (ευτυχώς δεν ήταν και αυτός Τζον).
Και επειδή ο κύριος Τζον έμαθε τα κόλπα με τις Ομοσπονδίες, κατέθεσε και τα χαρτιά για να παίξουν στο Εθνικό πρωτάθλημα... Όμως η "πόρτα" έπεσε με φόρα...και δεν ξέρω αν έσκασε στην μούρη του, υπάρχουν πληροφορίες όμως ότι τους είπαν πως για αρχή έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν μόνο στο τοπικό πρωτάθλημα του Λάνκασιρ.
Το πρώτο της επίσημο παιχνίδι ήταν εναντίον της Higher Walton... όπου η Λίβερπουλ επικράτησε με 8-0.Την πρώτη χρονιά ανακυρήχτηκε πρωταθλήτρια και τη δεύτερη κυπελλούχος κερδίζοντας την ... μισητή πια Έβερτον στον τελικό. Μετά από αυτές τις επιτυχίες κλήθηκε στο εθνικό πρωτάθλημα (1893). Πλέον έπαιζε στη δεύτερη κατηγορία του αγγλικού πρωταθλήματος, τερμάτισε το πρωτάθλημα αήττητη και κέρδισε την άνοδο στην πρώτη κατηγορία.
Το 1896, ο πρώην προπονητή της Σάντερλαντ, Τομ Γουάτσον, αμέσως μετά την πρόσληψη του αλλάζει τα χρώματα της ομάδας...και από μπλε και άσπρο σε κόκκινο και άσπρο. Με τον Γουάτσον η Λίβερπουλ θα κερδίσει και για πρώτη φορά, το 1901, το πρωτάθλημα Αγγλίας, δύο βαθμούς μπροστά από τη Σάντερλαντ (οι γνωστές μας μαυρόγατες).
Επίσης, με τον Γουάτσον, έφτασε για πρώτη φορά σε τελικό Κυπέλλου Αγγλίας το 1914. Ήταν η τελευταία φορά που ο τελικός έλαβε χώρα στο γήπεδο της Κρίσταλ Πάλας και η πρώτη φορά που τον παρακολούθησε ο βασιλιάς της Βρετανίας. Τελικά η Λίβερπουλ έχασε από την Μπέρνλεϊ με 0-1. Ο Γουάτσον έμεινε στη Λίβερπουλ μέχρι το 1915, όταν και απεβίωσε.
Τη χρονιά εκείνη έγινε γνωστό ένα από τα πρώτα σκάνδαλα στο ποδόσφαιρο της Αγγλίας, που αφορούσε έναν αγώνα μεταξύ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Λίβερπουλ στο Ολντ Τράφορντ. Ο αγώνας έληξε με νίκη των γηπεδούχων με 2-0, αλλά και με κάποιους από τους παίκτες των δύο ομάδων να επωφελούνται οικονομικά από στοιχήματα που είχαν γίνει για αυτό το αποτέλεσμα.
Τρεις παίκτες της Μάντσεστερ και τέσσερις της Λίβερπουλ τιμωρήθηκαν με ποινή ισόβιου αποκλεισμού από το πρωτάθλημα, ποινές που παραγράφηκαν μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο... Κυριολεκτικά τους "έσωσε" ένας πόλεμος με εκατομμύρια νεκρούς!
Βέβαια, μπορεί δικαίως κάποιος φίλος του φόρουμ να αναρωτηθεί και να πει..."για κάτσε ρε φίλε, όλα αυτά γιατί μας τα λες"; -Ίσως γιατί μου αρέσει μια ελάχιστη συγκριτική εικόνα του τότε με το σήμερα! Φαντάζομαι την έκπληξη των ανθρώπων της εποχής εκείνης εάν "έβλεπαν" την σημερινή εξέλιξη των τότε ομάδων!
Και επειδή πλέον η Λίβερπουλ με όλους αυτούς τους προπονητές, ποδοσφαιριστές αλλά και προέδρους, που πέρασαν, έχει σκαρφαλώσει πολύ ψηλά στα δύσβατα σκαλοπάτια της δόξας και του μύθου και σήμερα φιλοξενεί μια ανταγωνίστρια της, θα ήταν άδικο να μη γίνει έστω μια μικρή αναφορά και σε αυτήν!
Η οποία μετράει συνολικά 31 εγχώριους τίτλους, 3 ευρωπαϊκούς και 1 παγκόσμιο. Eιναι η πέμπτη πιο επιτυχημένη ομάδα στην ιστορία του Αγγλικού ποδοσφαίρου και το 1880 ιδρύθηκε με το όνομα... St. Mark's!!! Μάλιστα πηγές αναφέρουν πως η πρώτη φανέλα της ομάδας είχε μαύρο χρώμα με έναν μεγάλο λευκό σταυρό! Το 1892 αποφάσισαν να χρησιμοποιούν πλέον το γαλάζιο χρώμα και δύο χρόνια αργότερα άλλαξε το όνομα της στο σημερινό και έκανε έδρα το Μέιν Ρόουντ!
Από το 2004 η ομάδα αγωνίζεται στο Σίτι οφ Μάντσεστερ Στέιντιουμ, τελευταία γνωστό ως Έττιχαντ Στέιντιουμ μετά από σημαντική εμπορική συμφωνία που υπέγραψε ο σύλλογος! Και κάπου εδώ σταματάω την παρελθοντολογία διότι τι θα μπορούσα να πω εγώ για την σύγχρονη ιστορία της Μάντσεστερ Σίτι.
Στοιχηματικά τώρα, σε καμία περίπτωση δεν θα πιάσω το ματς στα χέρια μου για να καθίσω να τον δω ήρεμος και να το ευχαριστηθώ! Διότι η Αγγλία είναι πρώτα γνωστή για τα...φαντάσματα της και μετά για τα υπόλοιπα.
Τώρα, αν κάνω καμία βόλτα από το πρακτορείο και με δουν απλά να κοιτάω τις κληρώσεις του ΚΙΝΟ και ακούσω κανένα: "Τι έγινε σήμερα ρε φίλε; Δεν σε είδαμε στον γκισέ, κολλώσαμε λόγω Λίβερπουλ"; Φυσικά σαν ετοιμόλογος... του έχω έτοιμη την απάντηση: -Νομίζεις... και μείνε με την απορία!
Πάντως ένα διπλό που βλέπω είναι αυτό της Άιντραχτ Φρανκφούρτης μέσα στην έδρα της Χάιντενχαιμ που ετοιμάζει τα "συμπράγκαλα" της για τα χωράφια της 2. Προσοχή, 12 στα 14 ματς η Άιντραχτ τα φέρνει γκολ-γκολ... Προσωπικά θα το αποφύγω γιαυτό και διάλεξα καθαρό σημείο!
ΥΓ. Γνωρίζεται πως η Μάντσεστερ Σίτι έχει αλλάξει τέσσερις φορές το σήμα-έμβλημα της στην ιστορία της;;;
Καλή Κυριακή και καλό μήνα!
Όμως, επειδή τελικά τις "πατέντες" εμείς οι Έλληνες τις μάθαμε από τους"ευγενείς Ευρωπαίους" ο νέος ιδιοκτήτης, μάλλον για να επιβραβεύσει την...τσέπη του, κάλεσε σε γενική συνέλευση τα μέλη της Έβερτον για να τους ανακοινώσει πως... αυξάνει το ετήσιο ενοίκιο του γηπέδου (του) από 100 λίρες σε 250 λίρες!
Τα μέλη αντέδρασαν, άρχισαν να διαμαρτύρονται, τα "γαλλικά της Σορβώνης" αντικατέστησαν την καθομιλουμένη γλώσσα του Νησιού και στο τέλος της συνέλευσης, "πήραν" την ομάδα και εγκατέλειψαν το Άνφιλντ. Δεν ήταν μακρυά ένα παρόμοιο γήπεδο στο Γκούντισον Παρκ και εγκαταστάθηκαν εκεί!
Σε ένα άδειο γήπεδο λοιπόν και με μόνο τρεις παίκτες που παρέμειναν εκεί, παίζοντας πασούλες και το κλασικό "κορόιδο", ο κύριος Χούλντινγκ (πρώην πρόεδρος της Έβερτον πλέον) έβαλε αγγελία στις εφημερίδες και προσέλαβε... δεκατρείς Σκωτσέζους άγνωστους ποδοσφαιριστές και...διόρισε έναν προπονητή, και αυτός Τζον (πήξανε τότε στους Τζον) τον Σκωτσέζο επίσης κύριο Τζον Μακ Κένα.
Αμέσως ίδρυσε μια ποδοσφαιρική ομάδα με τον τίτλο Έβερτον Αθλέτικ και κατέθεσε επίσημα τα χαρτιά στην Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Μετά από κάποιες εβδομάδες αναμονής, η Ομοσπονδία αρνήθηκε να αναγνωρίσει την νέα αυτή ομάδα με αυτό το όνομα και έτσι ο Πρόεδρος της αναγκάστηκε να την δηλώσει με ένα όνομα αναγκαστικής λύσης... Λίβερπουλ Φουτμπολ Κλαμπ!
Και τέλος πάντων, για να γιορτάσουν την ίδρυση της ομάδας έστω με αυτό το...όνομα... έκλεισαν ένα φιλικό αγώνα! Μπήκαν στο γήπεδο φορώντας μπλε φανέλες με λευκά σορτσάκια και κάλτσες για να αντιμετωπίσουν στο πρώτο παιχνίδι της ομάδας, φιλικό, την γνωστή μας Ρόδεραμ!
Οι Σκωτσέζοι δεν καταλάβαιναν τίποτα, όργωναν το γήπεδο, διέλυσαν την συμπαθή αντίπαλο τους με 7-1. Και το πρώτο ιστορικό γκολ της Λίβερπουλ το πέτυχε ο Μάλκομ Μακ Βιν (ευτυχώς δεν ήταν και αυτός Τζον).
Και επειδή ο κύριος Τζον έμαθε τα κόλπα με τις Ομοσπονδίες, κατέθεσε και τα χαρτιά για να παίξουν στο Εθνικό πρωτάθλημα... Όμως η "πόρτα" έπεσε με φόρα...και δεν ξέρω αν έσκασε στην μούρη του, υπάρχουν πληροφορίες όμως ότι τους είπαν πως για αρχή έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν μόνο στο τοπικό πρωτάθλημα του Λάνκασιρ.
Το πρώτο της επίσημο παιχνίδι ήταν εναντίον της Higher Walton... όπου η Λίβερπουλ επικράτησε με 8-0.Την πρώτη χρονιά ανακυρήχτηκε πρωταθλήτρια και τη δεύτερη κυπελλούχος κερδίζοντας την ... μισητή πια Έβερτον στον τελικό. Μετά από αυτές τις επιτυχίες κλήθηκε στο εθνικό πρωτάθλημα (1893). Πλέον έπαιζε στη δεύτερη κατηγορία του αγγλικού πρωταθλήματος, τερμάτισε το πρωτάθλημα αήττητη και κέρδισε την άνοδο στην πρώτη κατηγορία.
Το 1896, ο πρώην προπονητή της Σάντερλαντ, Τομ Γουάτσον, αμέσως μετά την πρόσληψη του αλλάζει τα χρώματα της ομάδας...και από μπλε και άσπρο σε κόκκινο και άσπρο. Με τον Γουάτσον η Λίβερπουλ θα κερδίσει και για πρώτη φορά, το 1901, το πρωτάθλημα Αγγλίας, δύο βαθμούς μπροστά από τη Σάντερλαντ (οι γνωστές μας μαυρόγατες).
Επίσης, με τον Γουάτσον, έφτασε για πρώτη φορά σε τελικό Κυπέλλου Αγγλίας το 1914. Ήταν η τελευταία φορά που ο τελικός έλαβε χώρα στο γήπεδο της Κρίσταλ Πάλας και η πρώτη φορά που τον παρακολούθησε ο βασιλιάς της Βρετανίας. Τελικά η Λίβερπουλ έχασε από την Μπέρνλεϊ με 0-1. Ο Γουάτσον έμεινε στη Λίβερπουλ μέχρι το 1915, όταν και απεβίωσε.
Τη χρονιά εκείνη έγινε γνωστό ένα από τα πρώτα σκάνδαλα στο ποδόσφαιρο της Αγγλίας, που αφορούσε έναν αγώνα μεταξύ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Λίβερπουλ στο Ολντ Τράφορντ. Ο αγώνας έληξε με νίκη των γηπεδούχων με 2-0, αλλά και με κάποιους από τους παίκτες των δύο ομάδων να επωφελούνται οικονομικά από στοιχήματα που είχαν γίνει για αυτό το αποτέλεσμα.
Τρεις παίκτες της Μάντσεστερ και τέσσερις της Λίβερπουλ τιμωρήθηκαν με ποινή ισόβιου αποκλεισμού από το πρωτάθλημα, ποινές που παραγράφηκαν μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο... Κυριολεκτικά τους "έσωσε" ένας πόλεμος με εκατομμύρια νεκρούς!
Βέβαια, μπορεί δικαίως κάποιος φίλος του φόρουμ να αναρωτηθεί και να πει..."για κάτσε ρε φίλε, όλα αυτά γιατί μας τα λες"; -Ίσως γιατί μου αρέσει μια ελάχιστη συγκριτική εικόνα του τότε με το σήμερα! Φαντάζομαι την έκπληξη των ανθρώπων της εποχής εκείνης εάν "έβλεπαν" την σημερινή εξέλιξη των τότε ομάδων!
Και επειδή πλέον η Λίβερπουλ με όλους αυτούς τους προπονητές, ποδοσφαιριστές αλλά και προέδρους, που πέρασαν, έχει σκαρφαλώσει πολύ ψηλά στα δύσβατα σκαλοπάτια της δόξας και του μύθου και σήμερα φιλοξενεί μια ανταγωνίστρια της, θα ήταν άδικο να μη γίνει έστω μια μικρή αναφορά και σε αυτήν!
Η οποία μετράει συνολικά 31 εγχώριους τίτλους, 3 ευρωπαϊκούς και 1 παγκόσμιο. Eιναι η πέμπτη πιο επιτυχημένη ομάδα στην ιστορία του Αγγλικού ποδοσφαίρου και το 1880 ιδρύθηκε με το όνομα... St. Mark's!!! Μάλιστα πηγές αναφέρουν πως η πρώτη φανέλα της ομάδας είχε μαύρο χρώμα με έναν μεγάλο λευκό σταυρό! Το 1892 αποφάσισαν να χρησιμοποιούν πλέον το γαλάζιο χρώμα και δύο χρόνια αργότερα άλλαξε το όνομα της στο σημερινό και έκανε έδρα το Μέιν Ρόουντ!
Από το 2004 η ομάδα αγωνίζεται στο Σίτι οφ Μάντσεστερ Στέιντιουμ, τελευταία γνωστό ως Έττιχαντ Στέιντιουμ μετά από σημαντική εμπορική συμφωνία που υπέγραψε ο σύλλογος! Και κάπου εδώ σταματάω την παρελθοντολογία διότι τι θα μπορούσα να πω εγώ για την σύγχρονη ιστορία της Μάντσεστερ Σίτι.
Στοιχηματικά τώρα, σε καμία περίπτωση δεν θα πιάσω το ματς στα χέρια μου για να καθίσω να τον δω ήρεμος και να το ευχαριστηθώ! Διότι η Αγγλία είναι πρώτα γνωστή για τα...φαντάσματα της και μετά για τα υπόλοιπα.
Τώρα, αν κάνω καμία βόλτα από το πρακτορείο και με δουν απλά να κοιτάω τις κληρώσεις του ΚΙΝΟ και ακούσω κανένα: "Τι έγινε σήμερα ρε φίλε; Δεν σε είδαμε στον γκισέ, κολλώσαμε λόγω Λίβερπουλ"; Φυσικά σαν ετοιμόλογος... του έχω έτοιμη την απάντηση: -Νομίζεις... και μείνε με την απορία!
Πάντως ένα διπλό που βλέπω είναι αυτό της Άιντραχτ Φρανκφούρτης μέσα στην έδρα της Χάιντενχαιμ που ετοιμάζει τα "συμπράγκαλα" της για τα χωράφια της 2. Προσοχή, 12 στα 14 ματς η Άιντραχτ τα φέρνει γκολ-γκολ... Προσωπικά θα το αποφύγω γιαυτό και διάλεξα καθαρό σημείο!
ΥΓ. Γνωρίζεται πως η Μάντσεστερ Σίτι έχει αλλάξει τέσσερις φορές το σήμα-έμβλημα της στην ιστορία της;;;
Καλή Κυριακή και καλό μήνα!
