Ξημέρωνε η 15η Απριλίου, 1989. Στο Λίβερπουλ ετοιμαζόντουσαν για τον μεγάλο ημιτελικό με τη Νότιγχαμ Φόρεστ στο Γήπεδο της Σέφιλντ. Η εκδρομή είχε ξεκινήσει και ο κόσμος από νωρίς γέμιζε τις εξέδρες του Χίλσμπορο. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι αυτά τα κάγκελα θα ήταν ο τάφος για 96 ψυχές.
Ο χουλιγκανισμός γνώριζε μεγάλη άνθηση τη δεκαετία του '80 στην Αγγλία και έτσι σε όλα τα γήπεδα είχαν τοποθετηθεί κάγκελα στις εξέδρες. Έτσι και στο γήπεδο της Σέφιλντ υπήρχαν αυτά τα κάγκελα που κατά πολλούς είναι η αιτία της τραγωδίας.
To χρονικό της τραγωδίας
Οι οπαδοί των "Ρεντς" μετά από αλλεπάλληλες συγκυρίες άργησαν να φτάσουν στο γήπεδο, έτσι μια ώρα πριν το παιχνίδι μια ξαφνική κοσμοσυρροή δημιούργησε το αδιαχώρητο έξω από τη θύρα της οδού Λέπινγκς. Η αγγλική αστυνομία τότε έκανε ένα από τα τραγικότερα λάθη της. Όταν κατάλαβαν ότι είναι αδύνατο να προλάβουν να μπουν οι φίλαθλοι εγκαίρως πριν την έναρξη του αγώνα μπαίνοντας ένας ένας από τα τουρνικέ, άνοιξαν τις πύλες. Ο κόσμος ήταν μέσα ήδη πολύς και απ' έξω ακόμα περισσότερος. Το κακό είχε ήδη αρχίσει να γίνεται.
Άρχισαν να στοιβάζονται μέσα στο πέταλο ώσπου η κατάσταση είχε γίνει ασφυκτική. Το παιχνίδι είχε ξεκινήσει περίπου 5 λεπτά και ο κόσμος άρχισε να σκαρφαλώνει προσπαθώντας να βγει από τη θύρα. Η αστυνομία νομίζοντας αρχικά ότι ήταν άλλη μια "συνηθισμένη" εισβολή από χούλιγκανς στο γήπεδο συμβούλευσε το διαιτητή να σταματήσει το παιχνίδι, προσπάθησε να βάλει τον κόσμο πίσω στη θέση του ενώ όταν φίλοι της Λίβερπουλ έβγαζαν τραυματίες να τους προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες και να τους πάνε σε ασθενοφόρα οι αστυνομικοί τους γύριζαν πίσω. Όταν κατάλαβαν τι συνέβη ήταν ήδη αργά...
Ο απολογισμός; 94 νεκροί εκείνη τη μέρα και 776 τραυματίες. Λίγες μέρες αργότερα υπέκυψε ένα παιδί 14 ετών από τα τραύματα του ενώ οι νεκροί έφτασαν τους 96 το 1993 όταν μετά από 4 χρόνια σε κώμα ο Τόνι Μπλαντ άφησε την τελευταία του πνοή. Η μεγαλύτερη τραγωδία στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου ήταν γεγονός. Η ζωή χιλιάδων ανθρώπων είχε αλλάξει για πάντα.
Η επόμενη μέρα
Η αστυνομία δεν έδωσε ποτέ στη δημοσιότητα τους φακέλους με τα συμβάντα εκείνης της ημέρας. Παρ' όλα αυτά, τα γήπεδα στην Αγγλία μετά την τραγωδία εκσυγχρονίστηκαν, έφυγαν τα κάγκελα και οι κανονισμοί ασφαλείας από τότε και μετά αποτελούν πρωταρχικό ρόλο στα γήπεδα του Νησιού. Ο χουλιγκανισμός στα γήπεδα εξαφανίστηκε αφού έλαβαν αυστηρότατα μέτρα όλοι οι υπεύθυνοι.
Το κακό είχε ήδη γίνει όμως. Οι ζωές εκατοντάδων οικογενειών είχαν ήδη αλλάξει μαζί με τις ψυχές που δεν γύρισαν ποτέ από τον καταραμένο ημιτελικό της 15ης Απριλίου. Η βρετανική δικαιοσύνη δεν έχει αποφανθεί ακόμα για τους υπαίτιους αυτής της τραγωδίας. Ολόκληρο το "Άνφιλντ" ζητάει ακόμα δικαίωση για τους 96 ανθρώπους που χάθηκαν, φωνάζοντας τους "You 'll never walk alone"...
[/media][/B]
