| ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ: ΟΤΑΝ Ο NASH ΑΛΛΑΞΕ ΤΟ ΝΒΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ: 14/07/2016 18:06 Στέφανος Μακρής Σαν σήμερα πριν 12 χρόνια ο Steve Nash υπέγραφε συμβόλαιο στους Suns. Το ΝΒΑ ετοιμαζόταν να αλλάξει, απλώς δεν το ήξερε ακόμα. Το ΝΒΑ Greece θυμάται. 65 εκατ. δολάρια για 6 χρόνια. Αυτό το συμβόλαιο πρόσφεραν οι Suns στον Steve Nash το καλοκαίρι του 2004 προκειμένου να τον πείσουν να φύγει από το Dallas. Για να τον πείσουν μάλιστα είχαν πάει στο σπίτι του την 1η Ιουλίου με την εξής επιτροπή: Πατέρα και υιό Collangelo, που μόλις είχαν αγοράσει το πλειοψηφικό πακέτο των Suns, Mike D’Antoni (προπονητής των Suns), Amar’e Stoudemire και ένα βιβλίο 96 σελίδων με τίτλο Turning Point. Μέσα σε αυτές τις 96 σελίδες ανέλυαν το πλάνο της ομάδας. Ένα πλάνο που εν έτη 2016 μοιάζει συνηθισμένο, αλλά πριν 12 χρόνια δεν ήταν. Το κωδικό του όνομα ήταν Small Ball. Οι Suns ανέλυσαν το πλάνο τους στον Nash. Του είπαν ότι σκόπευαν να παίξουν ένα στυλ μπάσκετ που αρκετοί δοκίμασαν πριν από αυτούς (με πρώτους τους Warriors και τους Suns των 90’s), αλλά κανείς δεν το είχε σχεδιάσει όπως αυτοί. Στο παρκέ θα υπήρχε ένας πλέι-μέικερ, δύο περιφερειακοί που μπορούν να σουτάρουν (Joe Johnson και Quentin Richardson που υπέγραψε λίγες μέρες αργότερα), ένα σμολ φόργουορντ σε θέση πάουερ φόργουορντ (Shawn Marion) και ένας πάουερ φόργουορντ σε θέση σέντερ (Amar’e Stoudemire) και το σύστημα θα ήταν το εξής: Το πόδι στο γκάζι και ανελέητος ρυθμός για 48 λεπτά! Υπήρχε μόνο μία λεπτομέρεια βέβαια. Για να πετύχει αυτό το πλάνο έπρεπε στην θέση του πλέι-μέικερ να βρίσκεται ο Steve Nash "Πολλά λεφτά" Ο Nash ενθουσιάστηκε από την προοπτική των Suns, αλλά δεν ήθελε να φύγει από το Dallas. Δεν δεσμεύτηκε άμεσα. Αντ’ αυτού, πήγε στον Ιδιοκτήτη των Mavericks, Mark Cuban, του παρουσίασε την πρόταση των Suns και του είπε πως αν την ισοφαρίσει θα έμενε στο Dallas, αφού αγαπούσε την ομάδα. Ο εκκεντρικός Ιδιοκτήτης των Mavs ωστόσο θα έπαιρνε μία απόφαση που θα μετάνιωνε για χρόνια. Ο Cuban έβαλε κάτω τα δεδομένα και έκανε την εξής πρόταση στον Nash: 40 εκατ. δολάρια για τετραετές συμβόλαιο. Η λογική του ήταν η εξής: 65 εκατ. δολάρια για έναν 30χρονο πόιντ γκαρντ, ακόμα και έναν πόιντ γκαρντ που είχε γίνει δύο φορές All Star μέχρι τότε (2002 και 2003) ήταν πάρα πολλά. Ο Cuban φοβόταν ότι ο Nash είχε γεράσει και δεν θα μπορούσε να παίζει +30 λεπτά για τα επόμενα έξι χρόνια. Ο Nash πείσμωσε. Αρνήθηκε την πρόταση και την επόμενη μέρα συμφώνησε με τους Suns. Η συμφωνία ανακοινώθηκε στις 14 Ιουλίου 2004, με όλους στο Phoenix να δηλώνουν ενθουσιασμένοι. Ο υπόλοιπος μπασκετικός κόσμος καταλάβαινε την χαρά των Suns επειδή είχαν συμφωνήσει με έναν καλό παίκτη, αλλά δε μπορούσε να αντιληφθεί γιατί υπήρχε τέτοιος ενθουσιασμός. Στο τέλος της ημέρας ο Nash ήταν απλώς ένας τύπος που απλώς είχε γίνει δύο φορές All Star και την τελευταία του χρονιά στο Dallas (2003/04) είχε μόλις 14.5 πόντους και 8.8 ασίστ μέσο όρο. Θα χρειαζόταν να περάσουν πολλοί μήνες για να καταλάβει ο κόσμος τί επρόκειτο να συμβεί. Μία ονειρεμένη σεζόν Προερχόμενοι από μία απογοητευτική σεζόν (2003/04) όπου είχαν ρεκόρ μόλις 29-53, οι Suns έθεσαν ως αρχικό στόχο την είσοδο στα πλέι-οφ. Στις μεταξύ τους συζητήσεις πάντως ο Mike D’Antoni πίστευε ότι η ομάδα θα πετύχαινε 50 νίκες. Τελικά ο Αμερικανοϊταλός τεχνικός θα έπεφτε έξω στις προβλέψεις του. Κι αυτό γιατί οι Suns είχαν φτάσει τις 50 νίκες από τον Μάρτιο! Το Phoenix ξεκίνησε την σεζόν κερδίζοντας με 30 πόντους διαφορά τους Hawks στις 3 Νοεμβρίου 2004. Ακολούθησαν τρεις ακόμα σερί νίκες και μετά δύο σερί ήττες. Και ακολούθως η μηχανή τους πήρε μπροστά και το υπόλοιπο ΝΒΑ έμεινε να παρακολουθεί με δέος να γράφεται ιστορία μπροστά στα μάτια του! Το Phoenix κέρδισε τα επόμενα 9 παιχνίδια του, ανεβάζοντας το ρεκόρ του στο 13-3. Αυτή όμως ήταν μόνο η αρχή. Οι Suns έκτοτε πάτησαν για τα καλά το γκάζι και εξαφανίστηκαν! Με τον Nash να επιβάλλει έναν ξέφρενο ρυθμό, μοιράζοντας ασίστ με το κιλό, τους Johnson, Richardson να πυροβολούν από την περιφέρεια και τους Marion-Stoudemire να τα βάζουν στα ίσα με τα θηρία κάτω από την ρακέτα, οι Suns σκόραραν 110.4 πόντους ανά αγώνα (!) ανοίγοντας την σεζόν με ρεκόρ 31-4! Κι αν ένας μικρός τραυματισμός του Nash είχε ως αποτέλεσμα να ακολουθήσουν έξι σερί ήττες, το φινάλε των Suns ήταν εξίσου εντυπωσιακό, αφού η ομάδα της Arizona έκλεισε την Regular Season με το καλύτερο ρεκόρ στο ΝΒΑ (62-20), με τον Nash να αναδεικνύεται MVP της σεζόν! Το Small ball των Suns συζητείτο από όλους, με τον περισσότερο κόσμο να μη μπορεί να βρει απάντηση στον ρυθμό τους. Πολλοί μάλιστα έσπευσαν να υποστηρίξουν ότι η ομάδα δεν θα άντεχε στα πλέι-οφ. Αυτό ωστόσο αποδείχθηκε λάθος, αφού οι Suns διέλυσαν με 4-0 τους Grizzlies στον πρώτο γύρο, ενώ στον δεύτερο γύρο απέκλεισαν με 4-2 νίκες τους Mavericks, με τον Nash να έχει 30.3 πόντους, 12 ασίστ και 6.5 ριμπάουντ μέσο όρο κόντρα στην πρώην ομάδα του, αλλά και 39 πόντους, 9 ριμπάουντ και 12 ασίστ στο Game 6, όπου και σφραγίστηκε η πρόκριση! Η εκδίκηση είχε επιτευχθεί! Παρόλα αυτά, το Phoenix δεν θα έφτανε μέχρι το τέλος του δρόμου. Το τίμημα της πρόκρισης των Suns ήταν ο τραυματισμός του Joe Johnson, ο οποίος είχε υποστεί κάταγμα στο ζυγωματικό κατά την διάρκεια της σειράς με το Dallas έπειτα από χτύπημα του Jerry Stackhouse. Παίζοντας χωρίς τον Johnson στους δύο πρώτους αγώνες των Τελικών της Δύσης κόντρα στους Spurs, οι Suns έχασαν αμφότερα τα παιχνίδια στην έδρα τους, με την επιστροφή του Johnson να μην αλλάζει τα δεδομένα, αφού οι Spurs προκρίθηκαν τελικά με 4-1 νίκες στους Τελικούς του ΝΒΑ. Το Phoenix είχε αποκλειστεί. Αυτοί που έδειξαν τον δρόμο Κατά πολλούς, την σεζόν 2004/05 χάθηκε η μεγαλύτερη ευκαιρία των Suns. Την επόμενη σεζόν (2005/06) οι Johnson και Richardson είχαν αποχωρήσει και ο Stouremire έκανε το πρώτο από τα πολλά χειρουργεία του, με το Phoenix ωστόσο να φτάνει εκ νέου στους Τελικούς της Δύσης παίζοντας σέξι μπάσκετ με οδηγό τον (MVP της σεζόν για δεύτερη σερί χρονιά) Steve Nash και σέντερ τον (κατά 20 κιλά ελαφρύτερο τότε) Boris Diaw, όπου και αποκλείστηκε από τους Mavericks του Dirk Nowitzki. Την επόμενη χρονιά (2006/07) το ταβάνι των Suns ήταν ο δεύτερος γύρος, με τους Spurs να τους αποκλείουν στον δρόμο για το τέταρτο Πρωτάθλημα της ιστορίας τους. Έκτοτε το Phoenix κατάφερε άλλη μία φορά να φτάσει στους Τελικούς της Δύσης, (την σεζόν 2009/10), πάλι με τον Nash σε θέση ηγέτη, αλλά πλέον ήταν το ξεκάθαρο αουτσάιντερ κόντρα στους μετέπειτα Πρωταθλητές Lakers των Kobe Bryant και Pau Gasol. Παρά το γεγονός ωστόσο ότι αυτό το Phoenix δεν κέρδισε κάποιο Πρωτάθλημα, είναι ίσως η ομάδα που επηρέασε περισσότερο από κάθε άλλη το σύγχρονο μπάσκετ. Οι Suns ήταν η πρώτη ομάδα στο ΝΒΑ που κατάφερε να έχει κάποια επιτυχία παίζοντας Small Ball. Η πρώτη ομάδα που χρησιμοποίησε τόσο καλά τον όρο Stretch-4, αλλά και αυτόν το Undersized center και φυσικά η πρώτη που κατάλαβε την σημασία του τριπόντου στο σύγχρονο μπάσκετ. Μπορεί να πει κάποιος ότι άνοιξε τον δρόμο για το Small Ball των Miami Heat των LeBron James, Dwyane Wade, Chris Bosh, αλλά και την Death Lineup των Warriors των Stephen Curry/Klay Thompson/Draymond Green. Οι Suns ήταν 10 χρόνια μπροστά από την εποχή τους. Απλώς δεν είχαν όλα τα υλικά για να καταφέρουν να ολοκληρώσουν την δουλειά. Πάντα κάτι τους έλειπε. Είτε αυτό ήταν η τύχη (όπως τις σεζόν 2004/05 και 2005/06 που έχασαν βασικούς παίκτες με τραυματισμό) είτε ένας ακόμα παίκτης στο rotation για να δώσει ανάσες. Αυτό ωστόσο που δεν αμφισβητείται ήταν πως ήταν πρωτοπόροι, αλλά και κάτι ακόμα: Μία από τις πιο αγαπημένες ομάδες των ουδέτερων φίλων του ΝΒΑ, που απλώς λάτρευαν να τους βλέπουν να παίζουν. Και όλα αυτά ξεκίνησαν σαν σήμερα, στις 14 Ιουλίου 2004, με την ανακοίνωση της απόκτησης του Steve Nash [video]nba.sport24.gr/article/4171459/mathimata-istorias-otan-o-nash-allakse-to-nva[/video] |
<tbody>
</tbody>
Τελευταία επεξεργασία:
