είτε χιονίσουμε το Καραισκάκης είτε φάμε βροχή από γκολ... πάντα θα μου λείπει να ξαναπάω σε ενα ντερμπι εκτός έδρας με φίλους και τα παιδιά μας, να φάμε απ'εξω "βρώμικο" να πιούμε μια μπύρα μαζί με αντιπάλους να χαζεύουμε τα χρώματα και τις σημαίες, να κάνουμε πλάκα, να ψωνίσουμε από τα μαγαζιά για τα παιδιά μας ....και να γυρίσω σπίτι μου σαν άνθρωπος είτε χαρούμενος είτε στεναχωρημένος για την ήττα αλλά ευχαριστημένος που περάσαμε ωραία. Οπως κάναμε σαν πιτσιρίκια με τους πατεράδες μας... και αργότερα με τους φίλους μας. Μέχρι που ηρθαν οι Ούνοι.
Σημαδιακή μέρα όμως σήμερα, καθώς την ίδια ώρα διεξάγεται η μάχη της χώρας μας με τους ...οικονομικούς Ούνους.
Ας ελπίσουμε σήμερα μέσα στο σκοτάδι της βραδιάς να δουμε πραγματικά μια άσπρη μέρα...