Κι ομως αν το δεις το πράγμα σε επίπεδο γκραν σλαμ πιο βαθιά, ο Κινέζος ηταν ο κατάλληλος πολύ καλός τσαλεντζερ τύπος που μπορεί να φτάσει στο 2-0 και στα όρια του 3ου σετ κι εκει ούτε που ήξερε τι είναι το γκραν σλαμ ουτε ήξερε τον τρόπο να κερδίσει. Επίσης είχε και τον κατάλληλο αντίπαλο την συγκεκριμένη στιγμή που έδειξε στο γρασίδι από τι μέταλλο είναι. Το στοιχηματικο πρόβλημα είναι ότι έχουμε εγκλωβιστει στην γωνία με την εταιρία βοιντ και μοναδική που σου δίνει 101 81 και 51 και αναγκάζεσαι στο τελικό σετ να διαχειριστεις μεγάλες αποφάσεις. Στην B F όσο έπαιζα αυτά τα ζητάς όχι 100 απλα, αλλα και 200 και 500 και 1000 που τα τσιμπανε κάποιοι να σου φάνε το ταληρακι η το δεκαρικακι κι εκεί δεν φοβάσαι τα βοιντ, πίνεις καφέ κι αραζεις. Κατι παρόμοιο είχε γίνει και πέρυσι με τον Κινέζο αλλά όχι από 2-0 σετ κι ήταν στο Γουιμπλεντον.
