Είχε και "πρώτη σχέση" ο τύπος λέει ...
Τι λακμακίες.
Οι σπόροι τι θα πάθουν από το στοίχημα ; Θα χάσουν τα λεφτά που τους έδωσε για κουλούρι η μαμά τους το πολύ. Τα λεφτά θα τα χάσουν οι εικοσπεντάρηδες που μετά και από το στρατό για πρώτη φορά αποκτούν δικά τους λεφτά.
Βέβαια και οι σπόροι και οι λίγο πιό μεγάλοι -που αποτελούν το πραγματικό danger group- είναι άσχετοι. Και οι ακόμα πιό μεγάλοι είναι άσχετοι. Αυτό είναι η μόνη εξήγηση. Όταν είσαι άσχετος, είσαι άσχετος. Πατκιούτ,
Είναι λακμακίες γιατί τα ίδια κάλλιστα μπορείς να τα πάθεις αν αγοράζεις πατάτες στο χρηματιστήριο ή αν
ανοίξεις ένα κατάστημα εδωδίμων-αποικιακών σε μιά συνοικία.
Τώρα ερχόμαστε στην ψήφο.
Εγώ είμαι μεγάλος.
Τα πολιτικά γεγονότα τα παρακολουθώ επί καθημερινής βάσεως από το 1960.
Από τότε που έγινε η συνδιάσκεψη κορυφής των Παρισίων, που την τορπίλλισε ο Κρούστσεφ και μετά.
Πιό πριν απ' αυτό άκουγα διάφορα που γινόντουσαν αλλά σποραδικά και απ' ότι θυμάμαι πριν φτάσω σε ηλικία 9 ετών ο πατέρας μου δεν μου επέτρεπε να διαβάζω την καθημερινή πολιτική εφημερίδα. Μεταξύ 6 που έμαθα να διαβάζω και 9 δηλαδή δεν μου επέτρεπε.
Έτσι μέχρι τα 15-16 τελικά απέκτησα μιά ιδέα τι λένε οι μεν και οι δε, αλλά στην πραγματικότητα δεν απέκτησα.
Κάποια βασικά ναι ισχύυν. Ότι πρέπει να έχουμε δημοκρατία και όχι δικτατορία, αλλά παρακάτω όχι.
Πρέπει να περάσεις τα 20, να δεις στην πράξη τα σωστά και τα λάθη και των δύο -ή και των τριών.
Αλλοιώς είσαι φερέφωνο.
Είσαι όπως ο πιτσιρικάς που πάει στο γήπεδο να δει τον θρύλο με μιά ομάδα της κλάσεως του Πανιωνίου, της εποχής Μπαρζώφ. Το ματς λήγει ισόπαλο 2-2. Ο μπαμπάς ξέρει ότι ο καλός Πανιώνιος, της εποχής Μπαρζώφ, είναι ικανός να τσιμπήσει το χι αλλά εσύ δεν το ξέρεις, λες "μα ... ο Ολυμπιακός δεν κερδίζει πάντα ;".
Όμως βάζουν τους σπόρους να ψηφίζουν τώρα και το έκαναν εκ του πονηρού βέβαια - για να τους πιάσουν κορόϊδα.
Για το στοίχημα όμως χρειαζόμαστε ... ειδικούς απαγορευτικούς νόμους.
Προσοχή, όχι παιδεία. Ειδικούς απαγορευτικούς νόμους και μαρθαβούρτσιες ιστορίες σαν αυτή που διαβάσαμε.