Ρέιντζερς-Σέλτικ: Προτεστάντες εναντίον καθολικών. Το 1931 ο γκολκίπερ της Σέλτικ πέθανε όταν βούτηξε στα πόδια του στράικερ των "τζερς" που ήταν έτοιμος να σκοράρει, με τον τελευταίο αντί τη μπάλα να κλωτσά το κεφάλι του αντιπάλου. Το 1971, 80 φίλοι των Ρέιντζερς σκοτώθηκαν , πάνω στον πανζουρλισμό που δημιουργήθηκε επειδή η ομάδα τους σκόραρε στο τελευταίο λεπτό το νικητήριο τέρμα.
Ρόμα-Λάτσιο: Η Λάτσιο ιδρύθηκε πρώτη το 1900, αλλά δεν κατάφερε ποτέ της να γίνει ανταγωνιστική. Το 1927 δημιουργήθηκε η Ρόμα, την οποία στήριζε το φασιστικό καθεστώς. Οι αγώνες τους είναι πάντα sold out με τους "τζιαλορόσι" να υπερτερούν σε λαό και τους "λατσιάλι" σε φανατισμό.
Μίλαν-Ίντερ: Η Μίλαν ιδρύθηκε πρώτη κι η Ίντερ προήλθε μέσα από τα σπλάχνα της πρώτης. Ιδρυτές της μια φραξιά διοικούντων που εναντιωνόταν στη χρησιμοποίηση ξένων παικτών στην 11άδα, κάτι που πρότειναν ανεπιφύλακτα οι αντίπαλοί τους. Η απόσχιση ήταν επόμενο να έρθει και να δημιουργήσει την "Ιντερνασιονάλε".
Γιουβέντους-Τορίνο: Η Γιούβε είναι η δημοφιλέστερη ιταλική ομάδα, αλλά μέσα στο Τορίνο το 80% των φιλάθλων είναι με την Τορίνο, λόγω του ότι η πόλη έχει κατοίκους που προέρχονται απ' την εργατική τάξη κι η "Τόρο" ανέκαθεν ιδεολογικά άνηκε στο δικό τους χώρο. Το μίσος ανάμεσα στις δύο παρατάξεις είναι άσβεστο, κάτι που το 1985 οδήγησε τους φίλους των "ταύρων" ν' αναρτήσουν πανό που έγραφε "39 και λίγοι ήταν" με αφορμή τους νεκρούς του "Χέιζελ".
Ρεάλ Μαδρίτης-Μπαρτσελόνα: Κόντρα ολόκληρης της ισπανικής ιστορίας. Από τη μια οι (νικητές του εμφυλίου) Καστιγιάνοι, απ' την άλλη οι -καταπιεσμένοι-Καταλανοί. Κατά την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας απ' τον δικτάτορα Φράνκο, οι τελευταίοι δεν μπορούσαν να βρίσουν τον ίδιο και διοχέτευαν το μίσος τους στην αγαπημένη του ομάδα, τη "βασίλισσα". Πριν δέκα χρόνια στη Βαρκελώνη λίγο έλειψε να γίνει ...ολοκαύτωμα, όταν μαθεύτηκε ότι ο πρόεδρος Νούνιεζ, ήθελε να προσθέσει στα χρώματα της Μπαρτσελόνα μια...άσπρη ρίγα!
Ρεάλ Σοσιεδάδ-Αθλέτικ Μπιλμπάο: Η Σοσιεδάδ είναι η ομάδα των φιλοϊσπανών Βάσκων, η Μπιλμπάο είναι το αθλητικό τμήμα του ΕΤΑ και δεν χρησιμοποιεί παρά μόνο γηγενείς παίκτες.
Γαλατασαράι-Φενέρμπαχτσε: Ο Βόσπορος ξεχωρίζει τις δύο...εμπόλεμες περιοχές κι ευνοεί ιστορικά "ντου". Το 1994 στον τελικό κυπέλλου, ο Γκρέιαμ Σούνες κάρφωσε τη σημαία της Γαλατά στο κέντρο του γηπέδου και το τερέν θύμισε μέσα σε λίγα λεπτά...λατομείο!
Αρσεναλ-Τότεναμ: Το ντέρμπι του βόρειου Λονδίνου. Για τους φίλους της Αρσεναλ, η Τότεναμ θα είναι πάντα το κλαμπ των εβραίων λογιστών. Φροντίζουν μάλιστα, όποτε τους δοθεί η ευκαιρία, να θυμίζουν στους φίλους των "πετεινών" ότι ο σύλλογος τους ήταν 15 χρόνια εκτός Πρέμιερσιπ.
Λίβερπουλ-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Κόντρα που ξεκίνησε για το ποια είναι πιο πετυχημένη ομάδα σε Αγγλία και Ευρώπη. Η Λίβερπουλ έχει περισσότερα τρόπαια, αλλά αυτό που δεν μπορούν να χωνέψουν οι οπαδοί της είναι ότι η Γιουνάιτεντ λατρεύεται περισσότερο σε κάθε γωνιά της γης. "Φταίει που έπεσε το αεροπλάνο το 1958", αναφέρουν χαιρέκακα οι πρώτοι, αναφερόμενοι στο τραγικό δυστύχημα του Μονάχου, που κόστισε τις ζωές πολλών από τους "μπέμπηδες" του Ματ Μπάσμπι.
Στεάουα-Ντιναμό Βουκουρεστίου: Η πρώτη ήταν η αγαπημένη ομάδα του Τσαουσέσκου, πρώην ηγέτη της Ρουμανίας στην εποχή του ψυχρού πολέμου. Η Στεάουα ήταν η ομάδα του στρατού, η Ντιναμό της αστυνομίας. Όλα αυτά μέχρι την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Πάντως, οι δύο ομάδες εξακολουθούν ν΄αποτελούν το κλασικό ματς του ρουμανικού πρωταθλήματος.
Ρίβερ Πλέιτ-Μπόκα Τζούνιορς: Στη Νότια Αμερική οι άνθρωποι ζουν κι αναπνέουν μόνο στους ρυθμούς της στρογγυλής θεάς, οπότε το πάθος περισσεύει... Το 1968 οι φίλοι της Ρίβερ απ' τη χαρά τους για τη νίκη, έκαψαν το γήπεδο, με αποτέλεσμα 80 νεκρούς και 160 τραυματίες. Το 1987 ένα λάθος σφύριγμα του διαιτητή, έδωσε το έναυσμα για πετροπόλεμο και μάχες σώμα με σώμα. Ένας νεκρός, 60 τραυματίες και 70 συλλήψεις ήταν ο τελικός απολογισμός.
Πενιαρόλ-Νασιονάλ: Όταν οι δύο αυτές ομάδες παίζουν αντιμέτωπες στο Μοντεβίδεο, τίθονται αντιμέτωποι οι "χρηματιστές" (Νασιονάλ) με τους "μανιακούς" (Πενιαρόλ). Η δεύτερη είναι λαϊκή ομάδα, ενώ η πρώτη είναι το κλαμπ των διανοούμενων της Ουρουγουάης, όπως ο Μάριο Μπενεντέτι και ο Εδουάρδο Γκαλεόνε.
Και ακόμα, τα ζευγάρια, που στοιχειοτούν άσβεστο μίσος και αντιπαλότητα: Φλαμένκο-Φλουμινένσε (Βραζιλία), Λίβερπουλ-Έβερτον, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Μάνστεστερ Σίτι, Ατλέτικο-Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα-Εσπανιόλ, Πόρτο-Μπενφίκα, Παρτιζάν-Ερυθρός Αστέρας, ΑΠΟΕΛ-Ομόνοια (Κύπρος), Λέφσκι Σόφιας-ΤΣΣΚΑ Σόφιας, Μπέτις- Σεβίλλη.
Ρόμα-Λάτσιο: Η Λάτσιο ιδρύθηκε πρώτη το 1900, αλλά δεν κατάφερε ποτέ της να γίνει ανταγωνιστική. Το 1927 δημιουργήθηκε η Ρόμα, την οποία στήριζε το φασιστικό καθεστώς. Οι αγώνες τους είναι πάντα sold out με τους "τζιαλορόσι" να υπερτερούν σε λαό και τους "λατσιάλι" σε φανατισμό.
Μίλαν-Ίντερ: Η Μίλαν ιδρύθηκε πρώτη κι η Ίντερ προήλθε μέσα από τα σπλάχνα της πρώτης. Ιδρυτές της μια φραξιά διοικούντων που εναντιωνόταν στη χρησιμοποίηση ξένων παικτών στην 11άδα, κάτι που πρότειναν ανεπιφύλακτα οι αντίπαλοί τους. Η απόσχιση ήταν επόμενο να έρθει και να δημιουργήσει την "Ιντερνασιονάλε".
Γιουβέντους-Τορίνο: Η Γιούβε είναι η δημοφιλέστερη ιταλική ομάδα, αλλά μέσα στο Τορίνο το 80% των φιλάθλων είναι με την Τορίνο, λόγω του ότι η πόλη έχει κατοίκους που προέρχονται απ' την εργατική τάξη κι η "Τόρο" ανέκαθεν ιδεολογικά άνηκε στο δικό τους χώρο. Το μίσος ανάμεσα στις δύο παρατάξεις είναι άσβεστο, κάτι που το 1985 οδήγησε τους φίλους των "ταύρων" ν' αναρτήσουν πανό που έγραφε "39 και λίγοι ήταν" με αφορμή τους νεκρούς του "Χέιζελ".
Ρεάλ Μαδρίτης-Μπαρτσελόνα: Κόντρα ολόκληρης της ισπανικής ιστορίας. Από τη μια οι (νικητές του εμφυλίου) Καστιγιάνοι, απ' την άλλη οι -καταπιεσμένοι-Καταλανοί. Κατά την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας απ' τον δικτάτορα Φράνκο, οι τελευταίοι δεν μπορούσαν να βρίσουν τον ίδιο και διοχέτευαν το μίσος τους στην αγαπημένη του ομάδα, τη "βασίλισσα". Πριν δέκα χρόνια στη Βαρκελώνη λίγο έλειψε να γίνει ...ολοκαύτωμα, όταν μαθεύτηκε ότι ο πρόεδρος Νούνιεζ, ήθελε να προσθέσει στα χρώματα της Μπαρτσελόνα μια...άσπρη ρίγα!
Ρεάλ Σοσιεδάδ-Αθλέτικ Μπιλμπάο: Η Σοσιεδάδ είναι η ομάδα των φιλοϊσπανών Βάσκων, η Μπιλμπάο είναι το αθλητικό τμήμα του ΕΤΑ και δεν χρησιμοποιεί παρά μόνο γηγενείς παίκτες.
Γαλατασαράι-Φενέρμπαχτσε: Ο Βόσπορος ξεχωρίζει τις δύο...εμπόλεμες περιοχές κι ευνοεί ιστορικά "ντου". Το 1994 στον τελικό κυπέλλου, ο Γκρέιαμ Σούνες κάρφωσε τη σημαία της Γαλατά στο κέντρο του γηπέδου και το τερέν θύμισε μέσα σε λίγα λεπτά...λατομείο!
Αρσεναλ-Τότεναμ: Το ντέρμπι του βόρειου Λονδίνου. Για τους φίλους της Αρσεναλ, η Τότεναμ θα είναι πάντα το κλαμπ των εβραίων λογιστών. Φροντίζουν μάλιστα, όποτε τους δοθεί η ευκαιρία, να θυμίζουν στους φίλους των "πετεινών" ότι ο σύλλογος τους ήταν 15 χρόνια εκτός Πρέμιερσιπ.
Λίβερπουλ-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Κόντρα που ξεκίνησε για το ποια είναι πιο πετυχημένη ομάδα σε Αγγλία και Ευρώπη. Η Λίβερπουλ έχει περισσότερα τρόπαια, αλλά αυτό που δεν μπορούν να χωνέψουν οι οπαδοί της είναι ότι η Γιουνάιτεντ λατρεύεται περισσότερο σε κάθε γωνιά της γης. "Φταίει που έπεσε το αεροπλάνο το 1958", αναφέρουν χαιρέκακα οι πρώτοι, αναφερόμενοι στο τραγικό δυστύχημα του Μονάχου, που κόστισε τις ζωές πολλών από τους "μπέμπηδες" του Ματ Μπάσμπι.
Στεάουα-Ντιναμό Βουκουρεστίου: Η πρώτη ήταν η αγαπημένη ομάδα του Τσαουσέσκου, πρώην ηγέτη της Ρουμανίας στην εποχή του ψυχρού πολέμου. Η Στεάουα ήταν η ομάδα του στρατού, η Ντιναμό της αστυνομίας. Όλα αυτά μέχρι την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Πάντως, οι δύο ομάδες εξακολουθούν ν΄αποτελούν το κλασικό ματς του ρουμανικού πρωταθλήματος.
Ρίβερ Πλέιτ-Μπόκα Τζούνιορς: Στη Νότια Αμερική οι άνθρωποι ζουν κι αναπνέουν μόνο στους ρυθμούς της στρογγυλής θεάς, οπότε το πάθος περισσεύει... Το 1968 οι φίλοι της Ρίβερ απ' τη χαρά τους για τη νίκη, έκαψαν το γήπεδο, με αποτέλεσμα 80 νεκρούς και 160 τραυματίες. Το 1987 ένα λάθος σφύριγμα του διαιτητή, έδωσε το έναυσμα για πετροπόλεμο και μάχες σώμα με σώμα. Ένας νεκρός, 60 τραυματίες και 70 συλλήψεις ήταν ο τελικός απολογισμός.
Πενιαρόλ-Νασιονάλ: Όταν οι δύο αυτές ομάδες παίζουν αντιμέτωπες στο Μοντεβίδεο, τίθονται αντιμέτωποι οι "χρηματιστές" (Νασιονάλ) με τους "μανιακούς" (Πενιαρόλ). Η δεύτερη είναι λαϊκή ομάδα, ενώ η πρώτη είναι το κλαμπ των διανοούμενων της Ουρουγουάης, όπως ο Μάριο Μπενεντέτι και ο Εδουάρδο Γκαλεόνε.
Και ακόμα, τα ζευγάρια, που στοιχειοτούν άσβεστο μίσος και αντιπαλότητα: Φλαμένκο-Φλουμινένσε (Βραζιλία), Λίβερπουλ-Έβερτον, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Μάνστεστερ Σίτι, Ατλέτικο-Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα-Εσπανιόλ, Πόρτο-Μπενφίκα, Παρτιζάν-Ερυθρός Αστέρας, ΑΠΟΕΛ-Ομόνοια (Κύπρος), Λέφσκι Σόφιας-ΤΣΣΚΑ Σόφιας, Μπέτις- Σεβίλλη.
Εκει εχουν γινει τα χειροτερα,απο απαγωγες μεχρι και εκτελεσεις...
