Και κάπως έτσι, αφότου ολοκληρώθηκε χθες ο μικρός τελικός και μάθαμε ποιες ομάδες κατέλαβαν την τρίτη (Βέλγιο) και τέταρτη (Αγγλία) θέση στην τελική κατάταξη αντίστοιχα, όλα τα βλέμματα και φώτα πλέον στρέφονται στο Λουζνίκι της Μόσχας, εκεί όπου στις 18:00 το απόγευμα θα εκκινήσει ο μεγάλος τελικός ανάμεσα στην Γαλλία και την Κροατία και που περίπου μιάμισυ αργότερα (ίσως και λίγο παραπάνω, εφόσον χρειαστεί) θα μάθουμε τον νέο πρωταθλητή κόσμου.
Κατά γενική ομολογία, πρόκειται για ένα ζευγάρι που όταν ξεκίναγε το τουρνουά ελάχιστοι προέβλεπαν ότι θα αποτελούσε τους δυο φιναλίστ, έστω κι αν μέσα σε αυτό βρίσκεται η Γαλλία, η οποία ήταν έτσι κι αλλιώς μέσα στα πρώτα φαβορί για κατάκτηση. Αυτή, ωστόσο, που λίγοι υπολόγιζαν ήταν η Κροατία, έστω κι αν οι συγκρίσεις με την χρυσή γενιά του 1998 είχαν ξεκινήσει πολύ νωρίς. Τότε, η παρέα των Σούκερ, Μπόμπαν, Προσινέτσκι και Ασάνοβιτς (μεταξύ πολλών άλλων) είχαν οδηγήσει την Κροατία στην μεγαλύτερη τότε επιτυχία της χώρας σε εθνικό επίπεδο, στον ημιτελικό του Μουντιάλ όπου και αποκλείστηκαν από την...Γαλλία, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση στο τουρνουά, όντας νικητές στον μικρό τελικό απέναντι στην Ολλανδία με σκορ 2-1.
Τούτη τη φορά, την σκυτάλη πήραν ο Μόντριτς, ο Ράκιτιτς, ο Μάντζουκιτς και ο Πέρισιτς (για να κατονομάσουμε μερικούς) κι όχι μόνο ανταποκρίθηκαν στις υψηλές προσδοκίες, όχι μόνο δικαίωσαν τις προαναφερθείσες συγκρίσεις αλλά τις ξεπέρασαν κιόλας με το παραπάνω, αποκλείοντας την Αγγλία στον ημιτελικό με παλικαρίσια εμφάνιση και εξασφαλίζοντας την πρώτη τους συμμετοχή σε μεγάλο τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Έτσι λοιπόν, είκοσι χρόνια μετά την πρώτη τους συνάντηση στην μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση, Γαλλία και Κροατία θα συναντηθούν εκ νέου για μόλις δεύτερη φορά στο υψηλότερο επίπεδο, με τους τυπικά γηπεδούχους Γάλλους να ελπίζουν σε ανάλογη όπως τότε επιτυχία (θυμίζουμε είχαν αποκλείσει την Κροατία στον ημιτελικό πριν τελικά επιβληθούν και της Βραζιλίας στον τελικό και το κατακτήσουν) και τους τυπικά φιλοξενούμενους Κροατές, κατά το «ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται», να στοχεύουν στο ένα βήμα παραπάνω ώστε το μεγάλο όνειρο να γίνει πραγματικότητα.
Δίψα, φυσικά, έχουν και οι Γάλλοι διότι μετά την επιτυχία του 1998 ακολούθησαν αποτυχημένες προσπάθειες τόσο σε Μουντιάλ όσο και σε Euro, παρότι μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις παρουσιαζόταν ως το φαβορί. Για να θυμίσουμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα, το 2006 είχε φτάσει εκ νέου στον τελικό με την Ιταλία, όπου ηττήθηκε στην άχαρη διαδικασία των πέναλτι ενώ στο Euro του 2016, εκεί όπου ήταν και οικοδέσποινα, έφτασε σε έναν ακόμη μεγάλο τελικό, όπου ωστόσο γνώρισε την ήττα στην παράταση από την Πορτογαλία του Σάντος (0-1), απογοητεύοντας εκ νέου τον κόσμο της.
Για την Γαλλία, τούτος θα είναι ο τρίτος τελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου στον οποίο θα συμμετάσχει, μετρώντας όπως προαναφέραμε μια κατάκτηση (1998) κόντρα στην Βραζιλία και μια ήττα (2006) στα πέναλτι από την Ιταλία. Επιπρόσθετο κίνητρο (όχι ότι το χρειαζόταν) έχει και ο Ντιντιέ Ντεσάμπ, καθώς εφόσον η Γαλλία σηκώσει το τρόπαιο, θα μπει σε ένα πολύ κλειστό κλαμπ αφού θα είναι ο μόλις τρίτος που θα έχει καταφέρει να κατακτήσει την κορυφή του κόσμου τόσο ως παίκτης, όσο κι ως προπονητής (Μάριο Ζαγκάλο και Φρανς Μπέκενμπάουερ οι άλλου δυο της εκλεκτής αυτής παρέας). ΄
Μιλώντας για το 1998, όντας η χρονιά της μεγαλύτερης επιτυχίας σε εθνικό επίπεδο για την Γαλλία, απολύτως φυσιολογικά ξεκίνησαν αφενός οι συγκρίσεις της τωρινής ομάδας με την τότε, αφετέρου η αναφορά κάποιων συμπτώσεων που ίσως αποτελούν καλούς οιωνούς. Για παράδειγμα, πολύ στέκονται στο γεγονός ότι ο νυν προπονητής Ντεσάμπ ουσιαστικά υιοθέτησε το σκεπτικό του τότε προπονητή Ζακέ όσον αφορά την βαρύτητα στην αμυντική λειτουργία, αψηφώντας για το όποιο υψηλό θέαμα, δίχως μάλιστα να διστάσει να αφήσει εκτός αποστολής κάποια αρκετά «χτυπητά» ονόματα, όπως είχε πράξει και ο τότε προκάτοχος του.
Σε εκείνο το τουρνουά, μεταξύ άλλων είχαν σκοράρει και τρεις αμυντικοί της ομάδας, οι Λιζαραζού, Λοράν Μπλάν και Τουράμ – στο φετινό το έπραξαν αντίστοιχα οι Παβάρντ, Βαράν και Ουμτιτί. Τότε το μεγάλο αστέρι της ομάδας ήταν δίχως αμφιβολία ο Ζινεντίν Ζιντάν – φέτος το «λαμπρό αστέρι» που την οδηγεί είναι ο Εμπαπέ. Επίσης, ο τότε βασικός επιθετικός, ο Γκιβάρς, μολονότι μαχητικός και μέσα στις φάσεις, δεν είχε κατορθώσει να σημειώσει κάποιο τέρμα – κάτι αντίστοιχο συμβαίνει φέτος με τον Ζιρού. Και τέλος, για όσους θεωρούν πως το «γούρι» έχει κι αυτό την σημασία του, κατά την διάρκεια του Μουντιάλ του 1998, το «γούρι» ήταν το φιλί του Λοράν Μπλαν στο...καραφλό κεφάλι του τερματοφύλακα Φαμπιάν Μπαρτέζ. Φέτος, αντίστοιχο γούρι είναι το χαϊδεμα του...μουστακιού του Ραμί, κίνηση την οποία ξεκίνησε πρώτος ο Εμπαπέ πριν το παιχνίδι με την Αργεντινή στους «16» της διοργάνωσης.
Στην αντίπερα όχθη, το backround όσον αφορά την Κροατία μπορεί να μην είναι το ίδιο πλούσιο, αυτό ωστόσο επί της ουσίας δεν λέει κάτι. Αν η Γαλλία διψάει για την επιστροφή της στην κορυφή του κόσμου, η Κροατία αδημονεί να την κατακτήσει για πρώτη φορά στην παρθενική της συμμετοχή σε τελικό και το μόνο βέβαιο είναι πως κανείς δεν μπορεί παρά να της βγάλει το καπέλο για την επιμονή, τον ζήλο και την μαχητικότητα που επέδειξε, έχοντας χρειαστεί για τρία συναπτά παιχνίδια (με Δανία στους «16», Ρωσία στον προημιτελικό και Αγγλία στον ημιτελικό) να ξεπεράσει εαυτόν, να παίξει τρεις παρατάσεις και να χρειαστεί δις την επίπονη και ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτι για να προκριθεί.
Σε ότι έχει να κάνει με το παιχνίδι καθεαυτού και ρίχνοντας μια ματιά σε ορισμένα ακόμη στατιστικά ή άλλα μικρά-μικρά του τελικού, αξίζει να αναφέρουμε αρχικά πως για την Γαλλία τούτος θα είναι ο έκτος τελικός μεγάλης διοργάνωσης στον οποίο θα συμμετάσχει (τρίτος σε Μουντιάλ, έχοντας άλλες τρεις παρουσίες σε τελικούς Euro) μετρώντας τρεις κατακτήσεις στους προηγούμενους πέντε. Επιπλέον, είναι εντυπωσιακό το γεγονός πως σε όλη την διάρκεια του τουρνουά, η Γαλλία βρέθηκε να χάνει (να είναι, δηλαδή πίσω στο σκορ) για μόλις εννέα λεπτά δώδεκα δευτερόλεπτα (στον αγώνα με την Αργεντινή) ενόσω η Κροατία βρέθηκε να κυνηγάει το σκορ και στους τρεις αγώνες νοκ άουτ που έδωσε φέτος, με Δανία, Ρωσία και Αγγλία, καταφέρνοντας σε όλες να ισοφαρίσει και μετέπειτα κερδίσει την πρόκριση της. Είναι μάλιστα η πρώτη και μοναδική ομάδα που κατάφερε να φτάσει στον τελικό, μολονότι βρέθηκε να χάνει αρχικά και στα τρία νοκ άουτ παιχνίδια προηγουμένως.
Από την άλλη, η Κροατία θα ελπίζει στην τύχη του πρωτάρη, όντας το 13ο διαφορετικό έθνος που φτάνει στον τελικό. Οι τελευταίοι δυο «πρωτάρηδες» ήταν η Γαλλία το 1998 και η Ισπανία το 2010, με αμφότερες εν τέλει να το...σηκώνουν. Αν, δε, φτάσουμε να χρειαστούμε παράταση, θα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του Μουντιάλ που ομάδα (Κροατία στην προκειμένη περίπτωση) θα έχει παίξει τέσσερις συναπτές παρατάσεις.
Κλείνοντας με την αναφορά μας στους αριθμούς του τελικού, αξίζει επιπλέον να αναφέρουμε πως από τους προηγούμενους είκοσι, επτά κρίθηκαν μετά το πέρας του 90λέπτου, μεταξύ αυτών και οι τρεις τελευταίοι. Πιο συγκεκριμένα, το 2006 στο Γαλλία – Ιταλία είχαμε την επικράτηση των Ιταλών στα πέναλτι ενόσω το 2010 και 2014 νικητές αναδείχτηκαν στην παράταση οι Ισπανία και Γερμανία απέναντι σε Ολλανδία και Αργεντινή αντίστοιχα. Θυμίζουμε το 2010 το νικητήριο γκολ στην παράταση είχε πετύχει ο Αντρές Ινιέστα ενώ σε αυτό του 2014 χρυσός σκόρερ για την Γερμανία ήταν ο Μάριο Γκέτσε.
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, μήτε από τον Ντεσάμπ μήτε από τον Λάζιτς αναμένεται να δούμε εκπλήξεις, με αμφότερους να πορεύονται με τις γνωστές κι επιτυχημένες για αυτούς συνταγές. Έτσι λοιπόν, είναι σχεδόν δεδομένο ότι θα δούμε εκ νέου τον Ματουιντί να καλύπτει την αριστερή πλευρά μπροστά από τον Χερνάντεζ, όπως επίσης από την άλλη είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο πιο επιθετικογενής Κράμαριτς θα «θυσιαστεί» ώστε να πάρει θέση στον χώρο της μεσαίας γραμμής ο πιο αμυντικογενής Μπρόζοβιτς.
Εκτίμηση: Κατά πολλούς, συμπεριλαμβανομένων και των εταιριών στοιχημάτων, φαβορί της αναμέτρησης είναι η Γαλλία και πιθανώς όχι άδικα, ωστόσο όταν μιλάμε για έναν τελικό και δη Παγκοσμίου Κυπέλλου, κατά την ταπεινή μας άποψη η όποια πρόβλεψη είναι πάντα παρακινδυνευμένη. Σαφώς η πιο έμπειρη Γαλλία έχει ένα προβάδισμα, εντούτοις δεν νομίζουμε πως το 1,95 που κυκλοφορεί κατά μέσον όρο λέει απολύτως την αλήθεια όσον αφορά την δυσκολία του αγώνα, ούτε νομίζουμε πως είναι αρκετή ως τιμή για να κοντράρουμε μια ομάδα που, πολύ απλά, αρνείται να ηττηθεί.
Αντί, λοιπόν, επιλογής σημείου, αποφασίσαμε να καταφύγουμε σε ορισμένα ειδικά στοιχήματα, στα οποία θεωρούμε πως κρύβεται μια κάποια αξία παραπάνω και που μπορούν να αποφέρουν κέρδος.
Ένα από αυτά, το να έχει μια προσπάθεια εντός εστίας ο Ιβάν Πέρισιτς για την Κροατία. Μιλάμε για παίκτη που πατάει διαρκώς περιοχή, που παίρνει αρκετές προσπάθειες πάνω του και που γενικώς αποτελεί πάντα απειλή για τις αντίπαλες ομάδες. Μάλιστα, ο Πέρισιτς έχει συμμετοχή σε 10 γκολ της Κροατίας σε μεγάλες διοργανώσεις (έξι γκολ, τέσσερις ασίστ), έχοντας ισοφαρίσει την σχετική επίδοση που είχε ο μεγάλος Νταβόρ Σούκερ (εννέα γκολ, μια ασίστ). Η συγκεκριμένη επιλογή μας προσφέρεται από την bet365 στο 2,25.
Δεύτερη σκέψη, να δεχτεί μια κάρτα στον αγώνα ο...συνήθης ύποπτος από πλευράς Κροατίας Ντομαγκόι Βίντα. Τον είχαμε προτείνει και στον ημιτελικό με την Αγγλία όπου ουσιαστικά την γλίτωσε στο...φτερό, θεωρούμε ωστόσο ότι κι πάλι οι πιθανότητες να «κιτρινιστεί» είναι αυξημένες, δεδομένου ότι θα δίνει σίγουρα βοήθειες από τα αριστερά στο μαρκάρισμα του Εμπαπέ.
Στο ίδιο μήκος κύματος, ενδιαφέρουσα επιλογή παίκτη για να «κιτρινιστεί» αποτελεί και ο Πολ Πογκμπά, ο οποίος λογικά θα έχει αρκετά «δουλειά» στην μεσαία γραμμή με την επιτήρηση ειδικά του Μόντριτς.
Τέλος, μικρό ποντάρισμα στο ακριβές σκορ 1-1, έχοντας κατά νου αφενός το γεγονός πως ήδη τρέχει σερί με τρεις τελικούς Μουντιάλ που πήγαν στην παράταση, αφετέρου το ότι ειδικά η Κροατία το έχει κάνει...ψωμοτύρι αφού αυτό ήταν το σκορ στα προηγούμενα τρία παιχνίδια της.
Συνοπτικά οι επιλογές μας:
Ακριβές Σκορ: 1-1 @ 7,00 (goalbet)
Ιβάν Πέρισιτς όβερ 0,5 προσπάθεια εντός εστίας @ 2,25 (bet365)
Να δεχτεί μια κάρτα στον αγώνα: Ντομαγκόι Βίντα @ 3,40 (bet365)
Να δεχτεί μια κάρτα στον αγώνα: Πολ Πογκμπά @ 4,00 (bet365)
