Χτες είχα τη φαεινή ιδέα να δω και τα δυο Ελληνικά ματς. Αγανάχτηση και αίσχος μαζί. ΑΕΚ – ΠΑΟ… ημαρτον. Ποδόσφαιρο 1940 με δύο αίσχη.
Σήμερα στη Λαμία θα πάνε τα Γιάννινα. Με τα όσα βλέπουμε ειλικρινά δε ξέρω πως να αντιμετωπίσω το ματς. Κάπου πήρε το μάτι μου ότι οι διαιτητές μάλλον θα σφυρίζουν έδρα καθώς έτσι είναι τα κονέ. Ειλικρινά δε ξέρω με το σίχαμα που βλέπουμε συνεχώς και αδιαλείπτως. Αγωνιστικά κρίνω ότι η Λαμία ως ομάδα είναι πιο ομάδα από τους Ηπειρώτες.
Διαβάζω για γκρίνιες για τον προπονητή του ΠΑΣ. Σωστά, έχει τους παικταράδες και δεν μπορεί να τους κάνει ομάδα. Δεν ξέρω αν πρέπει να αντιμετωπίσω τον αγώνα παικτικά ή παρασκηνιακά διότι πάιζει και η Λάρισα που ψυχανεμίζομαι ότι λόγω Κούγια την ετοιμάζουν για φουντάρισμα. Αν είναι να συμβεί κάτι τέτοιο, ο ΠΑΣ θα πρέπει να βρει κάπου πόντους. Θα πάω με κάλυψη στον άσο.