Ο βασιλιάς πέθανε, ζήτω ο βασιλιάς. Μετά την αποκαθήλωση του Valentino Rossi και τη στέψη του Jorge Lorenzo ως βασιλιά των ΜotoGP, έχουν μείνει πολλοί λογαριασμοί ανοικτοί. Και ήρθε η ώρα αυτοί οι λογαριασμοί να ξεκαθαρίσουν.
Τα μέχρι στιγμ
ής δεδομένα όμως μάλλον αποδεικνύουν ότι όχι μονο δε θα κλείσουν, αλλά θα ανοίξουν και καινούριοι... Αρκετούς αγώνες πριν τη λήξη της περσινής σεζόν η Repsol Honda διέθετε αναντίρρητ α την καλύτερη μοτοσυκλέτα. Ο περσινός της άσσος όμως, τραυματισμένος γαρ, δεν κατάφερε να την αναδείξει. Σε λίγες ώρες ξεκινά νέα παρτίδα και οι φίλοι μας από την τραυματισμένη από σεισμούς και τσουνάμια Ιαπωνία, άρχοντες της Big Honda το έχουν πάρει απόφαση. Είναι έτοιμοι να χαρίσουν λίγα χαμόγελα στους συμπατριώτες τους, πέραν των 200 δις που δώρισαν στο ιαπωνικό κράτος και έκλεισαν τα εργοστάσιά τους χωρίς να παύσουν τους μισθούς των εργαζο μένων τους. Την ίδια υπευθυνότητα έχουν περάσει και στους αναβάτες τους, που αν και κανείς τους Ιάπωνας, ορκίζονται την ολική επαναφορά της μαμάς Honda στην πρώτη θέση.
Η υπευθυνότητα αυτή ξεκινά από το γεγονός ότι είναι η μόνη ομάδα που κατεβάζει τρείς (!) αναβάτες. Έτσι αποφεύγει το ρίσκο της απώλειας βαθμών από πιθανές και απίθανες πτώσεις όπως πέρσι. Επιπλέον το ποσοτικό στοιχείο δεν είναι η μόνη εγγύηση. Υπάρχει και το ποιοτικό στοιχείο που έχει να κάνει με τις τρείς αυτές μονάδ ες. Ο Casey Stoner που πριν λίγα χρόνια κατάφερε να φέρει τη Ducati πρώτη μετά από πολλά χρόνια θέλει να ξαναγευτεί αυτή τη μέθη. Και με μια μοτοσυκλέτα όπως η RCV αυτό δεν φαίνεται και τόσο ακατόρθωτο. Αν και νωρίς ακόμη, είμαι πεπεισμένος ότι θα πρωταγωνιστήσει και σαφώς βάζω τα λεφτά μου στο κράνος του!
Ο δεύτερος που θα στοιχημάτιζα για πρωταθλητή του 2011, είναι ο ομόσταυλός του, o Dani Pedrosa. Όχι για κάποιον άλλο λόγο, μα γιατί παραμένει μαχητής και στρατηγικός παίχτης. Δεν έπαψε απότομα να είναι ικανός, μα η τύχη πέρσι του γύρισε την πλάτη, ιδίως όταν η Honda αναδεικνυόταν σε ακαταμάχητη μοτοσυκλέτα. Φέτος είναι διαφορετικά καθώς η εξέλιξη που θα έχει παρέα με τον Αυστραλό θα είναι εξαιρετική. Θα ταυτιστώ με το 1-2 δηλαδή που έκαναν στη Μαλαισία. Μαζί τους και ο Dovizioso που αποφάσισε πλέον ότι η 4η θέση έγινε βαρετή.
Α
πό την άλλη ο πρωταθλητής Lorenzo είναι ο τελευταίος αναβάτης που θα άφηνε τα σκήπτρα. Όχι ότι οι υπόλοιποι θα το έκαναν εύκολα, αλλά ο συγκεκριμένος έχει να αποδείξει σε πολλούς ότι δεν έγινε τυχαία πρωταθλητής. Τουναντίον είναι εξαιρετικά ικανός αλλά και αποτελεσματικός. Δίπλα του βρίσκεται φέτ ος ο Ben “Elbows” Spies, περσινή αποκάλυψη του πρωταθλήματος που η εργοστασιακή Yamaha δεν τον άφησε ανεκμετάλλευτο. Άλλωστε δεν έχει πάρει τυχαία τον τίτλο των Superbikes. Επιπλέον έχει και τη συμπάθεια του Lorenzo. Κάτι που σε καμία περίπτωση δεν υπήρχε πέρσι στον προκάτοχό του Valentino Rossi.
Ενός Rossi που έκανε θραύση στη μάχη της εικόνας, με τη μεταγραφή του στη Ducati. Άπειρο μελάνι χύθηκε, στέναξαν τα πληκτρολόγια με αυτή τη μεταγραφή, που στην ουσία όμως δεν έχει δείξει ακόμη ότι στο αγωνιστικό επίπεδο άξιζε και τόσο. Στα μέχρι στιγμής δοκιμαστικά τα αποτελέσματα δεν τον έχουν δικαιώσει αλλά το ιταλικό φαινόμενο έτσι κάνει πάντα. Μεγαλωμένος μέσα στο χώρο των media, από 5 χρονών έστελνε φιλάκια στην κάμερα, είναι ο ιδανικότερος θηριοδαμαστής τους. Τα εκατομμύρια θαυμαστών του είναι η απόδειξη! Φέτος σε ένα περιβάλλον καθόλου γνώριμο, με μια μοτοσυκλέτα που έχει αρκετές ιδιορρυθμίες και απαιτήσεις, ίσως είναι ο καλύτερος για να τη στήσει ώστε να αποδώσει τα μέγιστα. Αλλά τα μέγιστα δεν θα έρθουν από τόσο νωρίς. Μάλλον από τη μέση του πρωταθλήματος και ίσως στο Mugelo αντικρύσουμε μια ιταλική αποκάλυψη. Μάλλον θα έχουμε 150% πληρότητα. Ο Αμερικάνος Hayden είναι δίπλα του κι ελπίζει να ξαναβρεί τον παλιό καλό του εαυτό, που μάλλον θα είναι ευκολότερο αυτή τη φορά, καθώς ο Rossi φημίζεται για τη μεγαλοθυμία του και τη συνεργασία του με τους ομόσταυλούς του. Το ότι πέρσι έφαγε τα λυσσακά του με το Lorenzo μάλλον δεν οφείλεται 100% στον Ιταλό.
Συνεχίζεται…
Π.Γ.Α.
