O Dani Pedrosa έκανε την τρίτη του νίκη φέτος. Τελικά η μοτοσυκλέτα με το δυνατότερο κινητήρα και τον μαχητικότερο αναβάτη τα κατάφερε και πήρε την πρώτη θέση. Με εξαιρετικό αγώνα, από τη στιγμή της εκκίνησης έως και τον τερματισμό, δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης. Τελικά μου φαίνεται ότι η Honda με αναβάτη τον Pedrosa, αποτελεί σίγουρη πρόβλεψη σε πίστες που ευνοούν την μεγάλη τελική. Πέμπτος στην εκκίνηση, κατάφερε σε 7 γύρους να ξεκαθαρίσει τον αγώνα και να κάνει αυτόπ ου κάνει πάντα όταν κερδίζει την πρώτη θέση, να εξαφανιστεί με χαρακτηριστική άνεση στο βάθος του οπτικού πεδίου των αντιπάλων του, κερδίζοντας με διαφορά 3,575 δευτερόλεπτα διαφορά.
Δίπλα του στο podium, η έκπληξη για πολλούς Ben Spies, της Monster Tech3, που κατατρόπωσε τις εργοστασιακές FIAT Yamaha. Κι όμως όπως λέγαμε σε προηγούμενη αναφορά μας, δεν είναι καθόλου έκπληξη. Έπαιζε εντός έδρας, είχε πολύ δυνατή μοτοσυκλέτα, μετά τα «δωράκια» που η εργοστασιακή ομάδα του έδωσε αλλά το σημαντικότερο ήταν ότι δίψαγε… Δίψαγε για διάκριση και αυτό είναι ίσως που μας έκανε να προβλέψουμε τo δεύτερό του podium φέτος. Μας άρεσε πολύ η στάση του μετά τον αγώνα, που δείχνει ότι μπορεί κάλλιστα να βάλει υποψηφιότητα για μελλοντικό αστέρι των MotoGP.
Στο τρίτο σκαλί του βάθρου ο Jorge Lorenzo, που μας απέδειξε ότι εκτός από ταλαντούχος αναβάτης, ξέρει και από σκάκι. Είδε ότι ο αγώνας δεν ευνοούσε τη μοτοσυκλέτα του, που έπασχε σε τελική, και φρόντισε να καπαρώσει τους βαθμούς της τρίτης θέσης άνετα κι αγόγγυστα. Σκεφτείτε ότι αυτή η τρίτη θέση είναι η χειρότερή του επίδοση φέτος!!!
Φρόντισε παρόλα αυτά να μας χαρίσει λίγο θέαμα, παλεύοντας αρκετά με το Dovizioso, ο οποίος παρεμπιπτόντως τερμάτισε πέμπτος και υποφέροντας από θερμοπληξία! Δεν κατάφερε καν να μιλήσει στους ρεπόρτερς και πολύ αργότερα απλά υποσχέθηκε καλύτερη θέση στο Misano, που θεωρείται και η έδρα του.
Κι ερχόμαστε στον άρχοντα των media, που επιτέλους μετά από αρκετούς αγώνες μας απέδειξε ότι ακόμη και τραυματισμένος ακόμη και «αδιάφορος», λόγω μεταγφραφής του στη ducati, μπορεί να κάνει ακόμη πράγματα. Στα δοκιμαστικά κατάφερε κι έπεσε τρείς φορές, αλλά στον αγώνα, κατάφερε να αναρριχηθεί στην τέταρτη θέση. Η Μ1 του φαίνεται έτοιμη για πολλά περισσότερα και πολύ θα χαρούμε να τον δούμε στο βάθρο σε επόμενους αγώνες.
Άδικο μου φάνηκε και αυτό πο υο Hayden έπαθε στην αρχή του αγώνα. Στο κέρμπ της Τ4 βρήκε η αριστερή ξύστρα του και σκίστηκε από τη φόρμα του. Σκεφτείτε ότι από τις 16 στροφές της Ινδιανάπολης οι 10 είναι αριστερές και φανταστείτε πώς είναι να ξύνεις με το γόνατο κι όχι με την ξύστρα. Θεωρώ άθλο του που κατάφερε να τερματίσει 6ος.
Εκείνο, όμως, που μας άρεσε περισσότερο στην Ινδιανάπολη, είναι ότι θυμηθήκαμε πώς είναι οι αγώνες μοτοσυκλέτας. Θυμηθήκαμε την έννοια της προσπέρασης, της αγωνίας, του θεάματος, ακόμη και των ανώδυνων πτώσεων (τόσα σαμαράκια σε πίστα παγκοσμίου; ήμαρτον) και ακούσαμε πάλι το MotoGP να φωνάζει παρών στην πρώτη μας προτίμηση, στο μηχανοκίνητο αθλητισμό.
Π.Γ.Α
