Είναι φορές που αφήνεις κατά μέρος τις φόρμες και τα στατιστικά και ακολουθείς τα σημάδια που βλέπεις στον ορίζοντα μη γνωρίζοντας βέβαια πόσο αξιόπιστα είναι και κατά πόσον μπορούν να σε οδηγήσουν στον προορισμό σου.
Ψάχνοντας προς τα πίσω βρήκα ότι η τελευταία εντός έδρας ήττα της Βολερένγκα ήταν την περυσινή περίοδο, τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος, από τη Χάουγκεσουντ η οποία τότε είχε σαν κίνητρο το ευρωπαϊκό εισιτήριο. Προηγήθηκε 1-0 η Ένγκα στο 51’, ισοφάρισε σε 1-1 η Χάουγκεσουντ και ήταν αυτή τελικά που πήρε τη νίκη χάρη σε ένα αυτογκόλ του Μιούρι. Ένα άλλο σημάδι που τσίγκλησε την διεστραμμένη πλευρά του υποσυνείδητου μου, ήταν η κίτρινη κάρτα που πήρε προχθές στο 89’ ο Κριστιάν Γκριντάιμ, ο κάπτεν, αρχηγός και καλύτερος παίκτης των πρωτευουσιάνων.
Πάνε αρκετά χρόνια πίσω, όταν ο καταξιωμένος Γιοστάιν Γκριντάουγκ και ο ανερχόμενος Κριστιάν Γκριντάιμ ξεκινούσαν με μια βαλίτσα και με πολλά όνειρα, για να κατακτήσουν το Όσλο με τη φανέλα της Βαλερένγκα. Ο Κριστιάν, όπως ξέρουμε, τα κατάφερε και με το παραπάνω, όμως το φιλαράκι του, αναγκάστηκε πολύ νωρίς να σταματήσει το ποδόσφαιρο λόγω ενός σοβαρού τραυματισμού. Και την πορεία του Γιοστάιν την ξέρουμε πολύ καλά, σαν προπονητή πλέον, στην πρώτη αγαπημένη των δύο φίλων.
Δυστυχώς, η κάρτα που λέγαμε πριν για τον Γκριντάιμ, ήταν η τρίτη φετινή, συνεπώς ο αρχηγός δεν θα μπορέσει να παίξει κόντρα στον φίλο του, ούτε βέβαια θα έχει τύψεις αν η Βαλερένγκα σπρώξει στον γκρεμό την ομάδα της πόλης του και της καρδιάς του.
Το σίγουρο είναι ότι, η ούτως ή άλλως προβληματική άμυνα των γηπεδούχων, θα έχει ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα λόγω της απουσίας του Γκριντάιμ, τα οποία πιστεύω και ελπίζω να εκμεταλλευτεί από τον πάγκο ο παλιόφιλος του. Υπάρχουν τα εργαλεία στην επιθετική γραμμή της Χάουγκεσουντ ώστε η ομάδα να πάρει κάποιους βαθμούς και να απομακρυνθεί από την επικίνδυνη ζώνη.