Την φιλοξενούμενη έτυχε να την δω, μετά από 2-3 καλά αποτελέσματα τα οποία και μου κίνησαν το ενδιαφέρον. Όντως η ομάδα είναι αρκετά δουλεμένη, το ρόστερ της δεν είναι κάτι αμάν-αμάν (της Λέστερ πέρυσι μήπως ήταν; Θα επανέλθω σε αυτό) αλλά η ομαδικότητα του βγάζει στο χορτάρι είναι το μεγαλύτερο της ατού. Διάβαζα τις προάλλες ένα ωραίο άρθρο, με την Ζλιν να παρομοιάζεται με την Λέστερ.
Ήδη η «μικρή» έχει κόψει βαθμούς από τους δύο μεγάλους (Πλζεν, Σπάρτα Πράγας), ενώ στην έδρα της πρώτης πήρε το διπλό. Οι εκτός έδρας αναμετρήσεις της πάνε… κουτί, καθώς το δυνατότερο της όπλο είναι οι αντεπιθέσεις της, τιμωρώντας κάθε αμυντικό λάθος της αντιπάλου.
Αλλά η ομάδα έχει επίσης αποδείξει ότι είναι έτοιμη να προσαρμοστεί, όπως φανέρωσε και κατά την επίσκεψη της Γιάμπλονετς (2-2), εκεί όπου έδιξε ότι μπορεί να αλλάξει την τακτική και να παίξει επιθετικά (γύρισε σχεδόν το παιχνίδι, 0-2/2-2 σε 3’, 84’, 87’, λίγο έλειψε να κάνει το 3-2), δείχνοντας μαχητικό πνεύμα. Ο προϋπολογισμός της είναι μικρός, άλλωστε μιλάμε για μια επαρχία, μόλις 75.000 κατοίκων.
Το κλίμα είναι εξαιρετικό και ταξιδεύει σε μια «σοφτ» έδρα, της Τέπλιτσε που δεν έχει νίκη εκεί, ενώ πριν την διακοπή είχε 3 σερί ήττες. «Η Λέστερ είναι μια ιστορία που θυμίζει παραμύθι», δήλωσε ο αξιόλογος τεχνικός Πάνικ, ενώ δεν παρέλειψε να προσθέσει: «Μου αρέσουν παραμύθια».
Το διπλό στο 4.20 δεν μπορούσα να το αφήσω ανεκμετάλλευτο.