Την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές παρακολουθώ το Βαγιαδολίδ – Αλμερία που είναι στο 0-1 από το 2’. Δε ξέρω τι θα γίνειστο τέλος αλλά φοβόμουν το ματς και να σας πω τι φοβόμουν. Ο μπουκ έχει ένα μαγικό ραβδάκι, το οποίο φροντίζει στο τέλος κάθε αγωνιστικής να βγαίνει κερδισμένος ανά πρωτάθλημα. Αυτός μου το έχουν εξηγήσει απο... «μέσα».
Χτες σεγούντα δεν είχαμε τίποτα κουφό. Σήμερα όμως έχουμε δύο φαβορί, την Βαγιαδολίδ και τη Ράγιο Βαγιεκάνο, όλα τα άλλα είναι τριπλές και θα μοιραστεί το παιχνίδ και στα τρία σημεία . Η θεωρία λέει οτι η Ράγιο είναι άσο για πολλούς και διάφορους λόγους. Στατιστικούς και αγωνιστικούς μαζί. Το μόνο που με φοβίζει είναι το ραβδί του μπουκ σε αυτά τα ματς, άσε που παρακαλάω να σπάσει η Βαγιαδολίδ για να έχει ελπίδες η Ράγιο που θα φορτωθεί άσχημα όσο περνά η ώρα.
Ζητάω το χάντικαπ ψηλά διότι δεν νοιώθω πίστη στο σημείο....στο μεταξυ η Βαγιαδολίδ παραμένει όχι απλά ζαλισμένη που βλέπω αλλα σουρωμενη.