Παπά για ευχέλαιο ψάχνουν επειγόντως στη Βιτσέντζα, μετά τους δύο σοβαρότατους τραυματισμούς που έλαβαν χώρα μέσα σε ένα τετραήμερο και αφορούσαν τον σέντερ μπακ Νικολό Μπριγκέντι και τον μέσο Ρομπέρτο Γκαλιαρντίνι. Ο πρώτος χρειάστηκε επέμβαση στο πάγκρεας (!) μετά από σύγκρουση με συμπαίκτη του στον αγώνα με την Κόμο, ενώ ο δεύτερος, που είχε μόλις μπει στο ματς με τη Λαντσιάνο για να αντικαταστήσει τον τραυματισθέντα Αντρέα Μαντοβάνι, χτύπησε, έχασε τις αισθήσεις του και χρειάστηκε να διανυκτερεύσει στο νοσοκομείο!
Δεν ήταν, βέβαια, τα μόνα προβλήματα από την αρχή της σεζόν, καθώς σταθερά εκτός μάχης παραμένουν οι σέντερ μπακ Ματέο Τζεντίλι και Τόμας Μανφρεντίνι. Τι σημαίνει αυτό; Πως μοναδικοί διαθέσιμοι κεντρικοί αμυντικοί για σήμερα είναι ο νεαρός Ελ Χάζνι και ο άρτι αποκτηθείς άστριφτος 32χρονος Λεάντρο Ρινάουντο, που δεν θεωρείται καν έτοιμος αγωνιστικά. Τεράστιος ο πονοκέφαλος για τον προπονητή Πασκουάλε Μαρίνο, που βλέπει την ομάδα του να μην τραβάει μπροστά (εξαίρεση το «μαγικό» 3-3 με την Κόμο) και επιπλέον να μην μπορεί να υπολογίζει ούτε σε τακτικές αλχημείες για να διατηρήσει το αξιόμαχο της αμυντικής γραμμής.
Η χρονιά δεν ξεκίνησε καλά ούτε για την Πεσκάρα, που στην πρεμιέρα συνετρίβη με 0-4 στο Λιβόρνο. Η ομάδα, όμως, έστρωσε γρήγορα. Όχι τόσο σε επίπεδο αποτελεσμάτων (αφού έκτοτε πήρε μόνο ένα ματς στα τρία), όσο σε επίπεδο εμφανίσεων. Πειστική στη νίκη με την Περούτζια, έκρυψε τη μπάλα στο 0-0 στο Μπάρι και δικαιούτο νίκης στα σημεία (χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν κινδύνεψε), δημιούργησε τεράστιο πλήθος ευκαιριών στο εντός έδρας 1-1 με τη Σαλερνιτάνα, όπου έβγαλε στο τερέν το μεγάλο της μειονέκτημα: ενώ διαθέτει ποιότητα, στερείται κυνισμού στην εκτέλεση και σοβαρότητας στη διαχείριση των καταστάσεων. Αν είχε σοβαρότητα, ασφαλώς δεν θα ισοφαριζόταν από μια αντίπαλο που έπαιζε με 10 παίκτες και προερχόταν από τραγική εμφάνιση.
Για να είμαι ειλικρινής, ο άσσος της Πεσκάρα ήταν το μοναδικό ματς που σκεφτόμουν να παίξω/προτείνω την περασμένη Τρίτη. Ζυγίζοντας, ορθώς τελικά, τα δεδομένα, αποφάσισα να πάω πάσο και γλύτωσα από ένα ακόμα 1-1. Καθοριστικός παράγων, όμως, ήταν η απόδοση. Γιατί να ρισκάρω στο 1.95; Αν θέλω να παίξω ομάδα με δυνατότητες, αλλά και ανευθυνότητα στη διαχείριση ενός αγώνα, υπάρχουν και άλλες ευκαιρίες σε άλλο εύρος αποδόσεων. Το διπλό στο 3.10 κόντρα σε μια Βιτσέντζα που ανασταλτικά δεν θα ξέρει που πατά και που βρίσκεται αναμφίβολα είναι μια από αυτές.