Μάιος 2006. Λίγο πριν το τέλος του πρωταθλήματος, οι αποκαλύψεις για το σκάνδαλο calciopoli συγκλονίζουν την ποδοσφαιρική Ιταλία. Έκπληκτη, αν και ουχί ανυποψίαστη, η φίλαθλη κοινή γνώμη γίνεται κοινωνός των τηλεφωνικών διαλόγων της διοικητικής τριάδας της Γιουβέντους (Λουτσιάνο Μότζι, Αντόνιο Τζιράουντο και κατά δεύτερο λόγο Ρομπέρτο Μπέτεγκα) με παράγοντες της Ομοσπονδίας, διαιτητές και πάσης φύσεως παρατρεχάμενους. Σε δεύτερο πλάνο ακολουθούν η Φιορεντίνα, η Μίλαν, η Λάτσιο, η Ρετζίνα και η Αρέτσο. Ο πέλεκυς της δικαιοσύνης θα πέσει βαρύς στις συγκεκριμένες ομάδες και ανακουφισμένη η Ιταλία θα μιλήσει για επιχείρηση «καθαρά χέρια» για την εξυγίανση του χώρου. Μόνο λίγοι θα αντιληφθούν πως κάτι δεν πάει καλά στην υπόθεση και πως, ενώ δεν αμφισβητούνται οι βρωμιές του Μότζι, το πραγματικό νόημα της υπόθεσης δεν είναι η εξυγίανση, αλλά η βίαιη αλλαγή της πρωτοκαθεδρίας με κερδισμένη την Ίντερ και τον ενοχρηστρωτή της υπόθεσης Μάσιμο Μοράτι. Η πρόσληψη του κομισάριου της ομοσπονδίας Γκουίντο Ρόσι στην εταιρία συμφερόντων του αντιπροέδρου της Ίντερ και κολλητού του Μοράτι Μάρκο Τρονκέτι Προβέρα ΤΙΜ, η απόλυτη επικράτηση της Ίντερ εντός και εκτός γηπέδου για την επόμενη τετραετία και η αποκάλυψη επιλήψιμων διαλόγων των παραγόντων των nerazzuri ελάχιστες ημέρες μετά την παρέλευση της πενταετίας και την παραγραφή των αδικημάτων απλά επιβεβαίωσαν αυτό που τις πρώτες εβδομάδες του σκανδάλου πλανάτο ως υποψία στον αέρα....
Ιούνιος 2011. Νέα σκάνδαλα, νέες βρωμιές και επιφωνήματα έκπληξης ακόμα και από ανθρώπους που υποψιάζονται καταστάσεις, αλλά δεν μπορούν (ή δεν θέλουν) να φανταστούν την ωμότητα με την οποία παίκτες, προπονητές, μανατζαραίοι, παράγοντες και στοιχηματζήδες-λαμόγια παρενέβαιναν στα παιχνίδια και έστηναν από σημείο μέχρι σκορ και από over απροσδιορίστου line μέχρι ημίχρονο-τελικό. Ο λόγος για την υπόθεση scomessopoli, που δεν περιορίζεται στον συγκεκριμένο μήνα, αλλά επανέρχεται σχεδόν κάθε χρόνο που ακολουθεί με άξονα τους ανοιξιάτικους μήνες, δηλαδή την περίοδο εκείνη που κάποτε περίμενε όλος ο κόσμος κι ο ντουνιάς για χοντρή και κατά κανόνα εύκολη κονόμα.
Και εδώ η πρώτη αβίαστη εντύπωση είναι πως πέφτει φως στις ματσολιές με σκοπό την εξυγίανση του ποδοσφαίρου από τα στησίματα (τιμωρήθηκαν βάσει της κατηγορίας πως δεν προέβησαν σε καταγγελίες ακόμα και παίκτες που ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ συμμετοχή σε δολοπλοκίες!) και την διαφάνεια των αγώνων.
Ναι. Αυτο ακριβώς. Αυτός θα είναι και ο λόγος που από εκείνη, περίπου, την περίοδο οι παίκτες του στοιχήματος που προσπαθούν να προσεγγίσουν κυρίως με αγωνιστικό κριτήριο τους Ιταλικούς αγώνες δεν μπορούν να βρουν ούτε τον λήγοντα ή ακόμα και όταν «πιάνουν», χρειάζονται από 100 επικλήσεις σε όποιον Άγιο, Καθολικό ή Ορθόδοξο, γνωρίζουν. Με το που καθάρισαν οι αγώνες, προφανώς οι παίκτες του στοιχήματος έπαθαν μαζικό εγκεφαλικό ή αλτσχάιμερ και δεν δύνανται να εκτιμήσουν πια τα απαλλαγμένα από κάθε «κακή» εξωτερική παρέμβαση παιχνίδια.
«Cosi e, se vi pare». Λουίτζι Πιραντέλο, ελληνιστί: «Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε». Γιατί, όσο ακριβώς αποσκοπούσε η υπόθεση calciopoli στο χτύπημα των παρασκηνιακών μεθοδεύσεων και στην εξυγίανση του χώρου, άλλο τόσο αποσκοπούσε και η υπόθεση scomessopoli στην απαλλαγή των ποδοσφαιρικών αγώνων από αλλοιώσεις. Σκοπός ΚΑΙ εδώ ήταν η αλλαγή του σκηνικού. Εκέκραξαν οι μπούκηδες: «Και τι θα γίνει τώρα; Θα τα χάνουμε μια ζωή στην Ιταλία τόσο από λαμογιαραίους που στήνουν σκορ, όσο και από απλούς παίκτες που επωφελούνται από παρασκήνια με βαθμολογική λογική ή ακόμα και από όσους έχουν μελετήσει το άθλημα; Τι λε ρε! Κι εμείς τι κάνουμε εδώ, μπρίκια κολλάμε;». Και νά’ σου ένα πέπλο τρομοκρατίας πάνω από τα γήπεδα. Μίλησε κανείς; Έβηξε; Ρεύτηκε; Έκλασε; Ύποπτος, αν όχι σχεδόν ένοχος, δίχως δεύτερη κουβέντα! Έπεσε πολύ μια απόδοση ή μαζεύτηκε τζίρος σε σημείο; Μωρέ αναλαμβάνει δράση ο νέος νταβατζής του πρωταθλήματος ονόματι Sportradar και που σε πονεί και που σε σφάζει, ειδικά αν το σημείο επαληθευτεί.
Αυτά, βέβαια, κατά βάσιν.... last years. Διότι η φάμπρικα έχει προφανώς αρχίσει να αποδίδει καρπούς και να οδηγεί τα πράγματα στο τελικό στάδιο του σχεδίου: «Κύριοι, τα πράγματα είναι πολύ απλά. Για οτιδήποτε ήθελε συμβεί χρειάζεται η έγκρισή μας. Είμαστε αυτοδικαίως σε θέση να διαμορφώσουμε όποιο αποτέλεσμα θέλουμε και αν χρειαστεί θα το πράξουμε ανερυθρίαστα. Δεν θα το βάλουμε έννοια στο κεφάλι μας, αρκεί να αποδειχθείτε συνεργάσιμοι. Θέλετε να κάνετε κάποια από τις ματσολιές σας; Καλώς. Θα είμαστε οι πρώτοι που θα το ξέρουμε, θα μανιπουλάρουμε τις αποδόσεις αναλόγως κι από κει και πέρα αν βρεθεί κανένας πυροβολημένος μαλακοπίτουρας της Άνω Ρεματιάς να σας πάρει bet, με γειά του με χαρά του. Μη τυχόν, όμως, και αρχίσετε πάλι τα δικά σας, γιατί ξέρετε πολύ καλά πως είμαστε σε θέση να σας επιβάλλουμε να βγείτε με φουστίτσα στη Fontana di Trevi και να τραγουδάτε Rafaella Carra μέχρι τελικού ξεγυμνώματος».
Και κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο να είναι τα παιχνίδια ΑΚΟΜΑ πιο βρώμικα απ’ ότι ήταν κάποτε. Πως να γινόταν αλλιώς, αφού κριτήριο μοναδικό και οιωνεί αξιόπιστο ήταν το χτύπημα σε ματς που είχαν χάσει λεφτά οι μπούκηδες και ποτέ σε εκείνα που κατά περίεργο τρόπο τους γέμιζαν τα θησαυροφυλάκια; Αλήθεια, που πήγαν οι εποχές που από μέσα Μαρτίου μέχρι Ιούνιο δεν εμφανίζονταν αποδόσεις Serie B παρά μόνο σε κάποια ματς κι αυτά ποτέ πριν το απόγευμα της Πέμπτης; Είναι τυχαίο που εδώ και κάτι χρονάκια οι μπούκηδες έχουν τις αποδόσεις σαν απλωμένο τραχανά από το πρωί της Δευτέρας; Κάποτε έτρεμαν, τώρα αλαζονικά και χαιρέκακα προκαλούν.
Ας μην επικεντρωθώ, όμως, στη λογική τελευταίων αγωνιστικών. Δείτε τι συμβαίνει και με την καθαρά αγωνιστική προσέγγιση. Value; Ποιο value τωρα; Πλάκα κάνουμε ή δουλευόμαστε μεταξύ μας; Μα, τα πιο καθαρά value της μέχρι τούδε σεζόν αποδείχθηκαν τίποτε λιγότερο από στημένα τυράκια. Για να τα δούμε, να διασκεδάσουμε και τον πόνο μας δηλαδή.
- Έμπολι-Σασουόλο (4/10/2015). 4-12 οι βαθμοί, κάκιστα τα αγωνιστικά νέα και το κλίμα στην Έμπολι, αήττητη η Σασουόλο κι όμως η πιάτσα βγήκε με διπλό στο 3.20. Έμπειροι οι oddsmakers, προφανώς θα διαισθάνθηκαν πως στο ζέσταμα του αγώνα θα τραυματιζόταν ο καλύτερος παίκτης της φιλοξενούμενης Ντομένικο Μπεράρντι ή δεν ξέρω γω τι άλλο. Τι είδαμε στον αγώνα; Μια Σασουόλο ανύπαρκτη, που περνούσε τη σέντρα μόνο απο αγγαρεία, έκανε φιλότιμες προσπάθειες να φάει γκολ και έπρεπε να χάνει τουλάχιστον με 3-0 μέχρι το 88, όταν και εδέησαν οι γηπεδούχοι να σκοράρουν για να γίνει ο άχαστος άσσος και να πάνε όλοι ευχαριστημένοι στο σπιτάκι τους. Στα επόμενα ματς, φυσικά, η Σασουόλο νίκησε Λάτσιο και Γιουβέντους και έχασε στις λεπτομέρειες στο «Σαν Σίρο» από τη Μίλαν παίζοντας με 10 από το πρώτο ημίχρονο. Ναι, σωστά. Στο Έμπολι είχε προφανώς μια άτυχη στιγμή. Τι κρίμα...
- Αβελίνο-Άσκολι (η μαγική νύχτα της Τρίτης 27/10/2015). 7-10 οι βαθμοί, ασταθής για καιρό η καρέκλα του τεχνικού της Αβελίνο Ατίλιο Τεσέρ, 7 γκολ παθητικό στα τελευταία δύο εντός έδρας ματς για την Αβελίνο, 1.75 ο άσσος. Να κυνηγήσουμε το value της κόντρας; Μωρέ να το κυνηγήσουμε, αλλά που πάμε χωρίς να μπορούμε να διαισθανθούμε, όπως είπαμε πως διαισθάνονται οι έμπειροι oddsmakers, πως ο τεχνικός της Άσκολι Μάριο Πετρόνε θα άφηνε έξω και έναν και δύο και τρεις και ΕΞΙ βασικούς, δίχως να υπάρχει καμία σχετική υπόνοια στα ρεπορτάζ; Στο δέκατο πέμπτο λεπτό, ο άσσος είχε πέσει στο 1.70, όσο έδινε δηλαδή την ίδια ώρα ο άσσος στο Τσεζένα-Κόμο, δηλαδή σε ματς τρίτης με τελευταία! Κι αν στην Τσεζένα έμειναν στην τσίτα μέχρι να οριστικοποιηθεί ο άσσος με 3-1 στις καθυστερήσεις, στο Αβελίνο δεν υπήρχε λόγος για περιττά άγχη. Μπαμ-μπουμ 3-0 a cavallo dei due tempi (δηλαδή με γκολ αμέσως πριν και αμέσως μετά το ημίχρονο).
- Λατίνα-Τερνάνα (ξανά μαγική νύχτα της Τρίτης 27/10/2015). Εντάξει, δεν μιλάμε για κάποιο θεόρατο value υψηλού range, αλλά τέλος πάντων για έναν άσσο λίγο πάνω από το 2.00 με τη γηπεδούχο να βρίσκεται σε καλή κατάσταση και τη φιλοξενούμενη να μην έχει κάνει σεφτέ εκτός έδρας και να παρατάσσεται δίχως μέσους. Μα, αν το πεντακάθαρο Αβελίνο-Άσκολι έδινε 1.75 στον άσσο, εδώ, που το ματς ήταν επίσης πεντακάθαρο, θα έπρεπε να δίνει 1.45. Αλλά, ΟΚ, ας μιλήσουμε ρεαλιστικά. 1.75 και εδώ. Γιατί 2.05-2.10; Η απάντηση για τους κοινούς θνητούς ήρθε στο pre-game show του παιχνιδιού. Στην οθόνη μια ενδεκάδα που παρέπεμπε στο κλασσικό 4-3-3, αλλά ο παρουσιαστής με έμφαση τόνισε πως θα βλέπαμε ένα 4-1-4-1 με φορ τον αμυντικό χαφ Μινάλα. Δεν έδωσα σημασία, αφού άλλωστε μια τέτοια κίνηση εκτός του ότι ήταν ανεξήγητη, θα έπρεπε να μετατρέψει την υπόλοιπη ομάδα σε μπουρδέλο της Αλέξαινας. Μασάει, όμως, ο τεχνικός Μαρκ Ιουλιάνο; Το’ πε και το’ κανε! Όχι, βρε κουτά, δεν το είπε σε σας και σε μένα! Στα φιλαράκια εκεί τριγύρω το είπε και βέβαια δεν εννοώ τους πεπειραμένους oddsmakers. Αυτοί δεν είχαν καμία ανάγκη, αφού το είχαν διαισθανθεί. Εννοώ τύπους σαν τον παρουσιαστή, που στοιχειωδώς έξυπνος αν είναι, πρέπει να μην ξαναδουλέψει, αλλά να έχει ήδη υποβάλλει παραίτηση και να μας στέλνει φιλούρες από εξωτικά μέρη. Ο άσσος ήδη στο 2.60 λίγα λεπτά μετά τη σέντρα με την Τερνάνα να παίζει τη Λατίνα για πλάκα, σαν να βλέπαμε Μπαρτσελόνα-Άνω Παναγιά. Τι; Δεν είχε μέσους; Ε, και τι έγινε; Για Ιταλία μιλάμε, σημαίνουν πλέον κάτι αυτές οι ασήμαντες λεπτομέρειες; Ξέρετε τι σημαίνει πολύ περισσότερα πράγματα; Το ύφος αγελάδας που είχε ο τερματοφύλακας της Λατίνα Ραφαέλε Ντι Τζενάρο όταν έστηνε τείχος για φάουλ της Τερνάνα με το ματς στο 1-1. Μα, μιλάμε για ύφος όλα τα λεφτά: «Έχω φάει ήδη γκολ και επειδή το ξέρω, δεν γνωρίζω πως να συμπεριφερθώ». 1-2, χαιρετίσματα στις φασκομηλιές.
Ξέφυγα. Όχι τόσο σε ύφος και χειμαρρώδη ροή (αυτό ήταν αναμενόμενο ως και ευκτέο!), αλλά σε έκταση κειμένου. Ξαναδιαβάζοντάς το πριν το ανεβάσω στο σάιτ, δεν βρίσκω ούτε ένα σημείο στο οποίο να αισθάνομαι πως θέλω να καταπιώ τα λόγια μου ή να κάνω πίσω. Είναι ακριβώς τα συμπεράσματα και συναισθήματα που νιώθει κάποιος που 12 χρόνια έφαγε τα νιάτα του πάνω στην εξειδίκευση σε ένα πρωτάθλημα και τώρα δεν ξέρει ποια ακριβώς θέση μπορεί να έχει στο παιχνίδι. Σαν να έχει κανείς περάσει 12 χρόνια με μια γυναίκα που αγαπά και ξάφνου να την ακούει να του λέει αδιάφορα: «Α, ξέρεις, όσο τα είχαμε πήγα με τουλάχιστον 20 άντρες ακόμα και παίζει να έχω AIDS. Πειράζει;».
Ε, ξέρω γω; Μάλλον.... πειράζει.
