Μια βραδιά ονειρεμένη, του τη φέραν του Αρσένη.
Του τη φέραν του Αρσένη, μια βραδιά ονειρεμένη.
Είχε βάλει στο δοκάρι, ένα πράγμα σαν στειλιάρι.
Ένα πράγμα σαν στειλιάρι, είχε βάλει στο δοκάρι.
Και το τρώει από την γωνία του, μα εκείνος τον χαβά του.
Μα εκείνος το χαβά του, που το τρώει από την γωνία του.
Ένα και ένα κάνουν δυο, πέστε του Αρσένη αντίο.
Δύο και ένα κάνουν τρία, τον υβρίζει όλη η Αγγλία.
Ποιος του φταίει του Αρσένη, που όλο στου δεκαέξι μένει.
Και όλο στους δεκαέξι μένει, ποιος του φταίει του Αρσένη;
Και γελάει η οικουμένη, με τα χάλια του Αρσένη.
Με τα χάλια του Αρσένη, ρε γελάει η οικουμένη.
Είχε βάλει στο χορτάρι, και το Τούρκικο ταγάρι.
Και το Τούρκικο ταγάρι, είχε βάλει στο χορτάρι.
Μα εκείνος τον χαβά του, δεν αφήνει την δουλεία του.
Δεν αφήνει τη δουλεία του, μα εκείνος τον χαβά.
Σήκω φύγε ρε Αρσένη, τίποτα άλλο δεν σου μένει.
Τίποτα άλλο δεν σου μένει, σήκω φύγε ρε Αρσένη.
Ένα και ένα κάνουν δυο, πέστε του Αρσένη αντίο.
Δυο και ένα κάνουν τρία, τον υβρίζει όλη η Αγγλία.
Και πρωτάθλημα δεν παίρνει, ποιος του φταίει του Αρσένη;
Ποιος του φταίει του Αρσένη, που πρωτάθλημα δεν παίρνει;
Ο αριθμολάγνος πρόεδρος – Μάθιου Μπένμαμ δεν σε βλέπω καλά. Δεν σου έκανε ο Μαρκ Γουορμπερτον που ανέβασε την ομάδα στην Τσάμπιονσιπ, και πέρσι στην έφτασε μέχρι τα μπαράζ να διεκδικήσεις άνοδο και αποκλείστηκες από Μίντλεσμπρο - κάτι δεν σου έβγαινε με τους αριθμούς είπες και τον σουτάρισες. Την Δευτέρα σουτάρισες και το καλοκαιρινό σου πουλέν και τον Ντέικχαουζεν, αλλά την έφαγες πάλι χθες από Μπέρμιγχαμ εντός και έχεις ρεκόρ 2-2-5 και ξέρεις είσαι στην θέση 19. Που είναι τα περσινά μεγαλεία; Και τραβάς για την Ντέρμπι το Σάββατο – τα θελες και τα έπαθες. Έπρεπε εσύ να γνωρίζεις – πως οι αριθμοί δεν λένε όλη την αλήθεια.
Εμμονικός Μπούκ – το είπαμε και χθες ότι τρώει κάτι φλασιές ο Μπούκ – για δικούς του λόγους – και κάτι ομάδες δεν τις βλέπει καν. Χθες την πλήρωσε η καψερή η Καρλάιλ – την πλήρωσε μετά θα μου πεις, αλλά κάτι λίγοι λοξοί που τα κτυπάν αυτά δεν ενοχλούν - άσε που το έφτασε κοντά στο 1,50 τον άσσο πριν την σέντρα, και μετά τα παρακάνε – είχα το κυρίως βλέμμα στην Αγγλία μην φύγει κάνας «πόντος», κοιτούσα με λόξες και τον γίγαντα Αρσένη – σε μια φάση το βλέπω 10 στο εικοσιπέντε (κάπου εκεί) τι έγινε ρε πούστη μου λέω – το φάγε; Έφαγε καμιά κόκκινη; (να πούμε πως περίπου στο ίδιο λεπτό έδινε την Μπρίστολ Σίτι το Σάββατο 2,87) Τίποτα 0-0 ήταν, απλά οι εμμονές που λέγαμε. Μετά το φτιάξε στο 7,50. Θα μου πεις θα είχε πληροφόρηση πως έπαιζε καλύτερα και πίεζε η Λέιτον Οριεντ. Θα με συγχωρέσετε αλλά αυτά τα ποιος παίζει καλύτερα και πιέζει, είναι «νηπιακή» στοιχηματική προσέγγιση – εκτός και αν νομίζεις πως αυτό που βλέπεις εσύ, δεν μπορεί να το δει κανένας άλλος. Τελικά δεν έπαιξε ο Ιμπέρε – ο πρώτος σκόρερ της Καρλάιλ – και η ομάδα έκανε μεγάλο διπλό. Κάτι πράγματα;
Τσάμπιονς Λιγκ – στο ημίχρονο είναι τα ματσάκια, τα πρόβλημα μου με αυτά και τα Ουέφα και κει που μαζεύονται στη χάση και στη φέξη κάτι εθνικές, είναι πως βγάζουν μια ανομοιογένεια στο μάτι μου, το μπερδεύουν. Και το μάτι μου το εμπιστεύομαι και όσες φόρες κάνω του κεφαλιού μου χαμένος βγαίνω. Την Κυριακή μου δείχνει την ανατροπή του Παοκ στο 69 περίπου έδινε 17 ή 19 θα σας γελάσω – και μου λέει θα έρθει - μέχρι να το επεξεργαστεί το σκατοκέφαλο μου να η ισοφάριση από Μπερμπάτοφ – πέσε για ύπνο μου λέει τώρα θα αργήσουν άλλες τέτοιες ευκαιρίες…
Βλέπω και τα γκολ τώρα των Μπενφικα και Γκλαντμπαχ και λέω ευτυχώς που δεν έχεις μπλέξει με δαύτα…
Υ.γ. τυχερός ο Ολυμπιακός λέει ο Αρσένης, είναι δύσκολο να χωνέψουμε την ήττα – ρε εδώ έχεις χωνέψει τόσες και τόσες – μας δουλεύεις;
Πρωτότυπο "Αμφιάλη" σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου και στίχους Νίκου Γκάτσου
