Ο θάνατος του εμποράκου – ο Άρθουρ Μίλερ σε αυτό του το έργο πραγματεύεται τη ζωή του Γουίλι Λόμαν και πιο συγκεκριμένα - την προσπάθεια του ήρωα να αγγίξει το αμερικανικό όνειρο! Ο Λόμαν ζει την τελευταία μέρα της ζωής του χωρίς δουλειά, χωρίς όνειρα και μην μπορώντας να αντέξει πως σε έναν κόσμο «ονειρικό» αυτός είναι αποτυχημένος. Το έργο πρωτοανέβηκε στο Μπροντγουαίη το 1949 και χάρισε στον Μίλερ παγκόσμια αναγνώριση – μα η πηγή της έμπνευσης του ήταν είκοσι χρόνια πιο πριν το 1929 και μάλιστα ο ίδιος ο πατέρας του που ήταν εμποράκος και στην οικονομική ύφεση της τότε Αμερικής καταστράφηκε – δεν μπόρεσε να κοιτάξει από τότε ποτέ ξανά τον γιο του στα μάτια και πέθανε ντροπιασμένος.
Το αμερικανικό όνειρο βασίστηκε στο χρήμα – για την αγία κατανάλωση. Όλα για το χρήμα και όποιος είχε το χρήμα, είχε δικαίωμα στο όνειρο – όποιος γυρνούσε με τις τσέπες άδειες, αυτός ζούσε έναν εφιάλτη - μέσα στο αμερικανικό όνειρο! Μα τα χρόνια πέρασαν το αμερικανικό όνειρο πρόλαβε και εξαπλώθηκε στα πέρατα του κόσμου, μα μετά ξεθώριασε και έγινε εφιάλτης. Στις μέρες μας – τις μνημονιακές μέρες – σίγουρα υπάρχουν πολλοί Λόμαν εκεί έξω, αποτυχημένοι χωρίς να το άξιζαν, ντροπιασμένοι χωρίς να έπρεπε – πετάμενοι στην γωνιά έτσι απλά – γιατί το αμερικανικό όνειρο ποτέ δεν ήταν για όλους. Μα δεν πειράζει μέρες που έρχονται, υπάρχει μια αγκαλιά, ένα χαμόγελο, μια χειραψία, ένα δάκρυ – αυτά είναι για όλους – το πανανθρώπινο όνειρο.
Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε παίχτηκε για άλλη μια φορά στο στοίχημα το έργο «ο θάνατος του εμποράκου» - δεν πέρασε Χριστός από αυτά που παίζει ο κόσμος ο πολύς. Και οι μπούκ πιστεύω δεν τα γουστάρουν τόσα σπασίματα – θέλουν τον παίκτη – τον αιώνιο παίκτη λίγο, πολύ χαμένο – αλλά όχι γδαρμένο και γαμημένο. Και χθες πιστεύω οι μπούκηδες ήταν με την Ρεάλ, με τη Παρί και μην γελάτε καθόλου – είναι επαγγελματίες είπαμε οι άνθρωποι, ξέρουν πως το στοίχημα υπερτερεί σε σχέση με τα αλλά τυχερά παιχνίδια, γιατί κανείς σε βάθος χρόνου δεν είναι κερδισμένος και κανείς μπατηρημένος – υπάρχουν και εξαιρέσεις ξέρω που απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα…
Και μια και λέμε για προτάσεις την παρασκευή στην Ολλανδία παίζουν Χερενφειν – Εξελσιορ και το σετάκι είναι 1,68 ο άσσος μ.ο. και το διπλό στο 4,66 μ.ο. και κοιτάς και έχουν και οι δυο 17 βαθμούς και η Εξελσιορ πάει αήττητη στα τελευταία πέντε εκτός – δεν έχασε στην τέταρτη Χερακλες και στην τρίτη Αιτχοβεν και από Βιλεμ και Ροντα πέρασε με διπλό. Έχει κακή προϊστορία και η άλλη στην έδρα της δεν χάνει είναι αλήθεια, αλλά το 5,25 στο διπλό δεν στέκει. Σκέψη είναι αυτό για περαιτέρω ψάξιμο, γιατί άλλο Ολλανδία και άλλο Αγγλία…
Από Αγγλία έχει τον άσσο της Μπλάκμπερν με την Ρόδεραμ στο 1,5κατι, δεν αξίζει ούτε πενηνταράκι – το διπλό της Νότιγχαμ σαν σκέψη, αλλά εκτός είναι κακή και η άλλη πέρασε από Ρόδεραμ – δύσκολα αλλά πέρασε. Πήρε Ντέρμπι μέσα, Ρέντινγκ μέσα και Φούλαμ μέσα η Νότιγχαμ κάποια στιγμή θα στρώσει και εκτός. Αν ανέβει το διπλό βουρ…
Για Σάββατο ανοίγει η Νιούπορτ στο 5 το διπλό – με Σερινταμ στον πάγκο είναι άλλη ομάδα, στα δέκα τελευταία μαζί με τα κύπελλα ρε δεν έχασε κανένα. Που θα γύρει το διπλό- δεν θα πέσει; - νάτο στο 4,50. Και άμα μέχρι την παρασκευή πέσει κοντά στο 4 τι να πω βαρείτε;
Έχει και τους χλιδάτους αγώνες – θα σας αφήσω – δεν τους παίζω αλλά μ αρέσει να τους χαζεύω…
Τσάρλτον – εκεί πάθαμε στραπάτσο – αλλά λέμε για διπλό των εννέα που είναι 0-2 ημίχρονο και λένε στην Τσάρλτον το χάσαμε γιατί στο πρώτο βάλαμε μόνο δυο. Και βλέπεις στιγμιότυπα και είχαν δίκιο οι μπαγάσες – για 0-3, 0-4 ήταν. Και αρχίζει το δεύτερο 1-2 στο πενήντα, κόκκινη στο 53 και άντε γεια. Και πέρασε η Μπλάκμπερν με την Χάντερσφιλντ και όποιος τα είχε και σε ζητούμενα πήγε στο παράδεισο και γύρισε. Τι να κάνουμε; - αυτό είναι το παιχνίδι…
