Από τα ναρκοπέδια θα πάμε στον Αρμαγεδδών και μετά θα τραβήξουμε για τα νησιά – και πιο συγκεκριμένα στο νησί των «βλαμμένων»…
Το νησί των «βλαμμένων» - δεν σας πιάνει τίποτα ρε σεις. Στην κοσμάρα σας, με την κορμάρα σας και με τα ξέκωλα αγνάντι, τρομάρα σας. Για σας δημιουργήθηκε ο κόσμος. Για σας είχαν έμπνευση οι θεοί και δημιούργησαν αυτόν τον κόσμο. Αναγνωρίσιμοι, πρωταγωνιστές, τραγουδιστές, ποδοσφαιριστές, μνημονιακοί καλοθελητές, όλοι έχουν την θέση τους στο νησί των «βλαμμένων»!
Στο νησί των «βλαμμένων» πιστεύουν πως μια απέραντη ελευθέρια κατοικεί στο νησί τους, ζουν νομίζουν μακριά από θεούς και διαβόλους. Μα δεν βλέπουν οι βλαμμένοι πως είναι βαθιά παρακμιακοί – ο κατώτερος άνθρωπος σε ολόκληρο το μεγαλείο του! Μια ντροπιαστική στάση για την πορεία του ανθρώπινου είδους συντελείτε εκεί. Άλλη μια απόδειξη πως ο άνθρωπος – όσο και αν προσπαθεί να το κρύψει - είναι μακρινός συγγενής του πιθήκου!
Τους βλαμμένους που ξεφαντώνουν στο νησί των «βλαμμένων» δεν τους αγγίζει η κρίση γιατί είναι μέρος της κρίσης – η καλύτερα – αυτοί δημιούργησαν την κρίση. – ναι, οι βλαμμένοι είναι παρακμιακοί, γιατί πιστεύουν πως ο άνθρωπος έκανε αυτό το δύσκολο ταξίδι από τον πίθηκο στον άνθρωπο για να ικανοποιείτε μόνο με άρτους και θεάματα! Ανίκανοι να χρησιμοποιούν το μυαλό τους, έμαθαν να χρησιμοποιούν καλά το μάτι τους – αυτοί οι ηδονοβλεψίες!
Στο νησί είναι το κάστρο – το κέντρο της παρακμής – το βασίλειο όμως επεκτείνεται οπού υπάρχει άνθρωπος – άνθρωπος παρακμιακός, που αποστρέφεται τη ζωή και λατρεύει την στιγμή.
Αντίφαση – και λίγο πιο κει στα παραδίπλα νησιά – στα νησιά των πρώην βολεμένων και νυν καμένων συντελείτε ένα ακόμη ανθρώπινο δράμα. Μιλιούνια καταφθάνουν οι απελπισμένοι και οι κάτοικοι τους κοιτούν αποσβολωμένοι. Και αυτοί που κινούν τα νήματα (βάρκες) γελούν και με τους δυο – αλλά πιο εύκολο είναι να συγκρουστούν οι απελπισμένοι και οι αποσβολωμένοι παρά να ενωθούν ενάντια σε αυτούς που κινούν τα νήματα. Γιατί αυτοί ξέρουν πως αυτά που τους χωρίζουν, είναι πιο εμφανή, από αυτά που τους ενώνουν…
Ο Αρμαγεδδών! - μαύρα σύννεφα μαζεύτηκαν στον ορίζοντα και όλοι περιμένουν πότε θα ξεσπάσει η μπόρα. Βλέπεις έρχεται ο Αρμαγεδδών που θα μας ισοπεδώσει ή θα μας λυτρώσει και θα μας σώσει! Ο Αρμαγεδδών όμως μπορεί να είναι και ο νέος μπαμπούλας – πόσες παιδικές ψυχές έχουν στοιχειώσει από το φόβητρο του μπαμπούλα; Και πόσες ανθρώπινες ψυχές έχουν στοιχειώσει από τον νέο μπαμπούλα τον Αρμαγεδδών; Υπάρχει κάποιος σκοπός όταν κάποιος διασπείρει τον φόβο στις ανθρώπινες καρδιές; - η μήπως όχι;
Το ναρκοπέδιο! - Η Αγγλία το Σαββάτο που έρχεται μοιάζει με «ναρκοπέδιο» - αυτά θα τα τους πούμε πιο αναλυτικά τις επόμενες μέρες. Ένα είδος «ντεζαβού», βλέπεις στο κουπόνι με μια πρώτη ματιά – η γηπεδούχοι αράζουν για να ξαναπαίξουν στην έδρα τους και οι άλλοι παίρνουν τα μπαγκάζια και για άλλη «παραλία». Μπερδεύεται πολύ τα πράγμα έτσι και μαζί με την επανεκκίνηση της Τσάμπιονσιπ – με ότι αυτό συνεπάγεται - μετά από δεκαπέντε μέρες , δεν θέλει και αετίσια όραση για να δεις τις νάρκες.
Εν κατακλείδι – υγιαίνεται και πηγαίνετε. Αν θέλετε να φτάσετε μακριά όμως μην ξεχνάτε το μετρό – αν πάλι είστε από αυτός που αρέσκονται να ξεπερνούν τα όρια και τα μέτρα πρέπει να είστε και έτοιμοι να αντιμετωπίσετε και την οργή των θεών…
