Καλημέρα σας.
Απόψε ξεκινά η Ευρωλίγκα και όσοι λατρεύουν το μπάσκετ έχουν την τιμητική τους. Για κάποιους το μπάσκετ ήταν, είναι και θα είναι ο μεγάλος έρωτας της ζωής τους. Ένας από αυτούς είμαι κι εγώ. Αδυνατώ να ξεχάσω τα εφηβικά μας χρόνια στα νησιά όταν ζύγωναν τα αμερικάνικα αεροπλανοφόρα και έβγαιναν κάτι μαύρα τέρατα με μία μπάλα του μπάσκετ και έψαχναν το πλησιέστερο γήπεδο. Εκεί βρίσκονταν κάτι αμούστακα teenagers και τους περίμεναν. Απίστευτο ξύλο, πολλά λίτρα ιδρώτα και πάντα είχες για σουβενίρ μελανιές, κράμπες, θλάσεις ό,τι μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Ομηρικές μάχες που σε γέμιζαν αυτοπεποίθηση να γίνεσαι όλο και καλύτερος για να πετύχεις το θαύμα, να τους νικήσεις. Κάποιοι βιώσαμε το θαύμα πολλές φορές, κάποιοι όχι, το κοινό όλων μας όμως ήταν ότι ματώναμε στο γήπεδο. Εκείνη η παρέα έβγαλε έναν πρωταθλητή Ευρώπης. Δεν υπάρχει ωραιότερο άθλημα από το μπάσκετ, όχι ακόμη τουλάχιστον. Ας πούμε ότι είμαι κι εγώ ένα μέρος των ανώμαλων αυτού του πλανήτη που το ποδόσφαιρο στα γούστα μου ανήκει στην τρίτη θέση, μετά από το μπάσκετ ανδρών και το τέννις γυναικών. Εύχομαι ολόψυχα καλές πρεμιέρες σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, αν και δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος για το timing της πρεμιέρας. Αυτό που πρέπει να νικήσει όμως για ακόμη μία χρονιά είναι το μπάσκετ, βάζοντας στην άκρη κάθε φίλαθλη ή οπαδική προτίμηση. Η σκηνή συγκινημένων και ευτυχισμένων φιλάθλων του Παναθηναϊκού γύρω μου πέρσυ στην Κωνσταντινούπολη ήταν το κερασάκι στην τούρτα σε μία από τις ομορφότερες βραδιές της ζωής μου. Μία βραδιά που όποιος την έζησε αδυνατεί να αποκλείσει τη συνεισφορά της μοίρας και του Θεού σε ένα ψηφιδωτό στιγμών που μοναδικό στόχο είχε την ενθρόνιση μίας ελληνικής ομάδας σε χώμα ελληνικό.. Ήταν γραφτό μάγκες, το ήθελε ο Θεός και όταν θέλει κάτι ο Θεός με ελληνικές ψυχές στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, ακόμη και ο Τσακ κάνει την πάπια.
Κλείνοντας θέλω να αφιερώσω δύο-τρία λόγια σε όσους προσδοκούν στην τύχη και πιστεύουν στην καντεμιά. Πάρτε το αλλιώς αγαπητοί μου. Μάθετε να πιστεύετε στην τύχη, χωρίς να προσδοκείτε σε αυτήν. Μάθετε να καταπίνετε γρήγορα τις λεγόμενες καντεμιές και να αυτοαξιολογείστε. Δεν κέρδισα τίποτα στη ζωή μου με το να τα φορτώνω σε ατυχίες και συνωμοσιολογίες. Αντίθετα κέρδισα πολλά περισσότερα όταν βελτιώθηκα σαν παίκτης, έμαθα το no bet, το varying bet και τη διαφορά της αξίας από ένα value bet. Επίθεση εκει που χρειάζεται, άμυνα εκεί που πρέπει και αποχή όταν ενδείκνυται. Και στα τρία οφείλουμε να συνυπολογίζουμε τα πάντα με τρομακτική πειθαρχία και αυτοσυγκράτηση. Όπως λέει και ο Amira "Κάποιοι γεννήθηκαν τυχεροί, άλλοι τζογάρουν για να γίνουν". Θα συμφωνήσω απόλυτα στο μισό σκέλος. Οι υπόλοιποι λοιπόν, που είμαστε και το 99% αυτού του πλανήτη ας γίνουμε καλύτεροι παίκτες και ας τα αφήσουμε όλα τα άλλα, που δεν μας προσφέρουν τίποτα, στην άκρη.
Υ.Γ. : Είμαστε ένα ιστορικό έθνος, μία πανέμορφη χώρα με πολύ μικρούς ανθρώπους πλέον. Είμαστε πάρα πολύ τυχεροί, παρά τη μικρότητα μας, που απολαμβάνουμε ακόμη κάποια στοιχειώδη πράγματα. Ως πότε όμως;; Ευτυχία και θλίψη μαζί, όπως λέει και ο φίλτατος Parisis. Το σχετικό βίντεο το αφιερώνω σε όλους τους Ολυμπιακούς, σε όλους τους Έλληνες αλλά κυρίως σε όλους τους Παναθηναϊκούς που κατέκτησαν τα πάντα και άνοιξαν το δρόμο για ένα ιστορικό ραντεβού στο οποίο άξιζαν να ήταν κι αυτοί παρόντες.
