Θα μπορούσα να συνοψίσω το σκεπτικό μου για αυτό το παιχνίδι στην απλή φράση "αν δεν μπορέσετε να κερδίσετε αυτό το Καμερούν ρε Κροάτες, τότε πηγαίνετε στα σπίτια σας πριν ξεκινήσει το παιχνίδι", αφού κάπως έτσι βλέπω αυτή τη μάχη.

Η χθεσινή ισοπαλία του Μεξικό με τη Βραζιλία δεν αφήνει περιθώρια στους Κροάτες. Η πρόκριση στην επόμενη φάση απαιτεί δυο νίκες. Πιθανό στραβοπάτημα με το Καμερούν θα τους φέρει στη θέση να πρέπει να κερδίσουν με 2-0 το Μεξικό ώστε να πάνε το -2 στα τέρματά τους στο 0 και να στείλουν το Μεξικό στο -1. Πολύ πιο εύκολο να κερδίσουν το Καμερούν και να θέλουν μια απλή νίκη με 1-0 απέναντι στο Μεξικό.

Το θέμα είναι ότι οι Κροάτες εμπίπτουν στην ίδια κατηγορία με τη Ρωσία και την Πορτογαλία, την κατηγορία "ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος". Είναι η ομάδα που μπορεί να κερδίσει την Αργεντινή σε knock out αγώνα και μετά οι παίκτες να έρθουν σε σύρραξη για το ποιος θα πάρει τη φανέλα του Messi και στο επόμενο παιχνίδι να μην αλλάζουν πάσες μεταξύ τους και να χάσουν 2-0 από την Γκάνα ας πούμε. 

Αλλά η κατάσταση του Καμερούν δεν αφήνει πολλά περιθώρια για να σκεφτεί κάποιος κάτι άλλο σε αυτό το παιχνίδι. Ο Eto'o είναι ανέτοιμος και αμφίβολος για τον αγώνα. Χωρίς τον ηγέτη του το Καμερούν δεν μπορεί να κάνει πολλά όνειρα. Παίκτες όπως ο Eto'o και ο Drogba όταν παίζουν στις ομάδες τους δεν προσφέρουν μόνο την ποιότητά τους, αλλά βελτιώνουν και τους συμπαικτες τους, αφού δίνουν μια σιγουριά ότι "αν γίνει κάτι κακό, υπάρχει αυτός να μας προστατέψει".

Στο παιχνίδι με το Μεξικό ίσως θα ήταν καλύτερα για τους Αφρικάνους να είχε μετρήσει το πρώτο γκολ του Giovanni dos Santos. Κάπως έτσι θα μπορούσαν να αποφασίσουν ότι πρέπει να βγουν μπροστά. Αντίθετα, μέχρι να γίνει το 1-0 αμφιταλαντεύονταν αν πρέπει να βγουν μπροστά ή πρέπει να κάτσουν πίσω. Αποτέλεσμα αυτού τα πολλά λάθη στο κέντρο, οι λάθος μεταβιβάσεις, αλλά και με αυτά κατάφεραν να χάσουν τρεις μεγάλες ευκαιρίες για το 0-1. Τώρα, πρακτικά δεν έχουν καμία ελπίδα πρόκρισης, κανείς στην ομάδα δεν πιστεύει ότι μπορούν να κερδίσουν τη Βραζιλία και γενικά υπάρχει μια χαλαρότητα στην ομάδα.

Αν το Καμερούν κάνει τα μισά λάθη από όσα έκανε στα πρώτα 20 λεπτά του αγώνα με το Μεξικό, θα πρέπει να χάνει 2-0 από την Κροατία στο 20. Τώρα αν οι Κροάτες είναι ασόβαροι, αστείοι, νωχελικοί, πράγματα λίγο πολύ συνηθισμένα για αυτούς, τότε χαίρω πολύ χάσαμε. Αλλά πιστεύω ότι για μια φορά θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και θα κάνουν το καθήκον τους.

Ένα πράγμα που περιμένουμε όλοι μετά τους πρώτους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι να δούμε την αντίδραση της Ισπανίας μετά το χαστούκι από τους Ολλανδούς. Σε ένα παιχνίδι όπου πραγματικά δεν περίμενα τόσο μεγάλο σκορ, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα και τίποτα καλύτερο από τους παγκόσμιους πρωταθλητές.

Η Μπαρτσελόνα νοσεί, άρα και η Ισπανία νοσεί. Xavi και Iniesta μεγάλωσαν και η λειτουργία του τακα-τακα ή όπως θέλετε πείτε το ποδοσφαίρου των Ισπανών έχει σταματήσει να έχει την ισχύ του παρελθόντος. Η πτώση ήρθε εκ των έσω, αφού η Ατλέτικο Μαδρίτης έδειξε σε όλους πως γίνεται να σταματηθεί αυτό το σπαστικό πράγμα με την πασούλες. Όμως δεν παύουν να είναι πρωταθλητές των πάντων και την καρδιά του πρωταθλητή δεν μπορεί κανείς να την ξεγράφει έτσι εύκολα. Ούτε είναι δυνατόν αν περιμένουμε από τους Ισπανούς να πέσουν αμαχητί.

Βέβαια, δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για την Ισπανία, αφού σε περίπτωση που δεν κερδίσει σήμερα, όλοι βλέπουμε το βολικό Χ την τελευταία αγωνιστική στο Ολλανδία - Χιλή και την Ισπανία να γυρνάει σπίτι της. Το άγχος είναι μεγάλο για τους Ισπανούς, η πίεση επίσης και γενικά το κλίμα στην ομάδα δεν δείχνει να είναι καλό. Κάτι η εμφάνιση του Casillas, κάτι η έχθρα του κοινού με τον Diego Costa, που εμφανώς επηρέασε τον παίκτη, κάτι η κακή κατάσταση αρκετών παικτών ξεζουμισμένων από τις υποχρεώσεις τους με τις ομάδες τους, έχουν φέρει την ομάδα σε ενα κρίσιμο σημείο.

Αντίπαλος η Χιλή, που όταν την είδα στο πρώτο της παιχνίδι σχημάτισα τη χειρότερη δυνατή εικόνα. Βέβαια όταν είδα τις άλλες ομάδες στα επόμενα παιχνίδια, σταδιακά η Χιλή ανέβηκε στις 6-7 καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης. Πολύ καλή επιθετική λειτουργία, έπνιξαν τους Αυστραλούς, σκόραραν δυο γρήγορα γκολ, αλλά μετά ήρθε η κακή νοοτροπία. Έκαναν συντήρηση και προστάτεψαν τους παίκτες τους, όμως οι Αυστραλοί τους τρόμαξαν και θα μπορούσαν να έχουν φτάσει στο 2-2 αν δεν υπήρχε ο Bravo. 

Αυτος ο αγώνας για τη Χιλή είναι ο μεγαλύτερος αγώνας στη διοργάνωση μέχρι τον επόμενο. Αν καταφέρουν να μη χάσουν σήμερα, τότε θα έχουν ένα τρομερό αβαντάζ για να περάσουν στην επόμενη φάση. Το +2 στα γκολ τους σε συνδυασμό με το -4 που έχουν οι Ισπανοί είναι μια γερή βάση για τους Λατινοαμερικάνους. 

Η αναγκαιότητα των Ισπανών για νίκη θα δώσει πολλούς χώρους στους Χιλιανούς και περιμένω από τη Χιλή να καταφέρει να πετύχει τουλάχιστον ένα γκολ, αφού ο Alexis θέλει να αποδείξει πολλά και δεν θα χαριστεί στην Ισπανική άμυνα. Ανάλογα, με την άμυνα της Χιλής να είναι αστεία στο ψηλό παιχνίδι και τους Ισπανούς να έχουν τη δυνατότητα να κερδίσουν πολλά φάουλ γύρω από την περιοχή, περιμένω να δω κάποια κεφαλιά από τον Pique, τον Ramos ή τον Diego Costa να καταλήγει στα δίχτυα. Νομίζω ότι οι πιθανότητες για το γκολ/γκολ είναι πάρα πολλές εδώ. 

Αχ αυτοί οι Ρώσοι! Για άλλη μια φορά η Ρωσία πάει σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο με όνειρα και επιδιώξεις. Και αν τα παλιά χρόνια ήταν οι διαιτητές που ξέσκιζαν τη μεγάλη Σοβιετική Ένωση, τα τελευταία χρόνια είναι οι ίδιοι οι παίκτες που καταφέρνουν να χύσουν την καρδάρα με το γάλα σχεδόν σε κάθε διοργάνωση.

Αφού δεν κατάφεραν οι Hiddink και Advocaat, ο κλήρος έπεσε στο μεγάλο Fabio Capello. Άραγε ο Ιταλός θα καταφέρει να φέρει σοβαρότητα και λογική σε αυτή την ομάδα; Μέχρι στιγμής τα αποτελέσματα είναι μαζί του. Εντυπωσιακή πορεία στα προκριματικά, καλή παρουσία στα φιλικά, αλλά τα δύσκολα τώρα αρχίζουν, αφού ως γνωστών, πάντα την μεγάλη στιγμή τα κάνουν θάλασσα οι Ρώσοι.

Ο Capello έχει δημιουργήσει μια μίξη τριαντάρηδων και πιτσιρικαρίας στην ομάδα, η οποία ως τώρα δείχνει να δουλεύει καλά. Ο κάθε παίκτης δείχνει να έχει έναν ρόλο στην ομάδα και να προσπαθεί να μην ξεφύγει από αυτόν ούτε να χωθεί στα χωράφια του άλλου. Το ταλέντο ξεχειλίζει, αλλά ακόμα δεν μπορώ να πω με σιγουριά ούτε να το πιστέψω καν ότι έχουν μπει και τα χαλινάρια που χρειάζονται.

Η Ρωσία ήταν τυχεροί από την κλήρωση, αφού ο όμιλος είναι στα μέτρα της και σίγουρα είναι φαβορί για την πρόκριση. Αλλά αυτή είναι και η παγίδα. Κατά τη γνώμη μου η Ρωσία είναι πιο τυχερή επειδή στο πρώτο παιχνίδι παίζει με τη Νότια Κορέα, έναν αντίπαλο που ως όνομα σε καλεί να τον αντιμετωπίσεις με πολύ σοβαρότητα, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι τα παλιά καλά χρόνια για αυτή την ομάδα έχουν περάσει.

Πλέον οι Κορεάτες περνάνε κάτι σαν κρίση, που φάνηκε καλύτερα και στα 4 γκολ που έφαγαν από την Γκάνα στο τελευταίο τους φιλικό. Η ομάδα δεν είναι καλή, στο Μουντιάλ πέρασαν καθαρά λόγω ανυπαρξίας αντιπάλων, παίκτες επιπέδου Ji Sung Park δεν υπάρχουν πια και η φαντασία είναι κάτι που λείπει από την ομάδα. Κλασικά θα προσπαθήσουν να ελέγξουν το ρυθμό και με κάποιες αντεπιθέσεις να καταφέρουν να εκμεταλλευτούν την ταχύτητά τους και να σκοράρουν είναι από κάποια στημένη φάση είτε με κάποιο σουτ εκτός περιοχής.

Το χέρι μου στη φωτιά ότι θα κερδίσουν οι Ρώσοι δεν μπορώ να το βάλω. Προφανώς και έχουν το προβάδισμα και θα έπρεπε να μπορούν να κερδίσουν. Όμως πιστεύω ότι οι Κορεάτες δεν έχουν και πολλά να δώσουν στο παιχνίδι και δύσκολα τους βλέπω να καταφέρνουν να σκοράρουν σε μια ομάδα με καλή αμυντική λειτουργία.

Οι απαιτήσεις από το Βέλγιο σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο είναι μεγάλες και η κλήρωση που είχε τις έκανε ακόμα μεγαλύτερες αφού έπεσε σε έναν όμιλο που δείχνει εξαιρετικά εύκολος. Εύλογο είναι να περιμένουμε από μια ομάδα με παίκτες όπως οι Hazard, Fellaini, Lukaku, Witsel, Mirallas, Januzaj, De Bruyne να καταφέρει εύκολα να περάσει στην επόμενη φάση και να φτάσει αρκετά μακριά στη διοργάνωση.

Όντως το υλικό που έχει το Βέλγιο είναι εξαιρετικό. Μετά από πολλά χρόνια η ομάδα παρουσιάζει τρομερή ποιότητα στο κέντρο και την επίθεση, έχει εναλλακτικές για τις διάφορες κακοτυχίες ή για να αντιμετωπίσει την κακή μέρα κάποιου παίκτη, ενώ και η άμυνα δείχνει να είναι αρκετά δυναμική και με ηγέτη τον εξαιρετικό τερματοφύλακα Courtois, να φαντάζει ανίκητη.

Όμως οι αγώνες δεν κερδίζονται με τα ρόστερ και η Αλγερία είναι μια ομάδα που δεν έχει καμία σχέση με την Αλγερία που είδαμε στο προηγούμενο Παγκόσμιο Κύπελλο και άνετα μπαίνει στην ιστορία ως μια από τις 5 χειρότερες ομάδες που έπαιξαν ποτέ στη διοργάνωση. H πρόσληψη του Halilhodzic έφερε μεγάλες αλλαγές στην ομάδα, που ξεκόλλησε από το στριφνό αμυντικό παιχνίδι που ήξερε και έπαιξε πιο ελεύθερα και πιο επιθετικά και έτσι πήρε πολύ εύκολα την πρόκριση για δεύτερο συνεχόμενο παγκόσμιο κύπελλο.

Η μορφή του Feghouli δεσπόζει στο κέντρο της ομάδας και έμπειροι παίκτες από ομάδες μεγάλων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, Yebda, Taider, Ghilas, Slimani, Soudani, τον πλαισιώνουν σε μεσαία και επιθετική γραμμή. Όμως ο νέος αέρας του Halilhodzic δε σημαίνει ότι ήρθε και η αφέλεια στην Αλγερία. Οι Άραβες ξέρουν ότι η άμυνά τους δεν ειναι στα καλύτερά της και θα κοιτάξουν να τη διαφυλάξουν απέναντι σε μια τόσο επικίνδυνη ομάδα και να αποφύγουν αν δεχτούν το γκολ νωρίς.

Η Αλγερία δεν θα χαριστεί στους Βέλγους. Περιμένω να αμυνθούν γερά και αν τους βγει κάποια αντεπίθεση να το κυνηγήσουν το γκολ. Αλλά δεν ξέρω και αν είναι σε θέση να σκοράρουν. Βλέπω τους Βέλγους κάποια στιγμή να καταφέρνουν να σπάσουν την άμυνα της Αλγερίας και εκεί που θα αναγκαστούν οι Άραβες να βγουν στην επίθεση, να τους βάλουν και ένα δεύτερο γκολ και να κλειδώσουν τη νίκη. 

Η παρουσία της Αλγερίας στα φιλικά δε μου λέει κάτι. Μπορεί να είχαν εξαιρετικά αποτελέσματα και να έβαλαν και πολλά γκολ, όμως τώρα σφίγγουν τα γάλατα και δεν θα είναι εύκολα τα πράγματα. Δεν βλέπω το παιχνίδι να ξεφεύγει από τα 2-3 γκολ και θεωρώ ότι αυτό είναι ένα καλό στοίχημα.

Ακόμα ένα παιχνίδι φωτιά σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, ανάμεσα σε δυο ομάδες που ξέρουν ότι αν δεν καταφέρουν να κερδίσουν αυτό το παιχνίδι μετά δεν θα έχουν αρκετές πιθανότητες για πρόκριση στην επόμενη φάση της διοργάνωσης, αφού ο όμιλος δεν αφήνει περιθώρια για γκέλα απέναντι στον ευκολότερο αντίπαλο.

Στο Ιραν ο ήρωας ακούει στο όνομα Carlos Queiroz. O Πορτογάλος προπονητής κατάφερε με ένα σμπάρο δυο τριγόνια, αφού έβγαλε από τη μιζέρια τόσο την καριέρα του, που είχε πάρει δραματικό κατήφορο, όσο και τους Ιρανούς, που δεν μπορούσαν να πετύχουν μια στοιχειώδη νίκη τα χρόνια που ακολούθησαν το Μουντιάλ του 2006. Ο Queiroz έφερε νέο αέρα στην ομάδα προχωρώντας σε μεγάλες τομές τόσο στο υλικό όσο και στον τρόπο που παίζει μέσα στο γήπεδο. Απελευθέρωσε την ομάδα από το βάρος της υποχρεωτική συμμετοχής μεγάλων ονομάτων όπως ο Ali Karimi, έβαλε στην ομάδα αίμα από την μικρή εθνική, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι κατάφερε να πείσει Ιρανούς που έπαιζαν σε Ευρωπαϊκό έδαφος να αποδεχθούν την πρόσκληση της εθνικής, να ξεπεράσουν τα όποια γραφειοκρατικά θέματα θέτει η συμμετοχή στην εθνική Ιράν αλλά και ένα απλό ταξίδι στη χώρα αυτή.

Έτσι εντάχθηκαν στo Ιράν παίκτες όπως οι Ghoochannejhad, Jahanbakhsh, Dejagah, Haghighi και Davari, οι οποίοι έδωσαν στην ομάδα το κάτι παραπάνω που ζητούσε στον επιθετικό τομέα, την ταχύτητα που δεν είχε τα προηγούμενα χρόνια. Ταίριαξαν πολύ καλά με τις παλιοκαραβάνες Nekounam, Teymourian, Heydari και Shojaei και έτσι δημιουργήθηκε ένας γερός κορμός που έφερε αποτελέσματα και ίσως την πιο εύκολη πρόκριση της ιστορίας για το Ιράν.

Και η Νιγηρία κατάφερε να αντιστρέψει μια αρνητική κατάσταση που είχε δημιουργηθεί από το προηγούμενο Παγκόσμιο Κύπελλο, όταν και έχασαν και από την εθνική μας και γύρισαν γρήγορα σπίτι τους. Η κρίση στην ομάδα ήταν μεγάλη, η εμπιστοσύνη στα αστέρια χάθηκε, οι παίκτες κατηγορήθηκαν ότι τους νοιάζει να παίζουν μόνο για τα χρήματα και δεν ενδιαφέρονται για την εθνική και εκεί που όλα έδειχναν μαύρα και άραχνα η ομοσπονδία πήρε τη μεγάλη απόφαση. Έδωσαν τις τύχες της εθνικής σε έναν Νιγηριανό, τον διεθνή Stephen Keshi. O Keshi είδε μεγάλα αστέρια όπως ο Aiyegbeni να απορρίπτουν τις κλήσεις στην εθνική αλλά δεν το έβαλε κάτω. Συγκέντρωσε όσους περισσότερους παίκτες μπορούσε, έχτισε ένα ψυχωμένο σύνολο και πήρε το Κοπα Αφρικα το 2013. Επακόλουθο ήταν και η πρόκριση στο Μουντιάλ, η οποία μόνο εύκολη δεν ήταν. 

Οι Νιγηριανοί δεν έχουν τα αστέρια του παρελθόντος, αλλά κυρίως τις προσωπικότητες που έκαναν τη διαφορά στην ομάδα. Πέρα από τον Obi Mikel της Chelsea, οι υπόλοιποι παίκτες είναι παίκτες που λειτουργούν καλά στο σύνολο. Παίκτες όπως οι Odemwigie, Emenike, Musa, Moses, Nwofor είναι εξαιρετικά ταλέντα, αλλά δεν μπορούν να κάνουν το κάτι παραπάνω που θα βγάλει την ομάδα από μια δύσκολη στιγμή. 

Αν και έχω γράψει ότι σε αυτό το Μουντιάλ όπως πάνε τα πράγματα και με τους διαιτητές που υπάρχουν είναι αρκετά ριψοκίνδυνο να παίζεις τα under, αυτό το παιχνίδι δείχνει να ξεφεύγει από το γενικό κανόνα. Το Ιράν είναι μια ομάδα εξαιρετικά καλή στην αμυντική λειτουργία της. Είναι πολύ δύσκολο να καταφέρει κάποιος να βάλει γκολ στο Ιράν. Ταυτόχρονα είναι και εξαιρετικά δύσκολοι στην επίθεση. Τα περισσότερα γκολ έρχονται από στημένες φάσεις και όχι μέσα στη ροή του αγώνα. Και οι Νιγηριανοί είναι μια ομάδα που δεν τους αρέσει να χάνουν τα παιχνίδια. Οι εποχές που έβγαιναν όλοι μπροστά για το γκολ έχουν περάσει. Προτιμούν να κρατάνε την άμυνά τους ασφαλή και μετά να ψάχνουν για το γκολ.

Ίσως αυτό το παιχνίδι να είναι το πρώτο 0-0 της διοργάνωσης. Ίσως πάλι να ανοίξει το σκορ το Ιράν με κάποιο στημένο και να ισοφαρίσει η Νιγηρία. Αν πάλι σκοράρει πρώτη η Νιγηρία, τότε θα κοιτάξει να κρατήσει το σκορ και να αποφύγει τους κινδύνους. Πιστεύω ότι πολύ δύσκολα θα δούμε περισσότερα από 2 γκολ στον αγώνα, ενώ καλοβλέπω και την ισοπαλία, αφού δύσκολα βλέπω να ξεχωρίζει κάποια ομάδα.

Παιχνίδι φωτιά ανάμεσα σε δυο ομάδες που ανανεώνουν το ραντεβού τους από το 2010 όταν και η Γκάνα είχε αποκλείσει την ομάδα των ΗΠΑ από τα προημιτελικά με το γκολ του Asamoah Gyan στο 93. Οι δυο ομάδες είχαν συναντηθεί σε Παγκόσμιο Κύπελλο και το 2006 και τότε πάλι είχε κερδίσει η Γκάνα με 2-1, όπως και το 2010.

Στην πλευρά των Αμερικανών οι αντιδράσεις ήταν πολλές όταν ο Jurgen Klinsmann ανακοίνωσε τον αποκλεισμό από την αποστολή του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Landon Donovan, του παίκτη ζωντανή ιστορία της ομάδας, που σκοράρει σε όλα τα Παγκόσμια Κύπελλα και όλους τους μεγάλους αγώνες για την Αμερική και είναι ο φυσικός ηγέτης και η ψυχή της ομάδας.

Όμως, η παρουσία της ομάδας στα φιλικά και οι νίκες που πέτυχε άφησαν για λίγο στην άκρη την κριτική για τον Donovan. Οι Altidore και Dempsey έδειξαν ότι μπορούν να σηκώσουν το επιθετικό βάρος της ομάδας και να ηγηθούν της μεγάλης προσπάθειας να αφήσουν εκτός συνέχειας είτε τους Γερμανούς είτε τους Πορτογάλους. Ο Dempsey ήταν άτυχος καθώς τραυματίστηκε σε ένα φιλικό και η συμμετοχή του στο πρώτο παιχνίδι είναι αμφίβολη.

Από την άλλη, η ομάδα της Γκάνας δείχνει εξαιρετικά δυνατή αυτή την εποχή. Έκανε πλάκα στους Αιγύπτιους στην τελική φάση των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου ενώ και στα φιλικά ήταν αρκετά καλοί ζορίζοντας αρκετά τους Ολλανδούς και ρίχνοντας μια τεσσάρα στην Κορέα. Σε αυτό το φιλικό σκόραρε 3 γκολ ο Ayew, που έδειξε να είναι σε εξαιρετική κατάσταση.

Η Γκάνα έχει εξαιρετικό υλικό με πολύ ταλέντο από τη μέση και μπροστά. Παίκτες που παίζουν σε μερικές από τις κορυφαίες ομάδες του κόσμου, Atsu, Prince Boateng, Muntari, Kwadoh Asamoah, Andre Ayew, Majeed Waris, συμπληρώνουν τέλεια το μεγάλο επιθετικό όπλο που λέγεται Asamoah Gyan. Και οι Αμερικάνοι όμως με τους Bradley, Dempsey και Altidor έχουν πολύ ποιότητα, ενώ έχουν και παίκτες όπως ο σκόρερ του San Jose, ο Wondolowski, που μπορούν να σκοράρουν σε ανύποπτο χρόνο.

Πιστεύω ότι η Γκάνα έχει όλα τα φόντα για να πάρει τη μεγάλη νίκη εδώ, αλλά οι Αμερικάνοι πάντα αποδίδουν καλύτερα στην ήπειρό τους, οπότε δεν θα είναι αναπάντεχο να πιάσουν κάποια πολύ καλή απόδοση και στη γειτονική Λατινική Αμερική. Αυτό που βλέπω ξεκάθαρα είναι ότι η Γκάνα θα βρει τρόπο να βάλει γκολ στην κάπως νωθρή άμυνα των ΗΠΑ, αλλά και η ομάδα του Jurgen Klinsmann θα αναγκαστεί να επιτεθεί αρκετά, πρέπει να κερδίσουν αυτό το παιχνίδι, οπότε είναι εξαιρετικά πιθανό με κάποια στημένη φάση ή κάποιο σουτ εκτός περιοχής να παραβιάσουν την εστία της Γκάνας.

Το γκολ/γκολ δείχνει πολύ πιθανό και σίγουρα με μεγαλύτερες πιθανότητες από όσες του δίνει η Netbet με το 2.20 που προσφέρει.

Ενδιαφέρουσα πρεμιέρα για τους Γάλλους σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, αφού όλοι περιμένουμε να δούμε πως θα αντιδράσουν στην απώλεια του Ribery και πόσο γρήγορα θα καταφέρουν να προσαρμοστούν σε ένα νέο στυλ παιχνιδιού. Η αντίπαλος βολεύει για συμπεράσματα και πειράματα, αφού η Ονδούρα είναι από τις πιο αδύναμες ομάδες της διοργάνωσης και θα είναι τεράστια έκπληξη αν καταφέρουν να ενοχλήσουν έστω τους Γάλλους. 

Οι Γάλλοι έκαναν κάτι πολύ έξυπνο κατά τη γνώμη μου, αφού στο τελευταίο φιλικό τους έκαναν πλάκα στην Τζαμάικα, έβαλαν 8 γκολ και αυτή η εμφάνιση εκτίναξε στα ύψη την ψυχολογία κάποιων παικτών. Παίκτες όπως ο Matuidi και ο Griezmann απέδειξαν ότι μπορούν να αντέξουν ευθύνες στην επίθεση της ομάδας και γενικά η παρουσία της ομάδας έδειξε να είναι πιο απελευθερωμένη χωρίς τον Ribery και περιέργως οι Γάλλοι είχαν πιο πολύ φαντασία στην ανάπτυξή τους. 

Βέβαια, ένα φιλικό απέναντι σε μια ομάδα σαν την Τζαμάικα δεν μπορεί να είναι ότι καλύτερο για συμπεράσματα, αλλά εμένα αυτή η Γαλλία μου άρεσε και συμφωνώ με την πρόταση του Betladen εδώ, αφού θεωρώ ότι οι Γάλλοι θα μπορέσουν να καλύψουν το -1.5 και να κάνουν μια νίκη με 2 γκολ διαφορά. Αλλά, σε μια πρεμιέρα και με το φάντασμα του Ribery γύρω από την ομάδα, δεν θα ήθελα να μπλέξω με μεγάλα χάντικαπ, αφού το άγχος του "πρέπει οπωσδήποτε να κερδίσουμε" θα δημιουργήσει προβλήματα αν δεν μπει ένα γρήγορο γκολ.

Ένα στοίχημα που μου αρέσει σε αυτό το παιχνίδι αφορά τις κάρτες του αγώνα. Ο διαιτητής Sandro Ricci είναι από τους λάτρεις της πειθαρχίας και δεν δυσκολεύεται να δείξει την κίτρινη κάρτα. Βέβαια σε αυτό το μουντιάλ έχουμε δει τους "καρτάκιες" να απαιτούν αίμα για μια κάρτα και τους "δύσκολους" να τις δείχνουν για μια απλή αγκωνιά σε διεκδίκηση. Οπότε, αυτό δεν μπορεί να αποτελεί κριτήριο.

Κριτήριο αποτελεί η ομάδα της Ονδούρας, που στα φιλικά που την είδα βάραγε στο ψαχνό, χωρίς να σκέφτεται τίποτα και χωρίς να σέβεται κανέναν. Με τους Άγγλους πήραν κόκκινη και γενικά τους παίξανε πολύ σκληρά. Και τους Γάλλους με την ίδια φιλοσοφία αναμένεται να τους αντιμετωπίσουν, αφού είναι παρόμοια σχολή με την Αγγλία. Αν ο διαιτητής δεν χαρίζεται εδώ και εκεί, νομίζω ότι θα έχουμε αρκετές κάρτες σε αυτό το παιχνίδι και ίσως έχουμε και πολλά νεύρα.

Η bet365 προσφέρει το Ασιατικό σύνολο καρτών στο 4. Η κόκκινη κάρτα μετράει για 2 κάρτες στη συγκεκριμένη εταιρία, οπότε είναι κι αυτό κάτι που μας βολεύει σε αυτό το στοίχημα. Βλέπω καλές πιθανότητες για κέρδος εδώ.

Ως το δεύτερο φαβορί για την κατάκτηση ξεκινάει αυτή τη διοργάνωση η Αργεντινή και για άλλη μια φορά καλείται να βρει τρόπο να μην απογοητεύσει τους ανθρώπους της χώρας της αλλά και τους οπαδούς που έχει ανά τον κόσμο λόγω της ξεχωριστής ποδοσφαιρικής σχολής της. Όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα όσο δείχνουν για μια ομάδα που δεν σταματά να απογοητεύει στις μεγάλες στιγμές και που έχει βασίσει τα πάντα σε αυτόν τον μεγάλο παίκτη που λέγεται Lionel Messi και που φέτος δεν είχε την καλύτερη χρονιά που μπορούσε να έχει και δεν έδειξε να είναι σε καλή κατάσταση.

Βέβαια, θα ήταν ύβρις να πούμε για μια χώρα όπως η Αργεντινή ότι αν σκαλώσει ο Messi δεν θα μπορέσουν να δώσουν τις λύσεις ο Aguero, o Palacios, o Lavezzi, o Higuain ή ο Maxi. Αλλά όπως και να έχει, ως τώρα δεν έχουμε δει την Αργεντινή να προσπαθεί να παρουσιάσει κάτι στο γήπεδο που να μην περνάει από την ιδιοφυΐα του Messi. 

Στα φιλικά η Albiceleste δεν εντυπωσίασε, ούτε καν έπαιξε καλά και αυτό ίσως είναι το καλύτερο σημάδι για την πορεία της ομάδας στην συνέχεια, αφού μόνο καλύτερα μπορεί να αποδώσει. Επίσης, στα φιλικά δεν δέχτηκε γκολ! Αλλά αυτή η εικόνα μάλλον μαγική είναι. Όταν το Τρινιντάντ σου κάνει 3 πρωτοκλασάτες ευκαιρίες, σίγουρα υπάρχει πρόβλημα και είναι κάπως κοινό μυστικό ότι η ομάδα της Αργεντινής έχει θέματα στην άμυνα, αφού ο Demichelis είναι συνήθως αστείος, o Garay ακόμα δεν έχει πείσει σε υψηλό επίπεδο και τα μπακ της ομάδας δεν έχουν καλή σχέση με το μαρκάρισμα.

Η ομάδα της Βοσνίας, αν είναι κάτι που μας έδειξε σε αυτή την πορεία της τα τελευταία 4-5 χρόνια που αναδεικνύεται σε σεβαστή δύναμη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, είναι ότι μπορεί να παίζει ωραίο επιθετικό ποδόσφαιρο, να σκοράρει γκολ και να παίρνει νίκες χάρη στην μαγική τριάδα που συνθέτουν οι Misimovic, Ibisevic, Dzeko. Δίπλα σε αυτούς προστίθενται πολλοί παίκτες με τρομερή ποιότητα με τους Pjanic, Lulic kai Salihovic να ξεχωρίζουν - ο τελευταίος είναι αμφίβολος για το παιχνίδι αυτό.

Πιστεύω ότι η αρχή μόνο εύκολη δεν θα είναι για τους Αργεντίνους. Οι Βόσνιοι θα θέσουν πολλά προβλήματα στο φαβορί και οι Albiceleste θα ζοριστουν να βρουν τις λύσεις σε όλα. Η άμυνα της Αργεντινής δεν εμπνέει εμπιστοσύνη και νομίζω ότι μια ομάδα όπως η Βοσνία έχει όλες τις δυνατότητες να καταφέρει να σκοράρει. Είτε από κάποια στημένη φάση είτε με κάποια αντεπίθεση, θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για γκολ. Όμως, πιστεύω ότι η Αργεντινή δεν θα μας απογοητεύσει. Θα βρει τρόπο να σκοράρει και πιστεύω ότι το όνομα και η φανέλα που κουβαλάει είναι αρκετά για να τρομάξουν τους Βόσνιους και να τους φέρουν σε δύσκολη θέση. Tο γκολ/γκολ δείχνει να έχει καλές πιθανότητες στο παιχνίδι.

Από την αρχή κοιτάζοντας αυτό το παιχνίδι πίστευα ότι το ποντάρισμα στο under 2.5 είναι η πιο ασφαλής και σωστή επιλογή. Και ειδικά μετά την ήττα της εθνικής μας από την Κολομβία, αυτό το ποντάρισμα όλο και πιο πολύ μου γυρνάει στο μυαλό, αφού κανείς από τους δυο αντιπάλους δεν θα θέλει να χάσει και κανείς δεν αναμένεται να πάρει ρίσκα στο παιχνίδι.

Όμως, η διοργάνωση αντίθετα με τα όσα είχαμε συνηθίσει, έχει πολλά γκολ στην πρώτη φάση. Επιπλέον, είναι και οι θεοπάλαβοι διαιτητές που δίνουν οτι να 'ναι πέναλτι και έχουν στείλει πολλά under στον Καιάδα και πλέον δεν είναι εύκολο να εμπιστευτώ ένα τέτοιο ποντάρισμα.

Από τα όσα έχω δει, η Ακτή Ελεφαντοστού είναι καλύτερη ομάδα από τους Γιαπωνέζους. Οι Ασιάτες είναι μηχανάκια, τρέχουν ασταμάτητα, αλλά γενικά δεν παρουσιάζουν κάτι ιδιαίτερο στο γήπεδο. Η αλήθεια είναι πως στην ήπειρό τους δεν έχουν σοβαρούς αντιπάλους αυτη την εποχή και μόνο με θαύμα γίνεται να λείπουν από τις μεγάλες διοργανώσεις. Και οι ίδιοι όμως, ομολογούν ότι αυτή δεν είναι η καλύτερη έκδοση της εθνικής τους ομάδας. Δεν υπάρχουν οι μεγάλοι παίκτες που έκαναν τη διαφορά στο παρελθόν και ο Honda είναι ο μοναδικός που πράγματι ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους και μπορεί να ηγηθεί της ομάδας και να οδηγήσει σε καλύτερες προοπτικές τους συμπαίκτες του.

Οι Αφρικάνοι μπορεί να μην έχουν την ταχύτητα των Γιαπωνέζων, αλλά η αμυντική τους λειτουργία είναι εξαιρετική και δεν θα επιτρέψει πολλές ευκαιρίες στους Ασιάτες. Επιθετικά έχουν πολύ μεγάλη ποιότητα με παίκτες που είναι αστέρια στις ομάδες τους στην Ευρώπη και ηγέτες με όλη τη σημασία της λέξης. Προφανώς και αναφέρομαι στους Yaya Toure και Didier Drogba. Όσο και να έχει μεγαλώσει αυτή η μαγική γενιά της Ακτής Ελεφαντοστού, εξακολουθεί να παίζει σημαντικό ρόλο στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, ενώ είναι γεγονός πως το σύστημα συνεχίζει να παράγει καλούς νέους παίκτες, οι οποίοι συμπληρώνουν την εμπειρία των παλιών γνωστών.

Οι Γιαπωνέζοι έχουν πρόβλημα στην επίθεση και θα τα βρουν πολύ δύσκολα απέναντι στην πολύπειρη ομάδα της Ακτής. Νομίζω ότι μια καλή αντεπίθεση, δυο-τρεις καλές κινήσεις του Drogba ή ένα σουτ του Yaya Toure μπορούν να δώσουν το προβάδισμα στην Ακτή Ελεφαντοστού και μετά μένει να καταφέρουν να το διατηρήσουν.

Ένα από τα πιο περίεργα παιχνίδια του Παγκοσμίου Κυπέλλου μεταξύ δυο ομάδων που όποτε έχουν συναντηθεί έχουν προσφέρει δραματικά παιχνίδια και μεγάλες συγκινήσεις. Ο άξονας γύρω από τον οποίον γυρνάει ο αγώνας είναι οι απουσίες των δυο βασικών επιθετικών των δυο ομάδων, του Luis Suarez για την Ουρουγουάη και του Saborio για την Κόστα Ρίκα. 

Στα μάτια μου η απουσία του Suarez είναι ίσως η σημαντικότερη απουσία που θα μπορούσε να έχει η Ουρουγουάη σε αυτό το παιχνίδι. Η Ουρουγουάη μπορεί στο προηγούμενο Παγκόσμιο Κύπελλο να ήταν μια από τις καλύτερες ομάδες και να έφτασε στα ημιτελικά, αλλά από τότε άλλαξαν πάρα πολλά. Ο Forlan γέρασε, ο Cavani μπήκε λίγο στο περιθώριο και ο κεντρικός πρωταγωνιστής της ομάδας έγινε ο Suarez, που ηγήθηκε της επίθεσης της ομάδας και της προσπάθειας για πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Η πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο δεν ήταν εύκολη για την Ουρουγουάη, αφού χρειάστηκαν τα μπαράζ με την Ιορδανία, είχαν να παρουσιάσουν μια τραγική άμυνα, ενώ όποτε ο Suarez δεν έβρισκε δίχτυα, δεν ήταν καθόλου εύκολο να κερδίσουν το παιχνίδι.

Στην αντίπερα όχθη, η απουσία του Saborio είναι όντως πλήγμα για την Κοστα Ρίκα, όμως αυτοί δεν στηρίζουν τα πάντα στον μεγάλο επιθετικό τους. Η παρουσία παικτών όπως ο Campbell, o Bolanos, o Celso Borges και φυσικά ο Ruiz της Αιντχόφεν, δίνουν εξαιρετική ικανότητα στην ομάδα για γρήγορες αντεπιθέσεις και καλές προοπτικές σκοραρίσματος. Ειδικά απέναντι σε μια τόσο ασταθή άμυνα όπως αυτή της Ουρουγουάης, που με τον Lugano σε μεγάλη ηλικία πλέον, τον Caceres να παρουσιάζει προβλήματα στη συγκέντρωση του και τον Godin ξεζουμισμένο από τη χρονιά της Ατλέτικο, δεν το βλέπω καθόλου ως σενάριο φαντασίας σε μια αντεπίθεση να βάλει το γκολ η Κόστα Ρϊκα.

Η αμυντική φύση της Κόστα Ρίκα θα βάλει στην Ουρουγουάη πολλά προβλήματα. Η πίεση που υπάρχει στους Celeste είναι πολύ μεγάλη, αφού από αρκετούς παρουσιάζεται ως υποχρέωση της ομάδας η επανάληψη του άθλου του 1950 και σίγουρα αν δεν έρθει το γρήγορο γκολ θα δημιουργηθούν αρκετά προβλήματα στην ομάδα. Αν σε αυτό προσθέσουμε και το γεγονός πως αν δεν κερδίσουν την Κόστα Ρίκα χάνονται μετά, τότε το άγχος γίνεται ακόμα μεγαλύτερο.

Όμως πιστεύω ότι θα έρθει η στιγμή στον αγώνα που η Ουρουγουάη θα βρει τον τρόπο να λυγίσει την άμυνα της Κόστα Ρίκα και τον εκπληκτικό Keylor Navas και να πετύχει τουλάχιστον ένα γκολ. Οπότε βλέπω ότι το γκολ/γκολ σε αυτό το παιχνίδι έχει αρκετά μεγαλύτερες πιθανότητες από ότι του δίνουν οι bookmakers με τιμές στο 2.50. Στην πρόσφατη προϊστορία βλέπω 4 αναμετρήσεις με σκορ 2-1, 2-0, 1-1 και 1-1. 

Πρεμιέρα χωρίς εκπλήξεις δεν υπάρχει και νομίζω ότι από όλα τα παιχνίδια αυτών των ημερών, αυτός ο αγώνας συγκεντρώνει όλα τα φόντα για να δούμε μια καλή έκπληξη. Από ότι φαίνεται οι εταιρίες το έχουν καταλάβει το έργο, αφού οι αποδόσεις που δίνουν στη νίκη του Μεξικό είναι πάνω από 2.10.

Άραγε ποιοι παράγοντες κάνουν φαβορί το Μεξικό σε αυτή την αναμέτρηση; Σίγουρα η ποιότητα των Λατινοαμερικάνων παικτών, που είναι πολύ πιο τεχνίτες από τους εντελώς άτεχνους Αφρικάνους του Καμερούν. Άλλα στοιχεία που μπορεί κανείς να προσδώσει στο φαβοριτισμό του Μεξικό είναι:

• Η Βραζιλία. Ο αγώνας γίνεται σε λατινοαμερικάνικο έδαφος, οπότε το Μεξικό θα πρέπει να έχει ένα προβάδισμα λόγω συνθηκών και ικανότητας να προσαρμοστεί σε αυτές. Όμως, μη γελιόμαστε, και στην Αφρική πάνω κάτω την ίδια ζέστη και υγρασία έχουμε και στο Καμερούν έχουν μάθει να παίζουν σε αυτές τις συνθήκες. Πάντα θυμάμαι Αφρικάνικες ομάδες να πηγαίνουν για φιλικά στη Λατινική Αμερική, να έχουμε αποδόσεις κοντά στο 1.40-1.60 για τη γηπεδούχο ομάδα και πάντα να γίνεται η κηδεία. Τελευταίο παράδειγμα η Κολομβία που έφερε 2-2 με τη σχεδόν δεύτερη ομάδα της Σενεγάλης. 
  
  
• Οι διαιτητές. Τον αγώνα διευθύνει ένα τρίο από την Κολομβία και δεν θα ήταν αφύσικο μέσα στη Βραζιλία να δώσουν μια ώθηση στην ομάδα της ηπείρου τους. Όμως εδώ μιλάμε για το Καμερούν, που έχει μάθει να παίζει στις έδρες της Αφρικής, όπου ο διαιτητής είναι αναγκασμένος με το πιστόλι στον κρόταφο να ευνοήσει τη γηπεδούχο ομάδα. Και όμως το Καμερούν μπορεί και ξεφεύγει από τέτοιες καταστάσεις.
  
  
• Ο κόσμος. Αναμένεται οι Μεξικάνοι να είναι πιο πολλοί στο γήπεδο. Λογικό άλλωστε, δίπλα στη χώρα τους παίζουν. Όμως η εθνική του Μεξικό έχει αποδείξει τα τελευταία χρόνια ότι ο κόσμος πιο πολύ άγχος δίνει στην ομάδα, παρά ώθηση για τη νίκη. Αν δεν έρθει ένα γρήγορο γκολ η πίεση θα γίνει μεγάλη για τους Μεξικάνους και σίγουρα ο κόσμος από αβαντάζ θα γίνει μια εξτρά πίεση στην ομάδα.
  
  

Αν βάλουμε στην άκρη τα παραπάνω, αγωνιστικά δεν υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις δυο ομάδες. Το Μεξικό γενικά ήταν προβληματικό στη διαδικασία των προκριματικών. Το γκολ δεν το είχε εύκολο στα σοβαρά παιχνίδια και χρειάστηκαν τα μπαράζ με τη Νέα Ζηλανδία για να φτάσουν στην τελική φάση. Στα φιλικά που έδωσαν απογοήτευσαν απέναντι στη Βοσνία και την Πορτογαλία, που ήταν και τα πιο σοβαρά τεστ.

Το Καμερούν μέσα από κλίμα έντονης αμφισβήτησης, τελικά προκρίθηκε στην τελική φάση πολύ πιο εύκολα από ότι περίμεναν οι ειδικοί και οι οπαδοί. Σχεδόν για πλάκα. Ο Eto'o έχει βρει επιτέλους έναν άξιο συμπαίκτη στην επίθεση στο πρόσωπο του Choupo Moting, ενώ υπάρχει πάντα και ο πολύπειρος Wembo. Στα φιλικά έκαναν το μπαμ οι Αφρικάνοι, όταν έφεραν 2-2 με τη Γερμανια, στο μοναδικό φιλικό αξιώσεων που έδωσαν.

Πιστεύω ότι το παιχνίδι έχει πολύ Χ, αλλά δεν θεωρώ απίθανο το Καμερούν να βρει μια αντεπίθεση που θα φέρει το 0-1 και τα πανηγύρια στο κόρνερ με τους περίεργους χορούς και τις επικλήσεις στους θεούς τους. Θεωρώ ότι υπάρχει αξία στο +0.25 και αξίζει ένα μικρό ποντάρισμα.

Επανάληψη του τελικού της διοργάνωσης του 2010 σε μια πρεμιέρα όπου είμαι σίγουρος ότι καμία από τις δυο ομάδες δεν θέλει να πάρει ρίσκα και να θέσει σε κίνδυνο τη μετέπειτα πορεία της στη διοργάνωση. Σε ένα άλλο άρθρο, που μπορείτε να διαβάσετε εδώ, ο Betladen έχει αναλύσει σχεδόν άψογα τα αγωνιστικά των δυο ομάδων.

Έχω μια δυο διαφωνίες με το άρθρο αυτό σε κάποια θέματα, όπως στη σημασία του Diego Costa για την Ισπανία, ο οποίος δεν ξέρω αν θα ξεκινήσει βασικός τελικά, αλλά περιμένω σιγά σιγά να χάσει τη θέση του στην αρχική ενδεκάδα. Αντίθετα, τα πρόσφατα φιλικά της ομάδας πριν το Μουντιάλ έδειξαν ότι ακόμα παραμένει ο παίκτης βαρόμετρο της ομάδας ο μεγάλος Andres Iniesta και σίγουρα αυτό το ξέρει και ο προπονητής των Ολλανδών, ο Van Gaal, που έχει δουλέψει με αυτή τη γενιά της Μπαρτσελόνα, η οποία αποτελεί τη βάση της εθνικής Ισπανίας, και ξέρει τα μυστικά κάθε παίκτη καλύτερα από πολλούς άλλους.

Ο Van Gaal σε μια προσπάθεια να θωρακίσει την άμυνά του και να κλείσει τους χώρους στους Ισπανούς λέγεται ότι θα χρησιμοποιήσει το 5-3-2, μια τακτική που τα παλιά χρόνια έχει δώσει τίτλους παγκόσμιας πρωταθλήτριας σε ομάδες όπως η Γερμανία, η Ιταλία και ακόμα και η μεγάλη Βραζιλία του Σκολάρι, που έπαιζε με μια παραλλαγή του 5-3-2. Στα φιλικά των Ολλανδών ο Robben έδειξε να είναι σε εξαιρετική κατάσταση και να μπορεί να αποτελέσει για άλλη μια φορά το μεγαλύτερο κίνδυνο για κάθε αντίπαλη άμυνα.

Προσωπικά δίνω πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα στους προπονητές από ότι δίνω στους ποδοσφαιριστές. Λίγοι μεγάλοι ποδοσφαιριστές υπάρχουν αυτή τη στιγμή στον κόσμο, που να μπορούν να καταστρέψουν το πλάνο ενός μεγάλου προπονητή. Πιο πιθανό είναι η ανικανότητα κάποιου αμυντικού να φέρει ένα μοιραίο λάθος, που θα διαλύσει ένα άρτιο προπονητικό πλάνο. Πιστεύω ότι για να χρησιμοποιεί το 5-3-2 ο Van Gaal, σίγουρα έχει στο νου του τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η Μπαρτσελόνα την εποχή του απέναντι σε παρόμοιες τακτικές. Και οι Ισπανοί, αν δουν ότι το παιχνίδι δεν τους βγαίνει και αρχίσει να περνάει ο χρόνος, δεν θα πάρουν ρίσκα ώστε να κινδυνέψουν και με ήττα.

Από την άλλη, τριγυρνάει λίγο και η συνωμοσία στο μυαλό μου, μιας και όπως βλέπω τον όμιλο καμία από τις δυο ομάδες δεν θα αισθανθεί άσχημα με τον πόντο της ισοπαλίας σε αυτό το παιχνίδι, μιας και στη συνέχεια έχουν να αντιμετωπίσουν τις αδύναμες ομάδες του ομίλου και μπορούν να πάρουν 2 νίκες και να περάσουν στην επόμενη φάση. 

Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε ότι ο τελικός ήρθε 0-0 στην κανονική διάρκεια. Το παιχνίδι δείχνει πολύ δύσκολα να ξεφεύγει από το under 2.5. Ένα combo με under 2.5 τα παιχνίδια Μεξικό - Καμερούν και Ισπανία - Ολλανδία δίνει μια απόδοση κοντά στο 2.3 και είναι επίσης μια επιλογή που μου αρέσει, αφού αυτή η πρώτη αγωνιστική πρέπει να έχει αρκετά προσεκτικές παρουσίες από όλες τις ομάδες.

Μέχρι να ξεκινήσει το Μουντιάλ, διαβάζουμε και ακούμε διάφορα στατιστικά που με μερικές πινελιές από χιούμορ τα μετατρέπουμε σε αντι-στατιστικά. Γιατί να μην γελάσουμε λίγο, τώρα που έχουμε ...διάλειμμα;

Είναι η 3^η φορά που η Ελλάδα προκρίθηκε σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου (1994, 2010, 2014), εφαρμόζοντας την γνωστή αμυντική της τακτική που της έδωσε το EURO το 2004. Στα προκριματικά αξίζει να σημειωθεί  ότι δέχθηκε μόλις ένα γκολ στους έξι εντός έδρας αγώνες.

- Πίσω καλά πάμε. Μπροστά πότε θα το κοιτάξουμε γιατρέ μου; Γιατί αν δεν βάλεις γκολ δεν περνάς τους ομίλους.

Ο Κριστιάνο Ρονάλντο ισοφάρισε την επίδοση με τα 47 γκολ του Παουλέτα με την Εθνική ομάδα της Πορτογαλίας.

- Δεν πιστεύω να έχει κάνει καμία κατάρα ο Παουλέτα όπως ο παλιός προπονητής της Μπενφίκα; Γιατί εκεί στην Πορτογαλία κάτι τέτοια πιάνουν!!!

Η Ολλανδία είναι η μοναδική Ευρωπαϊκή ομάδα που παρέμεινε αήττητη το 2013 (7 νίκες και 5 ισοπαλίες).

- Μπράβο, τώρα έχουμε 2014 όμως!

Όλοι οι κάτοχοι του τροπαίου (Βραζιλία, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Ουρουγουάη, Αγγλία, Αργεντινή και Ισπανία) θα δώσουν το παρόν στην Βραζιλία.

- Αρα όποιος και να το πάρει φέτος… πάλι εκεί θα είναι!

Η Κροατία έχει πάει ΤΡΕΙΣ φορές σε Μουντιάλ που το 1998 πήρε την ΤΡΙΤΗ θέση, το 2002 βγήκε ΤΡΙΤΗ στους ομίλους και το 2006 πάλι ΤΡΙΤΗ στους ομίλους.

- Αυτή που θα είναι η ΤΕΤΑΡΤΗ φορά να ψαχτούμε για τεσσάρες και 4^η θέση στον όμιλο;

Το 1966 η Αυστρία παίρνει την Eurovision, το επανέλαβε το 2014.
Το 1966 Μίλαν και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μένουν εκτός Ευρώπης, το επανέλαβαν το 2014.
Το 1966 η Ατλέτικο κατακτά το πρωτάθλημα στην Ισπανία, το επαναλαμβάνει το 2014.
Το 1966 η Ρεάλ Μαδρίτης παίρνει το Champions League, το επαναλαμβάνει το 2014.
Το 1966 η Έβερτον είναι κυπελλούχος Αγγλίας, νικώντας με 3-2 την Σεφιλντ Γουεν. ενώ έχανε με 0-2. Το 2014 η Άρσεναλ είναι κυπελλούχος Αγγλίας, νικώντας με 3-2 την Χαλ, ενώ έχανε με 0-2.
Το 1966 η Αγγλία κατακτά το Μουντιάλ…

- … το 2014 σιγά μην το πάρει!!!

.